Het overheidsbeslag is een begrip dat in liberale middens doemdenken oproept.

Dit begrip werd naar mijn vermoeden binnen liberale middens uitgevonden. Het woord beslag heeft immers een zeer negatieve conotatie. In beslagname is niet meteen iets waar je vrolijk van wordt.

De waarheid over dit begrip verdient enige nuance. Wanneer de staat , wij als gemeenschap allemaal, sociale bijdragen en belastingen int om die daarna te herverdelen kan men moeilijk van beslag spreken maar van herverdelende solidariteit.

Deze regering gaat er prat op dat het “overheidsbeslag’ lees belastingen tov het BPP met 0.8% daalde. De goegemeente denkt dat dat de overheidsdiefstal is afgenomen. Ik ben gerustgesteld het overheidsbeslag bleef op niveau want de bepaling van het BBP gebeurt met een grotere foutenmarge dan die 0.8%.

Landen met een hoge overheidsimpact scoren doorgaans goed inzake de GINI coëfficiënt , een GINI coëfficiënt bepaalt de mate van ongelijkheid in de samenleving , bij nul is er totale gelijkheid bij 1 totale ongelijkheid.

Uit studies blijkt dat een goede GINI gelijk staat met een lage criminaliteit. De conclusie is eenvoudig hoe meer staat, hoe minder ongelijkheid, hoe minder criminaliteit.

Zij die van staatsinmenging walgen hebben er voordeel aan. De baggerwerken van De Nul zijn openbare aanbestedingen, met het geld dat hij van de overheid hiervoor terecht ontvangt betaalt hij voor een deel zijn werknemers die op hun beurt consumeren en BTW betalen.

Het overheidsbeslag is niet wat het voor liberalen is , maar een weldaad voor het gewone volk.