De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Hoe wij de Grieken echt kunnen helpen
Griekenland, Europese Unie, Besparingen, Yves Leterme, Internationaal Monetair Fonds, Europese schuldencrisis -

Hoe wij de Grieken echt kunnen helpen

maandag 4 juli 2011 13:24
Spread the love

Griekenland is stilaan aan het veranderen in een sociale (en politieke) puinhoop. Tegen 2015 legt de troika (EU, IMF, ECB) de bevolking 78 miljard euro besparingen op. Die moeten het land behoeden voor het faillissement. Via Merkel en Sarkozy zijn het in de eerste plaats de grote banken die aansturen op dit afbetalingsplan via sociale afbraak. Maar in het spoor van de banken zijn er anderen die stilletjes meeprofiteren…

Vorige week maakte de Belgische regering bekend een opbrengst van 75 miljoen euro Griekse rente in te schrijven in de begroting (1). Griekenland leende bij o.a. België hopen geld en betaalt daar dure rentes voor. De boodschap van Leterme aan de bevolking: dankzij de Griekse miserie, moeten wij een beetje minder besparen. Of omgekeerd: echt solidair zijn met de Grieken betekent snijden in het eigen vlees.

Griekenland: twee ‘Globale Plannen’ per jaar

In oude Belgische franken omgerekend besparen de Grieken de komende jaren 3.120 miljard BEF. Voor wie nog storm gelopen heeft tegen de Belgische snoeischaren van het Globaal Plan in 1993 (toen trouwens ook met het Europese spook als argument); in die tijd ging het bij ons over 500 miljard BEF (12,5 miljard euro). De Grieken moeten dus op drie jaar tijd zes Globale Plannen slikken, twee per jaar. In een land met een BNP dat zo goed als 40% lager ligt dan België kan dat tellen.

Concreet gaat het over talloze privatiseringen (van water, havensector, openbare diensten…), tienduizenden ontslagen bij de overheid, zware loonsverlagingen enzovoort. En dat alles in een land waar het ‘sociaal vangnet’ nog steeds vooral bestaat uit familie en vrienden.

Pijn en genot in de EU

Psychologen definiëren een perverse geest als degene die pijn veroorzaakt, maar het steeds zo voorstelt alsof hij of zij slechts een instrument is van het genot van iets groters en onbevattelijkers. De verantwoordelijkheid en schuld voor de pijn liggen bij het slachtoffer.

Met andere woorden; wanneer de Belgische regering in naam van ‘de economie’, ‘Europa’ of ‘de euro’ samen met Duitsland, Frankrijk en co besluit Griekenland te ‘redden’ (ten koste van grote sociale afbraak) en daar nog eens zelfs 75 miljoen euro zuivere winst uit slaat, dan hebben we te maken met een gebaar van politiek-economische perversie.

Voor de Belgische regering (evengoed als voor politici in andere collega-lidstaten) is de pijn van de Grieken bijzaak, een detail. Het redden van de euro gaat boven alles en laat alles toe. Door uit te pakken met het toemaatje van 75 miljoen euro probeert de Belgische regering ons, de Belgische burgers, medeplichtig te maken aan dit verhaal van pijn, genot en schuld. Ook daarin schemert de economie van een verdraaide moraal door. Vooral dan omdat zowel in de Wetstraat als in de Dorpstraat iedereen weet (maar niet zegt) wie de volgende slachtoffers zullen zijn van de Europese besparingsdrift.

De ‘medeplichtigen’ natuurlijk…

T-Slag voor Belgen

Hier in België zullen het er ‘maar’ een kleine twee Globale Plannen volgen. Alle grote partijen, ook de roden en de groenen, spreken van besparingen tot 22 miljard euro. De Nota Di Rupo maakt nu al gewag van wijzigingen in het pensioenstelsel, de afschaffing van de wachtuitkering (de facto), lagere werkloosheiduitkeringen, enzovoort. Wij Belgen mogen ons dus verwachten aan een ware T-slag (2). De slag is al uitgedeeld, maar door de politieke impasse zullen we pas met enige vertraging de blutsen en de builen gewaar worden.

Om ons al een beeld te vormen van de aard van dergelijke door VBO en VOKA luid aangemoedigde besparingen. Tussen 1993 en 1995 verhoogde de btw, verlaagde de kinderbijslagen, verlaagde de inbreng van de werkgevers in de sociale zekerheid, was er een loonstop in de CAO’s, moesten mensen flexibeler gaan werken en werd de index uitgehold (min o.a. brandstof). Maal twee dus. België zal de dans niet ontspringen.

Solidair met de Grieken

Solidariteit is geen kwestie van gebaren en mooie woorden. Solidariteit betekent daden. Een echte politieke daad is er een die in alle eenvoud breekt met economische wetmatigheden en zo het economische politiseert. Solidariteit ontmaskert economie voor wat het is: politiek. En hier ligt een kans voor links.

Wat als we als Belgen die 75 miljoen nu eens gewoon weigeren? We hoeven dat bloedgeld niet. We willen geen medeplichtige zijn in de grootste Europese hold-up sinds de Tweede Wereldoorlog. Vandaag is het onze plicht allemaal Grieken te zijn, dat wil zeggen mensen die ten volle beseffen wat hun plek is in deze wereld, hoe dat komt en dat er iets moet aan gedaan worden (omdat er geen andere keus is dan terug te vechten en zo aan politiek te doen).

Eerlijk met onszelf

Wie vandaag in België zit te wachten tot de onherroepelijke besparingen er eindelijk doorkomen, graaft zijn eigen graf en dat van vele anderen. Want wie gaat vertrouwen op de strijdkreten van mensen die alles hebben zien aankomen en niets hebben gedaan?

Het zou ondertussen ook niet getuigen van veel moed moesten we ons beperken tot een paar verklaringen en gebaren richting Griekenland, zonder daar iets heel concreets aan toe te voegen.

Daarom. Laat ons hier beginnen. Geef die 75 miljoen euro terug aan de Grieken! Geen bloedgeld om het gat in onze eigen begroting te stoppen! Laat de Belgische banken, bedrijven en CEO’s die 75 miljoen betalen! En natuurlijk ook de 22 miljard die komt…

(1) http://www.demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/1282446/2011/06/23/Belgie-verdient-aan-arme-Grieken.dhtml

(2) W. Vandersteen, ‘Wattman’, 48 p.

take down
the paywall
steun ons nu!