Een grote fan ben ik van het oude spreekwoord “Verander de wereld, begin bij jezelf!”

Of in hedendaags Engels:

“Be the change you want to see in the world”.

Onlangs kwam ik voorbij een hoogstamperelaar in de publieke ruimte. Er was een grote tak afgebroken en onder zijn stam lag een menigte bijna rijpe peren.

Ik heb vaak een draagtas op zal en heb mij meteen aan het rapen gezet. Met als gezellen de smullende wespen heb ik toegewijd de beste gevallen kinderen van de perenboom verzameld.

Negentien vruchten heb ik van de eerloze verrotting gered. Dat zou toch ook smadelijk zijn voor de mensen die er langs komen en wonen?

Vandaag koken wij perenmoes in onze keuken.

NB. Vandaag 25 augustus brengt De Standaard een wondermooi en hoogst nuttig opiniestuk van de schrijver en filosoof Tom Hannes “Onze dankbaarheid groeit elke dag” over de mystieke waarde van bomen en van de Grote Natuur. Hannes bespeelt daarmee snaren die wij zelf vaak hebben beroerd. Van ons stukje in Tertio (nog terug te vinden voor abonnees) “Het bos als boek van God” gepubliceerd in de herfst van 2003 over ons hoofdstuk in “Stilte werkt”, het boek uitgegeven door Centrum Waerbeke (het boek is volgens een telling van de bond van schrijvers in 83 bibliotheken in Vlaanderen beschikbaar) tot het recente essay in De Kovel, “De Natuur: beste fundament voor herbronning van het christendom” (zie www.dekovel.org).