Rinus Beintema is een minzame Fries met guitige oogjes, kort geknipt grijs haar en een lange grijze sikbaard. De vijftigplusser zette een behoorlijk raar project in Nederland op poten. In een niet zo ver verleden was hij werkzaam in de illegale cannabiswereld. Een handelaar als u wil, maar omdat hij buiten de wet opereerde, zou men hem ook een crimineel kunnen noemen. Dat deed de Nederlandse overheid.
Maar wanneer men de kwestie op een iets andere manier bekijkt, worden de rollen makkelijk ingewisseld. Nu speelt de Nederlandse overheid de schurkenrol, en wel omdat ze het nalaat een genotsmiddel te reguleren waardoor er een criminele sector ontstaat, welke een bedreiging voor al haar burgers vormt.
Bovendien is deze stelling makkelijk te verdedigen, gezien de Nederlandse overheid enerzijds al meer dan veertig jaar cannabis en coffeeshops, die cannabisproducten verkopen, gedoogt. Maar anderzijds verbiedt dezelfde overheid deze shops om cannabis aan te kopen.
Nederlandse overheid heeft boter op hoofd
Dit probleem is de zogeheten achterdeurproblematiek. Hoe kan volgens de Nederlandse overheid de koopwaar nu, anders dan op een illegale manier, een plaats achter de coffeeshoptoog krijgen? Sinterklaas? Heilige Geest? En wie zet haar burgers aan om een coffeeshop op een illegale manier te bevoorraden omdat ze een andere manier uitsluit? Inderdaad de Nederlandse overheid heeft de facto boter op haar hoofd.
Maar nu terug naar het verhaal van Rinus. Hij heeft een passie voor de cannabisplant, die hij al meer dan dertig jaar teelt. Het was moeilijk om de liefde voor het, ook wel lucratieve, plantje in toom te houden. Eer hij het goed besefte, beheerde de Fries enkele cannabiskwekerijen. Gedurende enkele jaren baatte de door autonomie gedrevene entrepreneur zelfs een coffeeshop, Dizzy Duck, te Heerenveen uit. Om zijn cannabisboetiek van rookgerief te voorzien kweekte hij de cannabisplanten zelf.
Enkele jaren boert Rinus goed. Maar in 2012 gebeurt iets wat het verdere leven van de dominees zoon helemaal zal transformeren. Terwijl hij met een vriend pas geoogste planten in verkoopklare toppen knipt, betreden gangsters zijn kweekplaats met de intentie hen van de nieuwe oogst te beroven. Rinus vriend wil de buit niet zomaar afstaan en trekt een mes, waarna hij een kogel door het lijf gejaagd krijgt. Als bij wonder houdt hij geen ernstig letsel aan de nachtelijke tragedie over, en kan hij twee dagen later het ziekenhuis alweer verlaten.
Vreemd genoeg worden de nachtdieven bij gebrek aan bewijs vrijgelaten. Rinus en zijn compagnon krijgen wel met justitie af te rekenen. De officier van Justitie, de evenknie van de Belgische openbare aanklager, eist aanvankelijk zes maanden gevangenisstraf en 25.000 euro ontnemingsvordering (boete) voor Rinus en zijn metgezel. Maar na het vaststellen van heel wat procedurefouten krijgen ze een veel mildere taakstraf. 70 uren voor Rinus en 200 uren voor zijn vriend, die justitie als hoofddader beschouwde.
Politie speelt met zijn leven
Deze hele gerechtelijke episode laat een zeer wrange nasmaak bij de Fries na, en wel om de volgende reden. Bij het inkijken van het dossier stelt Rinus vast dat een politie-eenheid via het aftappen van telefonen reeds wist dat de boeven Rinus en zijn kweekplaats vernoemde als mogelijk volgend target. Volgens hem had Justitie toen al moeten ingrijpen om op de gewelddadige overval te anticiperen. Door dit niet te doen heeft Justitie met zijn leven, en het leven van zijn vriend, gespeeld. Een theorie die Rinus voor de rechtbank bepleit maar waar het hof niet wil op ingaan.
Deze justitiële willekeur werkt als een doorn in het oog van de kortgeknipte Fries. Dit onrechtvaardige justitiële systeem moet getoond worden en veranderen, denkt hij bij zichzelf, maar hoe?
Toen Rinus in 2012 vernam dat cannabis medicinale eigenschappen bezat, tekende er zich een big smile op zijn bebaarde gezicht en illumineerde zijn geest. Gotcha, dacht hij! Indien cannabis medicinale eigenschappen heeft, dan wil ik daar binnen de kortste keren heel veel over te weten komen, denkt de Fries bij zichzelf.
Met deze kennis wil hij de publieke opinie namelijk de ogen openen aangaande het boevengehalte van de Nederlandse overheid bij het cannabisbeleid. Ze presenteerde steeds cannabis als een gevaarlijke drug aan de samenleving, waardoor cannabisliefhebbers zoals Rinus underground moesten opereren en hierdoor hun leven in de weegschaal legden.
Studeren over cannabis
Als een begaafd wetenschapper stort hij zich onmiddellijk op de materie. Twintig jaar geleden kon hij al hasjolie maken. Deze kennis vormt nu een grote troef bij het bestuderen en begrijpen van de elementaire opbouw van de fytocannabinoïden, en hun individuele medicinale eigenschappen. Na een tijdje maakt Rinus een eerste cannabisolie met een bepaald THC- en CBD-gehalte dat hij in kokosolie oplost en verschillende mensen laat uitproberen. De positieve feedback die hij van ze krijgt, motiveert hem om verder te doen.
Vanaf dan verspreidt de cannabisolievlek zich in hoog tempo, en binnen de kortste keren ontstaat er een groeiend groepje van gretige, nergens anders soelaas vindende, gezondheidszoekers die de olie wel wil uittesten. Niet iedereen is vanzelfsprekend gebaat met de olie, maar een grote groep wel. En zij vertellen dit verder aan andere gezondheidszoekers.
De vraag naar cannabisolie wordt nu zo groot dat de Fries zich verplicht voelt om een aantal vrienden en sympathisanten rondom hem te verenigen om de administratieve rompslomp, het maken van de cannabisolie en de distributie ervan te voorzien. Zo ontstond de eigenzinnige stichting Suver Nuver[1] (Fries voor behoorlijk raar) in Friesland. Het is Rinus z’n project om via een Medicinale Cannabis Social Club (MCSC)-systeem, informatie[2] over cannabis aan nieuwsgierigen te verlenen, en indien gewenst later cannabisolie via de post bij de zieken te leveren.
Sindsdien verschijnt Rinus regelmatig in de lokale media. Volgens hem vind je hier nog journalisten die op een objectieve manier verslag brengen. Ze horen van een plaatselijke gebeurtenis, doen de moeite om de zaak te onderzoeken, luisteren naar de gesprekken van de mensen en schrijven er dan een onbevooroordeeld stuk over.
Na zo’n verslag in de plaatselijke Leeuwarder Courant skyrockette het ledenbestand van de Friese MCSC. De commotie viel ook de plaatselijke televisie, Omroep Friesland, op en wat later mocht Rinus zijn verhaal voor de camera’s van de provinciale televisie komen doen. Boem! Opnieuw groeide het ledenaantal exponentieel.
Uitbreiding naar Groningen en Eindhoven
Een maand later huurde de stichting een pand te Groningen om dezelfde modus operandi ter plaatse te herhalen. Een pand huren, mensen komen eropaf, krijgen informatie over cannabisolie, proberen de olie, worden donateurs, genezingsverhalen verspreiden zich, de plaatselijke krant en televisie in Groningen krijgen lucht van het gebeuren en Rinus zijn project staat weer in het centrum van de lokale mediabelangstelling. Vervolgens groeit de bekendheid en nog meer leden volgen.
Ondertussen telt Nederland al 9 Suver Nuver MCSC’s (Friesland, Groningen, Zwolle, Amsterdam, Eindhoven, Parkstad, Rijswijk, Kerkrade en Utrecht) en gebruiken er meer dan 8.000 mensen (meestal uitbehandelde zieken u weet wel de reguliere medicijnen helpen ons niet groep), met een gemiddelde leeftijd tussen de 55 en 60 jaar, ongeveer 60 liter cannabisolie van de stichting per maand.
Met zo’n groot aandeel van 50-plussers vertegenwoordigd onder de cannabisolie gegadigden is het niet zo verwonderlijk dat Henk Krol, volksvertegenwoordiger voor de partij 50+ in de Nederlandse Tweede Kamer (=Belgische parlement), Suver Nuver te Eindhoven opende[3]. Maar meneer Krol was eveneens getuige van de helende krachten van cannabis. Zijn inmiddels overleden moeder sukkelde de laatste jaren van haar leven met veel pijn omwille van artritis aan haar handen. Door het aanbrengen van cannabisolie verdwenen haar pijnklachten. Het is dus mede dankzij deze persoonlijke ervaring dat de vijftigplusser gewonnen is voor Rinus zijn initiatief.
Menselijke benadering ipv winstoogmerk
En deze menselijke benadering ontbreekt volgens Rinus bijvoorbeeld bij D66, Nederlands liberale partij, die een wetsvoorstel indiende om recreationele cannabis in Nederland te legaliseren. “Hun drijfveer komt voort uit de wens om belastingen te innen. Niet om de mensen de vrijheid te geven om een eigen plantje te kunnen kweken”, aldus Rinus.
Merkwaardig genoeg kan Suver Nuver alleen maar bestaan door middel van donaties van underground wiettelers die de Nederlandse coffeeshops via de illegale achterdeur bevoorraden. Ze geven hun knipafval, de kleinere blaadjes die om de mooie wiettoppen heen zitten, aan Rinus waardoor hij de grondstof van zijn cannabisolie kosteloos ontvangt.
Omdat zijn stichting geen winstoogmerk kent, investeert hij het geld van de donaties[4] grotendeels terug in gesofistikeerde apparatuur voor de extractie, verdere bereiding en verspreiding van de vijf verschillende soorten medicinale cannabisolie. En die investering rendeert. In zijn laboratorium kan Rinus, en het gekwalificeerd personeel dat hem bijstaat, ongeveer elke afzonderlijke cannabinoïde uit de cannabisplant extraheren. THC, CBD, CBN, CBG, you name it, Rinus extracts it.
Na de extractie is het een koud kunstje om het gewenste cannabinoïden profiel, om bepaalde medische kwalen te bestrijden, in kokosolie op te lossen en deze per post bij de donateur/lid af te leveren. In de toekomst wil hij op ieder cannabisolie sachet van 10 ml een QR-code plaatsen. Op die manier kunnen de mensen zien welke cannabinoïden en andere ingrediënten in de olie zitten.
Dat zoveel mensen baat vinden bij de medicinale cannabisolie van de stichting is een enorme opsteker voor Rinus. Bovendien motiveert het de Fries om nog betere cannabisolieproducten af te leveren. Want vergis u niet, deze man weet van wanten. Hij volgt van zeer veel buitenlandse wetenschappers, die met medicinale cannabis werken, hun werk op de voet. Nadien probeert hij, samen met zijn team, de theoretische kennis in zijn laboratorium naar de praktijk te vertalen.
Hierdoor groeit zijn kunde met de dag en kan hij makkelijk met de grote concerns, waarvan een groot deel aan het wachten is dat Europa haar wetgeving verandert en haar markt opent, concurreren. Alleen heeft de Fries een heel ander uitgangspunt dan de grote farmaceutische bedrijven die likkebaardend en met dollartekens in de ogen uitkijken naar de komst van de bevrijde markt[5].
Cannabisplant geen gevaarlijk plantje
Met zijn stichting wil Rinus de mensen in de eerste plaats tonen dat de cannabisplant geen gevaarlijk ondeugend plantje is, maar dat de wetgever dit zo geënsceneerd heeft, waardoor een heleboel goedaardige entrepreneurs, zoals hijzelf, uit het niets criminelen werden! Anderzijds wil hij de overheid onder druk blijven zetten door aan de bevolking te tonen dat medicinale cannabisolie of andere cannabispreparaten niet peperduur hoeven te zijn. Dit is een verwijt van Rinus aan het Bureau voor Medicinale Cannabis, een Nederlandse overheidsorganisatie, dat medicinale cannabis aan ongeveer 10 euro per gram in de apotheken verkoopt.
Met Suver Nuver toont Rinus dat er op een veel goedkopere manier hoge kwaliteit medicinale cannabisproducten op de markt gebracht kunnen worden. En vooral wil Rinus er in slagen dat door zijn actie mensen hun genees- of genotsmiddel, indien gewenst, zelf kunnen kweken. Maar voor wie zal de Nederlandse overheid uiteindelijk kiezen: de hebzuchtige multinationals of de eigen bevolking?
De auteur van dit artikel werkt momenteel aan een boek met als werktitel ‘Medicinale Cannabis, meer dan een medische kwestie’, het zal in september 2018 bij uitgeverij Garant in België en Nederland verschijnen.
Bronnen:
[1] http://www.suvernuver.org/
[2] http://www.suvernuver.org/images/algemene_bijsluiter.pdf
[4] Actieve leden betalen tien euro/maand voor de medicinale cannabisolie. Mensen met financiële problemen betalen 1euro per maand zie voor meer informatie; http://www.suvernuver.org/images/aanmeldingsformulier.pdf
