Raul Castro was één van de zes staatshoofden die uitgenodigd werden om het woord te nemen op het afscheid van Mandela. De Cubaanse president werd voorgesteld als “de vertegenwoordiger van een klein eiland die ons allen bevrijdde”.

Zijn eerste woorden waren: “Ik kreeg de grote eer om hier het woord te nemen. Cuba bestreed het apartheidsregime in de Angolese oorlog. (…) Broedervolk van Zuid-Afrika, we bewijzen met veel emotie eer aan onze broeder Nelson Mandela, die gekend is als symbool van de revolutionaire strijd voor vrijheid en gerechtigheid, voor de hereniging en de vrede.”

“Er stroomt Afrikaans bloed door de aders van het Cubaanse volk. Cuba ontstond in de strijd om de afschaffing van de slavernij en kreeg daarna de kans om de strijd in Afrika mee te voeren” vervolgde hij. “Nooit zullen we vergeten” aldus Raul, “dat Mandela toen hij ons op 26 juli 1991 bezocht, verzekerde dat het Cubaanse volk een speciale plaats heeft in het hart van de Afrikaanse volkeren”.

Raul Castro drukte ook de hand van Amerikaans president Barack Obama. Misschien kan de herinnering aan de 27 jaar onterechte opsluiting van Mandela Obama inspireren om een einde te maken aan de meer dan 15 jaar durende gevangenschap van nog vier van de Cuban Five^[1]. En misschien kan Obama in één moeite ook de gevangenis van Guantánamo opdoeken.

Voormalig Amerikaans president Jimmy Carter hoopt dat de handdruk een goed voorteken wordt voor de toekomst:

Toespraak van Raul Castro op de herdenkingsplechtigheid van Nelson Mandela:

Voetnoten

• [1]Gerardo Hernández, Antonio Guerrero, Ramón Labañino, Fernando González en René González kregen zeer lange gevangenisstraffen in de VS. Ze waren daar geïnfrilteerd in rechtse organisaties die terreuraanslagen hadden gepleegd en nog voorbereidden in Cuba. René Gonzalez is terug in Cuba na het volbrengen van zijn 13 jaar gevangenschap.