Op Twitter reageren bekende en onbekende mensen boos.
Linde Merckpoel: Foto’s van overleden kinderen op de voorpagina. Geen stijl. Geen stijl at all.
Siska Schoeters: Ik zou mij kapotschamen als ik zou hebben meegewerkt aan de voorpagina van #HLN vandaag.
Kristl Strubbe: Foto’s v kinderen op voorpagina’s, busongeval vergelijken met Dutroux: ik ben beschaamd in plaats van mijn ex-collega’s/journalisten.
Tiany Kiriloff: Hoe low can you go? #HLN
Nick Decrock: Wanneer neemt iemand eens maatregelen tegen die vulgaire media? Rode kaart=geen publicatie voor drie dagen #boycot #hln
Bjorn Claes: ? Als de media nu eens een deel van de winst op de kap van dit lijden zouden afstaan aan een goed doel? #hln #destandaard #vrt #vtm
De opiniemaker: HLN geld geld geld. koop een week geen Laatste Nieuws. dan begrijpen ze misschien wat U hierover denkt.
Hans Deveuster:? Ik ben beschaamd medewerker te zijn van #HLN #ongepast
Enkele journalisten voelen zich geroepen om de praktijken van Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad te verdedigen.
Frank Willemse (journalist van Het Laatste Nieuws): Als het dag van nationale rouw is, moet je niet zeuren over foto’s van slachtoffers #hln #herkenbaarheidhelptverwerken
Bart Sturtewagen (hoofdredacteur De Standaard): Kan de voorspelbare ergernis over ‘de media’ ook niet even wachten tot na de nationale rouwdag? #isooksereniteit
Liesbeth van Impe, hoofdredactrice van Het Nieuwsblad, had zich donderdagavond al verdedigd in Reyers Laat. Die foto’s stonden overal op het internet, zei ze daar.
De wet
De verontwaardigde mediagebruikers hebben de wet aan hun kant:
“Als basisprincipe geldt dat niet mag worden overgegaan tot de publicatie van een foto van een persoon zonder diens uitdrukkelijke toestemming. Het recht op de eigen afbeelding of het portretrecht zit al sinds 1886 stevig verankerd in de Belgische Auteurswet. Het huidige artikel 10 van de Auteurswet (30 juni 1994) bepaalt: «De auteur of de eigenaar van een portret dan wel enige andere persoon die een portret bezit of voorhanden heeft, heeft niet het recht het te reproduceren of aan het publiek mede te delen zonder toestemming van de geportretteerde of, gedurende twintig jaar na diens overlijden, zonder toestemming van zijn rechtverkrijgenden””, aldus hoogleraar mediarecht en auteursrecht aan de Universiteit Gent Dirk Voorhoof.
Mediaminister Ingrid Lieten (SP.A) wil naar de Raad voor Journalistiek stappen over de zaak: “Daarmee tonen deze kranten dat ze, verblind door hun drang naar hogere oplagecijfers, willens en wetens nog eens op de ziel trappen van de slachtoffers. […] De overheid heeft de voorbije jaren veel geïnvesteerd in het erkennen en helpen van slachtoffers. Maar dat heeft allemaal weinig zin als de media hun rol ook niet opnemen. Er is persvrijheid en dat betekent dat de overheid niet bepaalt wat kan en niet kan in de media. Maar de media hebben zelf een deontologische code opgesteld. Ik vraag hen dan ook die code te respecteren. ”, aldus Lieten.
Oproep verontwaardigde lezer
Niels Goovaerts stuurde ons deze tekst die wij, de redactie van DeWereldMorgen.be volmondig onderschrijven:
Na de busramp in Zwitserland publiceren enkele kranten foto’s van de betrokken kinderen in hun krant. Ze doen dat op de voorpagina en in de krant. Ze doen dat zonder toestemming van nabestaanden. Ze gebruiken daarvoor beelden van een blogsite waarop de laatste beelden van de overleden en gewonde kinderen staan. Ze hebben geen toestemming gevraagd aan de nabestaanden.
Ik vind dit bijzonder choquerend. De publicatie getuigt van een absoluut gebrek aan respect voor de slachtoffers. Dat krantenmakers niet begrijpen dat het publiceren van die foto’s absoluut ongepast is, toont het morele failliet van grote delen van het persbedrijf aan.
De aanpak van deze kranten maakt duidelijk dat alleen een commerciële logica gehanteerd wordt. Met probeert om zo veel mogelijk kranten te verkopen. Men staat niet meer stil bij wat kan en wat niet. Het gaat om een commerciële logica die geen greintje respect toont voor slachtoffers en nabestaanden.
Deze kranten staan écht niet stil bij het onnoemelijke leed van de slachtoffers. Een blog plunderen, de laatste herinneringen die ook de ouders hebben, en die vervolgens zonder toestemming publiceren is hemeltergend. Ik vind dit walgelijk. Ik vind dat deze kranten zich moeten verontschuldigen. Ik vind dat er een heel groot verschil moet zijn tussen een krant maken voor de gewone man en de platvloerse, puur op sensatie beluste aanpak van deze kranten.
Tevreden met uw verkoopscijfers?
