Nieuws, Economie, Samenleving, België, Dexia -

Het is zover. Na Dexia moet ook Arco kleur bekennen

Groep Arco meldt dat haar coöperatieve vennootschappen Arcopar, Arcoplus en Arcofin in vereffening gaan. Het Dexia-debacle treft daarmee zwaar de spaarpot van de christelijke werknemersbeweging. De meer dan 700.000 individuele coöperatieve aandeelhouders genieten van een staatswaarborg.

woensdag 16 november 2011 17:22
Spread the love

Drie weken geleden stond hier te lezen dat “de schade en scherven van de Dexia ineenstorting niet te overzien zijn”, onder andere dat “het kapitaal van de christelijke werknemersbeweging samen met Dexia in rook is opgegaan”.

Die analyse is nu officieel. Het is niet langer vol te houden dat de failliete Dexia Groep – inmiddels een zogenaamde restbank of bad bank – ooit nog recht krabbelt en voor winsten zal zorgen. Omdat Groep Arco, de coöperatieve holding van de christelijke werknemersbeweging, nog altijd voor bijna vier vijfde steunt op Dexia activa zijn de gevolgen catastrofaal.

Groep Arco heeft woensdagmiddag dus officieel meegedeeld dat haar vennootschappen Arcofin, Arcopar en Arcoplus in vereffening gaan. Dat is niet hetzelfde als een faillissement. Zeg maar dat het een gecontroleerde faling is.

Wat gaat er dan gebeuren? De komende jaren worden de eigendommen of participaties van deze vennootschappen verkocht. Interessant om weten is dan wat er nog meer in deze vennootschappen zit buiten Dexia? Bron hiervoor zijn de gegevens die Arco zelf op haar website publiceert.

Naast de 14 procent van Dexia bezit Arcofin 20,1 procent van VDK Spaarbank, 27,5 procent van Dexia Immorent, 0,1 procent van de GIMV, 11,28 procent van het investeringsfonds DG Infra + NV en 0,88 procent in Incofin.

Via Arcopar heeft de beweging onder ander een aandeel van 8,79 procent in Elia, de beheerder van het Belgische hoogspanningsnet voor elektriciteit. Verder zijn er via Arcopar nog participaties van 3,5 procent in Home Invest Belgium, 5,63 procent in Retail Estates en 0,1 procent in Belgacom; en verder nog maatschappelijke investeringen in onder andere Hefboom en Credal.

Voor wie is dan de opbrengst van de vereffening?
Vooreerst is die voor de uitstaande leningen bij banken, voor de werknemers,… en in de allerlaatste plaats voor de aandeelhouders.

Wie zal dan uiteindelijk de verliezen dragen?
De meer dan 700.000 individuele coöperatieve aandeelhouders hebben een kapitaal voor in totaal bijna 1,5 miljard euro. Zij zullen volledig worden vergoed. Misschien voor een stukje via de vereffening… indien er nog iets overblijft nadat de andere schuldeisers met meer rechten zijn vergoed. En als dat niet lukt – of voorzover dat niet lukt – worden zij vergoed door het Beschermingsfonds en het Bijzonder Beschermingsfonds. Die staan immers garant voor de inbreng van die coöperatieve aandeelhouders net zoals spaarders worden beschermd. De banken hebben momenteel 1,2 miljard euro bijgedragen in die fondsen. In de mate dat dit bedrag onvoldoende blijkt te zijn, zal het risico door de overheid, en dus door de belastingbetaler, worden betaald.

Wat verliest de christelijke werknemersbeweging?
Die 1,5 miljard is echter niet het volledige verliesplaatje. In totaal is 1,7 miljard euro van het door de Groep Arco beheerde kapitaal immers in het gedrang. Via Arcopar zijn ook 7 à 8.000 verenigingen uit de beweging getroffen die, aldus de verklaringen van Arco, gemiddeld 2000 euro vertegenwoordigen. Dat geld is niet gedekt door de staatsgarantie.

En die garantie geldt evenmin voor de grotere sociale organisaties die vele tientallen miljoenen euro in Arcofin hebben zitten, onder andere omdat ze zijn meegegaan – of daartoe met aandrang zijn verzocht – in de kapitaalverhoging bij Dexia in 2008.

Wie verder ook in de klappen delen, zijn de delen van de beweging die konden rekenen op de steun van Groep Arco voor hun werking.

Rest er nog iets van Groep Arco?
Toch wel, Auxipar ontspringt de dans. Die heeft participaties in een zestal bedrijven, in de farmaceutische sector, in de Vlaamse Energie Holding, in de dienstenholding Socofe en in een waterbedrijf. Maar vergeleken met wat in rook is opgegaan, is Auxipar meer dan een maatje kleiner.

Blijven er nog meer vragen?
Zeker, en het zijn allerminst makkelijke vragen. Waar en wanneer is het fout gelopen? Wiens schuld is dat dan? Neemt hier iemand verantwoordelijkheid voor?
En misschien de belangrijkste vraag van allemaal. Wat nu met het coöperatieve ondernemen? Waar moet het naartoe? Want zelfs na dit grote ongeluk staat de wereld niet stil natuurlijk.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!