Nadat tijdens de Tweede Wereldoorlog en ook daarna de VS massaal moesten bijspringen met voedselhulp voor Europa, Stelde de EG bij zijn oprichting dat er voldoende voedsel aan betaalbare prijzen moest komen. Daartegenover stond ook een inkomensondersteuning voor de landbouwers.

Dit systeem bleek erg succesvol. Eind jeren ’70 van de vorige eeuw waren er boterbergen, melkplassen enz. Aanpassingen aan het systeem drongen zich op en tot op de dag van vandaag wordt er veranderd (Waarschijnlijk om ons flexibel te houden). In ieder geval is landbouw hierdoor al heel lang heel erg Europees

De wereldhandelsorganisatie streeft naar vrije wereldhandel en kan deze Europese landbouwondersteuning niet goed verdragen. Dus weer hervorming. Iedere hervorming komt neer op een lagere inkomensondersteuning en een lagere productondersteuning. De boer kent hier maar één antwoord op: schaalvergroting. Die schaalvergroting mag dan nog geen extra arbeid opleveren, dus mechanisatie. In de vorige alinea haalde ik aan dat er overschotten waren. In een vrije wereldhandel speelt enkel vraag en aanbod. Dan begrijp je best dat de prijzen verder onder druk komen te staan. Enkel bij voedselcrisissen stijgen de prijzen spectaculair. Voor varkens hebben we een zelfvoorzieningsgraad van meer dan 200%. Varkenshouders zijn volledig afhankelijk  van  de uitvoer naar andere landen. Ze moeten dan ook de prijzen van die landen ondergaan. Varkenshouderij is zich nog steeds verder aan ‘t mechaniseren, industrialiseren. Geef het woord “feedlot” maar eens in  op google, krijg je er een beeld van hoe men in de VS runderen vetmest. De grote feedlots in de VS hebben een eigen slachthuis en een eigen merk in de supermarkten. Dat is wat hier met de varkens staat te gebeuren.

(wordt verder afgewerkt)