De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

(foto Stijn Vanderdeelen)

Het Feest Van De Eerstelingen

Speech voor een uitgestelde viering, opgeschort door noodweer

dinsdag 10 juni 2014 14:51
Spread the love

Tot u spreekt Suske, tevens in naam van Sven, de persoon wiens lichaam en ziel ik ondertussen een jaartje ben komen te delen.

Bij deze wens ik een korte uiteenzetting te brengen en een mogelijk discussiepunt aan te dragen, ingegeven door mijn geestelijke vader Franciscus van Assisi, bij wijze van kanttekening bij HET FEEST VAN DE EERSTELINGEN, hetgeen wij herdenken in fysieke afwezigheid van de goede heer Jezus Christus. Avanti!

PINKSTEREN

Wikipedia vertelt ons dat met Pinksteren de uitstorting van de Heilige Geest wordt herdacht en dat met deze uitstorting ook het begin van de christelijke Kerk wordt gemarkeerd:

Na de dood van Jezus Christus op Goede Vrijdag en zijn verrijzenis op Pasen hadden de leerlingen van Jezus nog veertig dagen lang (tot Hemelvaart) de steun van zijn aanwezigheid gehad waarbij hij hen nog eens uitlegde wat de betekenis was van alles wat hij gedaan had tijdens zijn openbare optreden. Op de veertigste dagen van Pasen (let op: niet de veertigste dag na Pasen) werden de leerlingen door Jezus’ Hemelvaart alleen achtergelaten. Wel had hij beloofd dat hij de Geest van God, de Heilige Geest zou sturen die hen geestelijk verder zou leiden en hen de kracht zou geven om getuigen van het evangelie te zijn. Op de vijftigste dag van Pasen, tien dagen na Hemelvaart, op Pinksteren, kwam de beloofde Heilige Geest dan ook over de discipelen.

HET FEEST VAN DE EERSTELINGEN

Volgens de traditionele christelijke theologie waren de eerste nieuwe bekeerlingen na de hemelvaart van Jezus als resultaat van de evangelisatie onder de menigte op de eerste Pinksterdag de ‘eerstelingen van de oogst’ die toegevoegd werden aan de eerste christelijke ‘samenkomst’ of gemeente. De gebeurtenissen vinden plaats op het feest van de eerstelingen (Sjavoeot), in Jeruzalem. Om 9 uur ’s ochtends zijn de discipelen en enkele andere gelovigen bij elkaar, een groep van ongeveer 120 personen, in een bovenvertrek in Jeruzalem:

Plotseling kwam er uit de hemel een geluid dat leek op een enorme windvlaag en het vulde het hele huis, waar zij zaten. Op hun hoofden vertoonden zich tongen als van vuur, die zich verdeelden, en het zette zich op ieder van hen. Zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, zoals de Geest het hen gaf uit te spreken. (Handelingen 2:1-4)

Daarop trad Petrus naar voren, samen met de elf andere apostelen, verhief zijn stem en sprak de menigte toe: “U, Joden en inwoners van Jeruzalem, luister naar mijn woorden en neem ze ter harte. Deze mensen zijn niet dronken, zoals u denkt; het is immers pas het derde uur na zonsopgang. (…)

Israëlieten, luister naar wat ik u zeg: Jezus uit Nazaret is door God tot u gezonden, hetgeen gebleken is uit de grote daden en de wonderen en tekenen die God, zoals u bekend is, door zijn toedoen onder u heeft verricht. Deze Jezus, die overeenkomstig Gods bedoeling en voorkennis is uitgeleverd, hebt u door heidenen laten kruisigen en doden. God heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van hem afgenomen, want de dood kon zijn macht over hem niet behouden.”

Toen de menigte dit hoorde, waren velen onder hen diep getroffen en vroegen aan Petrus en de andere apostelen: “Wat moeten we doen, broeders?” Petrus antwoordde: “Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden.Dan zal de heilige Geest u geschonken worden, want voor u geldt deze belofte, evenals voor uw kinderen en voor allen die ver weg zijn en die de Heer, onze God, tot zich zal roepen.”

Ook op nog andere wijze legde hij getuigenis af, waarbij hij een dringend beroep op zijn toehoorders deed met de woorden: “Laat u redden uit dit verdorven mensengeslacht!” (Handelingen 2:14-40) 

HET FEEST VANDAAG

Dit meer dan tweeduizend jaar oude verhaal verwondert mij vandaag de dag om een drietal redenen:

  1. Het verbaast mij dat wij nog leven volgens een jaartelling die de geboorte van die zekere heer Jezus Christus als beginpunt plaatst. Tijd ervaar ik als een uitermate bepalende eigenschap van het menselijk bestaan, en de opeenvolging van jaar na jaar op Aarde verankeren in het leven van één iemand, welke zijn of haar verdiensten ook moge zijn, is volgens mij verwarrend en onredelijk.
  2. In de aanhef van deze toespraak heb ik reeds aangegeven dat deze geïnspireerd is op het gedachtegoed van mijn spirituele vader Franciscus van Assisi. In dezelfde beweging durf ik beweren dat ik spreek in naam van God, onze gedeelde Bron, waaruit wij ieder afzonderlijk zijn ontstaan. Wanneer Petrus dus stelt dat Jezus door God gezonden is, vraag ik me af: “Akkoord, maar wie van ons niet?”
  3. Nu we ons in het tijdsgewricht bevinden waarin Jezus Christus in fysieke gedaante niet langer onder ons is, zijn wij als gelovigen genoodzaakt het geloof in een verenigende God hoog te houden door het vieren van en delen in de heilige Geest van God. Maar hoe kunnen wij ons de ontvangst van de heilige Geest momenteel voorstellen of deze vertalen? En hoe kan zich dat uiten in onze omgang met onze omgeving en medemens?

take down
the paywall
steun ons nu!