Niet teveel tekst vandaag. Ik liep met een fototoestel door mijn wijk deze namiddag, en dan laat ik graag de beelden spreken. Want de ‘Tour de Nord’, een soort braderie die de kinderschoenen van voorloper ‘t Winkelend Noord duidelijk ontgroeid is, haalde vandaag het beste van mijn beruchte buurt naar boven.

Ik flaneerde door de Gummarusstraat, de Diepestraat, de Offerandestraat en de Handelsstraat alsof het de steegjes van de immense Rastro-markt in Madrid waren. De geur van sardientjes tussen de barbecue deed me beseffen hoeveel honger ik wel had. Ik bekeek half-geïnteresseerd de tafels met groene thee, tajines, goedkope zonnebrillen, schoenen en familieverpakkingen Dash. Ik genoot van de kleurenpracht die kraampjes met meloen, citroenen, bananen, druiven en aardbeien boden.

Ik ontdekte een ietwat oudere man, een stoffeerder, die een zaak achter mijn hoek uitbaat. Ik maakte kennis met een wonderlijk creatieve dame, die nog maar net van haar hobby een bijverdienste had gemaakt en een kraampje met kleurige, zelfgemaakte lampjes en kussens bemande. Ik vond de perfecte stof voor de kussenslopen die ik al enkele maanden wil maken, en kocht meteen vier meter (voor amper zes euro; beat that, Ikea!). Ik kocht okra’s, voor een collega die eens in de keuken wil experimenteren met die exotische groente.

Mijn punt: in Antwerpen Noord vind je echt alles. De wereld wordt hier bijeengeperst op een oppervlakte van nauwelijks enkele straten. En ik woon er middenin! Verbazingwekkend hoe snel het ook went. Ik kan me geen maand meer voorstellen zonder bakbananen of Chinese champignons op mijn bord. Een supermarkt zonder verse markt vind ik een absurde gedachte. En alle winkels dicht op zondag? Dat lijkt me al helemáál een geschift idee… 😉

(meer foto’s zien van Tour de Nord? Klik op deze Flickr-link)