In Davos was hij weer eens de kampioen van de financiële transactietaks, de regulering van de banken en de strijd tegen de tomeloze bonussencultuur in de financiële industrie.

« Frankrijk is gewonnen voor een belasting op de financiële verrichtingen » herhaalde president Sarkozy ook bij het aantreden van het Franse voorzitterschap van de G8-G20.

Voor Attac kan de invoering van deze belasting niet wachten op een zoveelste studie of een nieuw rapport, zoals de president, die nog maar eens een missie gaat toevertrouwen aan een personaliteit van de “civiele samenleving”, het nu nog eens voorstelt. Er werden al talrijke haalbaarheids- of impactstudies ondernomen, alles is al gezegd en geschreven, het is alleen nog de politieke wil die ontbreekt.

Een significante belasting op de financiële transacties is niet alleen mogelijk, maar vanaf nu ook onontbeerlijk om de financiële speculatie drastisch terug te dringen en de strijd tegen de armoede, tegen de uitdijende kloof tussen arm en rijk, tegen de groeiende sociale ongelijkheid, de voedselcrisissen en de opwarming van de aarde te financieren.

De Europese partners hebben de middelen om ze in de eurozone in te voeren vanaf het ogenblik dat zij daartoe zouden beslissen.

Maar samen met het IMF laten Nicolas Sarkozy en veel van zijn Europese collega‘s vandaag de burgers via het terugschroeven van de sociale uitgaven, jobverlies en het ontmantelen van de openbare diensten opdraaien voor het op drift geraken van de financiële wereld.

Sinds 2008 heeft ook Frankrijk, alhoewel op mondiale vergaderingen steeds haantje de voorste, niets ondernomen om de financiële wereld echt te ontwapenen.

Hoe geloven dat Frankrijk het beter zal doen op de G20, waar het zal moeten rekening houden met 19 uiteenlopende belangen? Op een ogenblik dat Frankrijk binnen de Europese Unie, dat op de G20 vertegenwoordigd is, een neoliberale koers aanhoudt?

Er mag aan getwijfeld worden gezien de Franse president zich andermaal een tegenstander heeft genoemd van elke controle op de kapitaalbewegingen, die nu precies de eerste doelstelling is van een echte taxatie op de financiële transacties.

Meer in het algemeen liggen de voorstellen van het Franse presidentschap van de G20 in 2011 ver onder de verwachtingen. Men zou de fiscale paradijzen en de speculatieve fondsen moeten verbieden, alsook de speculatie op landbouwproducten, de investeringsbanken van de depositobanken scheiden, de verloning van de bankiers en traders drastisch beperken, de invoering voorstellen van een mondiale coöperatiemunt,…

Wat de toekomst van mondiaal bestuur (« gouvernance mondiale ») betreft laat Nicolas Sarkozy geen illusies bestaan omtrent zijn intenties.

Hij kondigt een “quarté gagnant” aan, hetgeen een term uit de paardenracesport is. Je wint wanneer je gegokt hebt op de eerste vier paarden van de race.

De winnaars bij Sarkozy zijn: een nieuwe organisatie van de ecologie, één enkele landbouworganisatie, maar vooral opnieuw het IMF (Internationaal Monetair Fonds) om een oogje in het zeil te houden en de WTO (Wereld Handels Organisatie) om iedere afwijking van het vrijhandelsdogma onmogelijk te maken.

Geen enkele verwijzing naar de Verenigde Naties.

Een mooie les in democratie en in « eerbied voor het recht van de volkeren om zichzelf te besturen», volgens de woorden van de Franse president zelf.

Geen democratie en soevereiniteit dus, maar de bevestiging van de mondiale dominantie van het transnationale bedrijfsleven en de financiële industrie onder bescherming van de neoliberale waakhonden zoals IMF en WTO.

Op het einde van de elitaire politieke en economische kermis in Davos was het glas opnieuw “halfvol”. Bij de start heerste nog het pessimisme door Klaus Schwab, directeur van het Wereld Economisch Forum, omschreven als “burn-out van de wereldeconomie”. Maar tijdens het verloop van het Forum werden de groeiprognoses en verwachtingen duchtig aangezwengeld.

Alleen de blijvende sociale en politieke onrust in het Midden-Oosten en Noord-Afrika dreigt nog wat roet in het eten te gooien. De politieke en economische elites aanwezig in Davos zijn zich helemaal niet bewust van de sociale tijdbom die de neoliberale globalisering en de gevolgen van de financiële crisis en stijgende ongelijkheden onder hun sociale ordening legt.

Zij denken steeds opnieuw de woede bij de bevolkingen te kunnen temperen door het opvijzelen van de massaconsumptie. De globalisering van de mensenrechten staat helemaal niet op het programma.

Zeker niet op het speculatieve menu van de financiële markten.

Voor Attac blijven de Verenigde Naties het enige legitieme kader om een mondiale regulering op te zetten van financiën, economie en ecologie.

Voor Attac blijft de taxering van alle financiële transacties ook een bijdrage tot de democratische controle op alle mondiale kapitaalbewegingen.

De invoering van een FTT levert een echte bijdrage aan “global gouvernance”.

We willen een einde aan het gratuite blablabla op internationale fora en een begin van politieke daadkracht.

Voor Attac Vlaanderen,

Omdat een andere wereld mogelijk is,

Eric Goeman, woordvoerder

Eric.goeman@attac.be

vl.attac.be