Nu iedereen zich opmaakt voor de verkiezingsclash in Griekenland op 17/06/2012 blijft het merkwaardig stil over de feitelijke positie en standpunten van Alexis Tsipras van Syriza en bv z’n verbondenheid met Europees Links en Europees Verenigd Links (EVL/NGL), of zoals recent bleek het gezamenlijk 6-puntenprogramma van Syriza en Die Linke.

Op 22 mei 2012 waren Alexis Tsipras van Grieks Verenigd Links, Syriza,  en Tiny Kox, voorzitster van de socialistische fractie de Nederlandse Senaat (SP of de Socialistische Partij) ) aanwezig op de Fraktievergadering van 22/05/2012 van Die Linke in het Bundesparlement in Berlijn. Achteraf gaven Alexis Tsipras, voorzitter van de Syriza, Gregor Gysi, fraktievoorzitter van Die Linke in de Duitse Bundestag en Klaus Ernst, medevoorzitter van Die Linke een gezamenlijke persconferentie waarbij een 6-puntenprogramma voorgesteld werd met alternatieven voor de Gestrengheidspolitiek tav Griekenland en de Bankenredding en met de vaste wil om het toebehoren van Griekenland in een hervormde Eurozone te verzekeren.

Onderstaande tekst is een vertaling van de belangrijkste delen uit dit 6 puntenprogramma, hierbij de link naar de Duitse tekst.

Voorafgaande overwegingen

Dat Die Linke naast Syriza ook de SP van Nederland uitgenodigd heeft op hun fraktievergadering in Berlijn geeft aan dat de verschillende Europese linkse verzamelingen op Europees vlak de violen op elkaar afstemmen. De SP (Nederland) is bv geen lid van Europees Links maar wel van de fractie EVL/NGL – Europees Verenigd Links/Noords Groen links in het Europese parlement die alle linkse partijen verzamelt in een fracie in het Europese parlement, dus ook de KKE en ook alle partijen van Europees Links. Europees Links is evenwel een politieke verzameling van partijen die op basis van een gezamenlijk programma naar de Europese verkiezingen stappen en hier staat Syriza naast Die Linke, Front de Gauche enz.

De fractievergadering in Berlijn was dus gericht zowel naar Syriza (Europees Links) als de Nederlandse SP (EVL/NGL), de persconferentie daarentegen en het 6-puntenprogramma gebeurde vanuit het Europees Linkse kader. Het geeft aan dat Syriza het potentieel van Europees Links met Die Linke als belangrijke kracht, aangrijpt en dat Die Linke en Europees Links hun volledige steun geven aan Syriza, hetgeen zij programmatisch in hun 6-puntenprogramma gezamenlijk vertolken.

Verslaggeving over deze dimensie, dynamiek en ondersteuning is volledig afwezig in de analyses door de Belgische media evenals door de klein-linkse equivalenten voor Syriza en KKE in België. Het al of niet bewust verwarren van Europees Links met   EVL/NGL in de 7de dag van enkele weken geleden door Peter Mertens is daar een aanduiding van.

Het 6-puntenprogramma van Syriza en Die Linke

Een nadere lezing van het 6 punten programma van Syriza en Die Linke van 22 mei 2012 kan een en ander misschien al verduidelijken.

1. Onmiddellijk beëindigen van de “Memorandumpolitiek” en heronderhandeling van de kredieten

De kredieten uit de Europese Financiele Stabiliseringsfaciliteit (EFSF) voor Griekenland  zijn een loden  reddingsboei gebleken.  De kredietovereenkomsten – de Memoranda – met de zogenaamde Troika van de Europese Centrale Bank, de EU-Commissie en het IMF, verplichten de Griekse regeringen tot draconische besparings- en inperkingseisen en radicale markthervormingen – verregaande liberalisering en een nagenoeg volledig uitverkoop van Griekse publieke eigendommen. …

Uit sociale overwegingen en om economische redenen moeten de huidige kredieten uit het Griekenland II-pakket heronderhandeld worden en de eisen van verdere sociale afbraak en privatisering geannuleerd. Deze onderhandelingen dienen op het niveau van de overheden in de Eurozone en de EU te gebeuren en niet op het ‘technisch’ niveau tussen de Griekse regering en de Troika-vertegenwoordigers.
 
2. Bevrijden van de Staafsfinanciering uit de afhankelijkheid van de kapitaalmarkten

De Memoranda-politiek was niet allen asociaal en economisch schadelijk. Ze heeft er daarbij aanzienlijk toe bijgedragen dat de schuldenberg van Griekenland verder gestegen is:.. van 130% van het Bruttobinnelandsproduct in 2010 tot 170% in februari 2012…
De afhankelijkheid van de staatsfinanciering van Griekenland – en alle andere staten van de Europzone – van de financiële markten moet verbroken worden. Daartoe moet de staatsfinanciering in de toekomst over een publieke bank beschikken, die krediet aan de staten kan verlenen zonder rente-premies en die zich bij de Europese Centrale Bank herfinanciert. Een mogelijkheid is ook een rechtstreeks e financiering door de ECB, hoewel dit een verandering van het EU-verdrag en van de ECB-statuten vereist.

3. De ontketende financiële markten strik reguleren en belasten

De deregulering van de kapitaalmarkt is een van de dieper liggende oorzaken van de crisis, niet alleen in Griekenland.

De losgeslagen kapitaalmarkt moet op Europees niveau strikt gereguleerd worden, speculatie tegen staten moet verboden worden. De invoering van een financiële verhandelingstaks moet daarbij een eerste stap zijn.

4. Griekenland blijft in een hervormde Eurozone

Ondanks alle politieke lippendiensten groeit binnen de Eurozone en de Europese Unie de druk op Griekenland om de Eurozone te verlaten. Ook de Duitse Bondsregering neemt aan dit spelen met vuur deel: de door minister van financiën Schäuble verspreidde twijfel aan de “Euro-bekwaamheid” van Griekenland in de Griekse kiesstrijd  en de door kanselier Merkel gestelde vraag om de nieuwe verkiezingen in juni te verbinden aan een referendum over het verdere verblijf van Griekenland in de Eurozone, gaan in deze richting.

Daarmee negeert ook de Duitse Bondsregering de wil van het Griekse volk: verschillende Griekse rondvragen geven aan dat rond de 80% van de Grieken een verblijf in de  Monetaire Unie wensen:  enkel 13% willen een wederinvoering van de Drachme.

Een uittrede van Griekenland uit de Eurozone heeft voor het land desastreuze sociale en tewerkstellingsgevolgen… De euro zelf zal aan het wankelen gaan. Ook de tewerkstelling in Duitsland zal daaronder lijden. …

5. Conjunctuur- en opbouwprogramma in plaats van verdere Besparingsdictaten

De gestrengheidspolitiek heeft Griekenland alsmaar verder in de crisis en de schuldenval gedreven.

Om dringend de noodwendige conjunctuurprikkels te geven en een duurzame wederopbouw van de Griekse economie te bewerkstelligen zijn geen besparingsdictaten maar wel doelgerichte financieringsprogramma’s nodig tot versterking van de Binnenlandse vraag en van publieke investeringen m.b.t. infrastructuur, opleiding en onderzoek evenals innovatie… Enkel met zulk een politiek kan Griekenland de kredieten terugbetalen.

6. Crisisprofiteurs naar de kassa: inkomenmiljonairs belasten, kapitaalvlucht en belastingontduiking effectief bekampen
 
Niet alleen gaan voor de Griekse fiscus jaarlijks veelvuldige miljardenbedragen door kapitaalvlucht en belastingontduiking verloren. Het totaal van het private vermogen – in de hand van een beperkt aantal superrijken – komt in Griekenland, Duitsland en de EU alles samen overeen met de hoogte van de publieke schuld.

Om economische wederopbouw en publieke investeringen te financieren, moeten inkomensmiljonairs en meer speciaal het kapitaalsvermogen sterker belast worden. Zo mogelijk door een EU-brede miljonairstaks en een vermogensbelasting om de crisis te financieren.

Bijkomend moeten effectieve maatregelen genomen worden om de belastingontduiking en kapitaalvlucht te bekampen. Zo kan bv de belastingsplicht aan het staatsburgerschap verbonden worden, onafhankelijk van waar men woont of de plaats waar het vermogen zich bevindt. Voor Griekenland betekent dit dat EU-hulp voor de opbouw van belastingdiensten nodig is. De in het raam van de toenmalige Memoranda-politiek verordende hervormingen van het belastingssysteem zijn daartoe op geen enkele wijze toereikend. Zij worden daarbij door de besparingsdoeleinden gedwarsboomd.