Dè uitspraak van deze week kwam van Siegfried Bracke, in zijn verweer  naar een journalist van De Standaard. Die had opgemerkt dat de reactie van zijn partij op het sociaal-economische luik van de formateursnota van Di Rupo toch eerder rechts was te noemen.  “ Het ergste wat arme mensen kan overkomen”, riposteerde Bracke, “is dat er geen rijke mensen meer zijn.” Als je de motor van de welvaart aanvalt, met allerlei belastingen, gaat dat eerst ten koste van die mensen”.  Lees De Standaard, 12 juli. We verzinnen dat niet.

Dat zijn drie suggesties in een.  Eén, de rijken zijn de motor van de welvaart (zelfs als ze slapend rijk worden of de economie kapot speculeren).  Twee, blijf van de rijken af (dus haal de 22 miljard sanering bij alle anderen). Drie, maak de rijken rijker (want hoe rijker de rijken, hoe meer kruimels voor de armen).  

De uitspraak van Bracke heeft het voordeel van de duidelijkheid. Maar ook het voordeel dat er al een liedje is dat troost brengt… 

Raymond van het Groenewoud.
“Help de rijken
Help de rijken
Ze zijn met niets begonnen
Ze hebben het niet makkelijk
 

Help de rijken
Arme rijke, op de stoep
Zoveel auto’s,zoveel snoep
Weinig vriendjes in de buurt
Af en toe één ingehuurd
Help de rijken
Help de rijken
 

Ze hebben veel besognes
Ze hebben het niet makkelijk
Help de rijken”.

Chris Serroyen, hoofd studiedienst