Opinie -

Hart Boven Hard krijgt prijs voor Democratie 2015

Op 21 juli werd in Gent naar goede gewoonte de 'Prijs voor de Democratie' en de 'Prijs Jaap Kruithof' uitgereikt. Dit jaar was de eer voor de burgerbeweging Hart boven Hard. De Prijs voor de Democratie wordt jaarlijks uitgereikt aan een persoon of organisatie die een fundamentele bijdrage geleverd heeft aan de verdediging van de democratie. In de jury zetelen mensen uit de academische, journalistieke en socio-culturele wereld.

dinsdag 21 juli 2015 22:33
Spread the love

Het dankwoord van Wouter Hillaert, één van de initiatiefnemers van Hart boven Hard:

Merci
aan het Trefpunt en Democratie 2000. Zo komt een mens nog eens op de Gentse
Feesten. Vorige week moest ik al een 11 juli-toespraak houden in Kortrijk,
vandaag een 21 juli-toespraak voor u… Hart boven Hard moet zijn eerste verjaardag
nog vieren en we horen nu al tot het establishment. Ik ga het kort houden.

Met
een quizke: wat is democratie? Steek bij het goede antwoord uw hand omhoog. Democratie
is…

a)   max 60 euro per dag kunnen
afhalen

b)   het bolleke rood maken en
dan 4 jaar uw mond houden

c)   de vragen van Linda De Win
voor de camera (Villa Politica)

d)   de gratis consultancy van
bedrijfslobbyisten aan onze politici

e)   de excell-sheet van de
begrotingsopmaak

f)    mogen betogen voor het stadhuis
in ruil voor een GAS-boete

Het
goede antwoord is niet gegeven. Dat is de democratie: het goede antwoord is
niet gegeven. Democratie is het kladschrift voor de echte democratie.
Democratie is een uitnodiging om ze te bedenken en al doende uit te tekenen. Ze
is niet gegeven. Niet in het parlement, niet in Europa, niet in het Handvest
van de Rechten van de Mens. 

Het
grootste gevaar voor de democratie is niet dat de politiek niet luistert. Het
grootste gevaar is dat we zelf gaan geloven dat we er geen deel meer van
uitmaken.

Ik
was onlangs op mijn oude middelbare school, hier in Gent. Voor een gesprek over
verzet. Ik heb daar graag gezeten, echt een goede school. Maar wat mij
frappeerde, was dat al die slimme en gemotiveerde leerkrachten wel vonden dat
er nog heel wat beter kon aan het bestuur op hun school, maar dat ze niet vanzelf
de klik leken te maken om mee na te denken over hoe het anders kon.

Het
frappeerde mij hoe moeilijk we ons medeverantwoordelijk voelen, tenzij je baas
het oplegt. Het frappeerde mij hoe moeilijk het is om initiatief te nemen, en daar
bij collega’s draagvlak voor te vinden, om samen iets te verdedigen bij de directeur.
De verbeelding om buiten de bestaande paden te denken. De winst van
samenwerking vormgeven. Over problemen niet alleen praten, maar het anders
doen. Misschien was het maar een indruk. Maar als nog niet de helft van een lerarenkorps
met een creatief voorstel komt, kan een directeur op zijn kop gaan staan. Dat
geloof ik. Dat dat kan, iets veranderen.

Dat
is het geloof van Hart boven Hard. Dat democratie begint bij je
medeverantwoordelijk voelen, bij zoeken naar samenwerking buiten het bekende.
Dat kan op kleine schaal. Op je werk. In de jeugdbeweging. In je straat. Dat
kan met kleine principes. Zodra iemand vijf minuten staat te zeggen hoe erg het
allemaal niet is, moet iemand anders opwerpen: ‘En wat gaan we daaraan doen?’
Natuurlijk is dat minder makkelijk dan ik het hier sta te verkopen, maar zonder
geloof dat het ook anders kan, is het nog veel moeilijker. Zonder kleine
schaal, geen grote schaal.

Dáár
begint de democratie. Niet in foeteren op het parlement, maar in de vraag aan
uzelf en uw omgeving: en wat gaan we daaraan doen? En het dan doen. Of toch
proberen. Niet alleen voor uzelf, maar samen. Hart boven Hard is eraan
begonnen. Omdat het kan.

We
moeten de hogere machten aanspreken op onze praktijk, niet alleen op hun
praktijk.

Ik
draag deze prijs op aan alle 20 lokale groepen van Hart boven Hard. Zij zullen
het moeten waarmaken, de democratie van morgen. Elk van ons zal het moeten
doen. Het kan.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!