Nieuws, Cultuur, België, Hardcore, Ieperfest, Ieperfest 2013 -

Hardcore voor dummies

Afgelopen weekend ging de 21ste editie van Ieper Hardcore Fest - kortweg Ieperfest – door. Voor mij was het de tweede maal op het festival, een gelegenheid om me voor één dag lang compleet in de hardcore- en metalmuziek onder te dompelen. U kan het dus al raden: ik ben geen kenner van het genre, maar niettemin een nieuwsgierig groentje.

maandag 12 augustus 2013 17:04
Spread the love

Ruwe bolster, blanke pit  

Een van de dingen die meteen opvalt aan dit relatief kleine, maar gezellige festival, is de sfeer die er hangt: iedereen is ontzettend vriendelijk en behulpzaam, de sfeer is gemoedelijk en het lijkt wel alsof iedereen elkaar hier kent. Overal waar ik rondkijk zie ik getatoeëerde lijven, gehuld in donkere kledingstukken en extravagante kapsels. Maar ik zie vooral vriendelijke gezichten, glimlachende en genietende mensen.

In de More Than Music-tent kan je terecht voor meer uitleg over het maatschappijkritische aspect van het genre. Er staan boeken- en infostanden van dierenrechtenorganisaties, anarchistische groeperingen, vredesorganisaties, Oxfam Fair Trade, … Er worden ook allerlei discussies gehouden, waaraan iedereen kan deelnemen en waarbij wordt nagedacht over verschillende thema’s.

Een punt van kritiek dat ik zelf in gedachten had is dat er ondanks de ‘no sexism’-policy op de podia van het festival – en tussen de bezoekers – weinig vrouwen te bespeuren zijn. En laat daar nu net een discussie over bezig zijn wanneer ik voor het eerst in de MTM-tent binnenkom. Deze hardcorefanaten zijn dus allerminst bang om het hand in eigen boezem te steken.

Ook duurzaamheid en ecologie zijn belangrijke punten voor Ieperfest, daarom krijgen de bezoekers enkel een (heerlijke) veganistische maaltijd voorgeschoteld, wordt er aangemoedigd om te sorteren, zijn er droogtoiletten aanwezig, … Ieperfest is dus ongetwijfeld more than music!!

Maar toch vooral music..

Voornamelijk de Belgen waren zacht voor de oren van de hardcore-dummie. In het bijzonder The Black Heart Rebellion; Gentse jongens die muziek maken die met moeite nog hardcore kan genoemd worden, maar niettemin ongelofelijk meeslepend en intens is. Steak Number Eight speelde een woeste set waar af en toe ook zachtere momenten hun plaats in konden vinden. Maar het hoogtepunt van de dag was zonder twijfel Amenra, een groep die uitblinkt in hun contrast tussen fragiele, zachte stukken en pijnlijk, schreeuwerige metal met voorstuwende bassen en gitaren.

De enige vrouw die op het podium te zien was, de zangeres van WolfxDown, kon zeker en vast overtuigen. Ook No Omega en I Killed The Prom Queen waren bij de meer toegankelijke groepen van de dag. Maar deze groepen vielen allemaal in het niets in vergelijking met het aanwezige Belgisch talent.

Al bij al een dag die voor herhaling vatbaar is…

take down
the paywall
steun ons nu!