Groot-Brittannië wil inpluggen op IJslandse groene stroom
Nieuws, Milieu -

Groot-Brittannië wil inpluggen op IJslandse groene stroom

REYKJAVIK — Door de stijgende energieprijzen en de ambitieuze doelstellingen voor hernieuwbare energie wordt het transport van elektriciteit over lange afstanden steeds vaker overwogen. Ook Groot-Brittannië en IJsland denken aan een onderzeese stroomkabel.

dinsdag 5 juni 2012 16:04
Spread the love

De Britse minister van Energie, Charles Hendry, voert momenteel gesprekken met de IJslandse energiegroep Landsvirkjun over de mogelijkheid van een onderwaterkabel tussen beide landen, waarmee Groot-Brittannië hernieuwbare elektriciteit uit IJsland kan invoeren.

De energie zal afkomstig zijn van geothermische centrales en waterkrachtcentrales, en later mogelijk ook van windmolens.

Het idee is niet nieuw. Landsvirkjun bestudeert de mogelijkheid van een onderwaterkabel naar Europa als sinds het begin van de jaren 1990. Aan de technische haalbaarheid is nooit getwijfeld, maar in het verleden vormde de hoge kostprijs een obstakel.

De leidingen zouden op een diepte van 1000 meter liggen en de afstand van 1200 kilometer tussen beide landen overbruggen. Er bestaan wel zogenaamde interconnectoren die langer zijn of dieper liggen, maar de combinatie van deze afstand en diepte maakt de voorgestelde verbinding tussen Groot-Brittannië en IJsland uniek.

Milieu-impact

“De IJslandse regering heeft een werkgroep opgericht om de economische voordelen voor IJsland te bestuderen”, verklaart Magnus Bjarnason van Landsvirkjun.

Toch zijn niet alle IJslanders gewonnen voor deze interconnector. Op een vergadering van milieuorganisaties viel te horen dat de impact op het milieu helemaal niet in overweging is genomen. Ze vinden dat er eerst en vooral een onderzoek naar deze impact moet komen.

“De voorgestelde kabels zullen ons onder druk zetten om meer centrales te bouwen. Vaak zijn deze hydro-elektrische of geothermische centrales gelegen in gevoelige natuurgebieden die we willen beschermen. Bovendien is er nog weinig onderzoek verricht naar de impact van windmolens in IJsland”, verklaart Gudmundur Ingi Gudbrandsson van milieuvereniging Landvernd.

Groot-Brittannië heeft al onderzeese interconnectoren met Nederland en Frankrijk, en overweegt verbindingen met België, Noorwegen en Denemarken.

Noordzee

Een ambitieus voorbeeld van elektriciteitstransport over grote afstanden is het door Duitsland geleide consortium Desertec, dat hernieuwbare energie uit woestijnen wil transporteren naar gebieden die het nodig hebben. Er zijn al initiatieven op dit vlak in Marokko, Tunesië en Egypte.

Geconcentreerde zonne-energie is de belangrijkste bron voor de projecten van Desertec, maar wind en andere technologieën zullen ook worden gebruikt.

In Marokko bouwt het consortium een zonnepanelencomplex van 12 vierkante kilometer met een capaciteit van 500 megawatt. De meeste energie is voor Marokko zelf, maar het overschot zal naar Spanje worden uitgevoerd via een onderzeese interconnector.

In Europa slaan twintig bedrijven uit de energiesector de handen in elkaar voor een gelijkaardig project, Norstec. Ze zullen voornamelijk met wind op de Noordzee werken.

Met behulp van interconnectoren kunnen de doelstellingen voor hernieuwbare energie tegen 2020 en 2050 gehaald worden.

Goed idee

Ook vanuit de academische wereld klinkt instemming. “In het algemeen vind ik deze interconnectoren een goed idee. Ze kunnen vraag en aanbod in een zeer groot gebied op elkaar afstemmen, waardoor er minder nood is aan de opslag van elektriciteit”, verklaart Godfrey Boyle, hoogleraar hernieuwbare energie aan de Britse Open University.

Zijn collega Dave Elliot is het daarmee eens. “Zolang regeringen ook in eigen land groenestroomprojecten blijven opzetten.”

take down
the paywall
steun ons nu!