foto: www.flickr.com/photos/snufthebest

Naar aanleiding van het festival interviewden wij twee New Yorkse hardcore-iconen: John Joseph, zanger van Cro-Mags en Ray Cappo, zanger van Youth Of Today. Tot op vandaag nog twee zeer invloedrijke groepen. Dit interview belicht ook het Krishna-bewustzijn, een aspect binnen de hardcore-beweging dat tegenwoordig minder belangrijk is, maar dat in de jaren tachtig samen met de opkomst van Straight Edge populair was en verder ging waar Straight Edge stopte.

Hoe hou je het al dertig jaar vol?

John Joseph: “Ik onderhoud mijn fysieke conditie en train dit jaar om mee te doen met de Iron Man-marathon in Hawaï. Daarnaast ben ik nog steeds veganist en gebruik ik geen drugs of alcohol. Maar het belangrijkste is de spirituele connectie met de muziek. That’s what keeps me really going! De tekstuele inhoud van Cro-Mags was toen relevant, maar is dat vandaag de dag nog steeds. Een positieve boodschap brengen en energie doorgeven aan de jonge fans, dat is waar het om gaat. Ik stop dus enkel als ik het niet meer in mijn hart voel.”

Wat doe je tegenwoordig nog, naast Cro-Mags?

“Sporadisch doe ik nog ‘spoken words’, maar ik voel me zeker geen Henry Rollins. Voorts ben ik nog bezig met het schrijven van filmscenario’s en boeken. Het eerste deel van mijn boek ‘Evolution of a Cro-Magnon’ werd onlangs verfilmd. Mijn recenste boek ‘Meat is for Pussies’ handelt over het milieu, vegetarisme en gezondheid. Ik wil vooral mijn ervaringen uit het verleden, mijn leven in het hier en nu én mijn visie op de toekomst delen met andere mensen.”

Je bent ook al heel lang bezig met Krishna-bewustzijn.

“Ik ‘chant’ inderdaad nog elke dag, maar ik volg niet wat de zogenaamde ‘leiders’ binnen de Krishna-beweging zeggen. Ik vind ze corrupt en machtsgeil. Dat is niet waar het voor mij om gaat. Ik ben betrokken bij revolutionaire toegewijden die streven naar de oorspronkelijke waarden. De puurheid. Tegenwoordig is het meer een religie, maar wij willen het terugbrengen naar de spirtualiteit. Op onze website posten we zaken die heel kritisch staan tegenover de hoofdstroom binnen huidige Krishna-beweging.”

Hoe blijf jij op de hoogte van wat er in de wereld gebeurt?

“De mainstream-media zijn in het bezit van enkele grote Amerikaanse bedrijven. Hun wereldbeeld wordt ons in feite opgedrongen: na 9/11, bijvoorbeeld, werden de media gebruikt om vijandbeelden op te roepen en angst onder de bevolking te verspreiden. Daar tegenin gaan, de revolutie, dat was ook waar punkrock en hardcore voor stonden: geen modetrend met tattoos, kledij en muziek. Het ging veel verder dan dat.”

“Voor mij is veel van die boodschap doorheen de jaren verloren gegaan. Ik volg dan ook zelden wat de mainstream-media brengen, maar volg veeleer media die geen zakelijke belangen hebben bij wat ze schrijven, zoals de website van Alex Jones bijvoorbeeld.”

“Samen met enkele honderden anderen denkt hij na over de mogelijkheden om een wereld zonder vlaggen of grenzen te creëren. In mijn ogen is er dus ook niet veel verschil tussen Democraten of Republikeinen. Als ik denk aan de verkiezingscampagne van Obama moet ik altijd denken: ‘What change? All he did was take the change out of your pocket’.”

Wat plaats jij daar dan tegenover?

“Ik probeer mensen bewust te maken van het feit dat er meer is dan de wereld die zij zien. In mijn thuisland is dat vooral een groot probleem. Mijn indruk is dat jullie in Europa een bredere kijk hebben op de maatschappij. Ik probeer mensen te doen inzien dat ze niet zomaar alles moeten geloven, wat ze te zien of te horen krijgen. En heel concreet kan dat dan gaan over de ongelofelijke macht van de banken.”

“Voor mij zal de echte revolutie er één zijn van bewustwording. Ik wil mensen de boodschap geven dat ze helemaal niet hoeven te leven in een maatschappij met oorlogen, dierenmishandeling, uitbuiting van armen, minachting van vrouwen, drugs, reclames die je zeggen wat je moet kopen, … Een andere wereld is mogelijk, als je er in gelooft. Elke revolutionair die oproept om in te gaan tegen de maatschappij, proberen ze monddood te maken.”

Zie je dan alternatieven?

“Voor mij is het alternatief ‘Simple Living and High Thinking’, een systeem dat duizenden jaren in Indië bestond: doe yoga, chant, mediteer, stop met verkeerde sociale contacten en ongezond eten, vergroot je bewustzijn, je ziel, je horizon, … Begrijp dat je nooit gelukkig zal worden in deze materialistische wereld, tenzij je je eigen gevoel volgt. Dat is ook de boodschap die ik breng in het nummer ‘Life Of My Own’: na dit leven neem je niets mee dan je evolutie en je bewustzijn. Dus wat heeft het zin om aan materialistische zaken vast te houden?”

Je voelt je dan ook geen Amerikaan?

“Helemaal niet. Dit lichaam is geboren in de Verenigde Staten, maar dat doet er helemaal niet toe: één van de eerste dingen die je leert in de Krishna-beweging is dat wij niet het lichaam zijn. Het heeft geen belang hoe je er van buiten uit ziet of welke nationaliteit je hebt. Dat is ook waarom er zoveel problemen zijn in de wereld: angsten, onverdraagzaamheid, hokjesdenken, … Als je op het spirituele niveau zit, dan beschouw je iedereen als gelijkwaardig.”

Craig Setari (SOIA): “Ik noem mezelf geen Krishna-toegewijde, maar ik ben wel vegetariër en bezig met spirituele zaken. Ik probeer te leren door ervaringen op te doen. Mijn bewustzijn staat open voor vele zaken. The truth is one, the paths are many. Voor mij gaat het niet om een religie of een bepaald geloof, wel over doen waar je je terecht goed bij voelt. Zijn mijn drijfveren zuiver? Die vraag stel ik me elke dag opnieuw. Op die manier bereik ik een evenwicht in mij leven.”

Ray Cappo: yogaleraar en vegetariër, veel bezig met Krishna-bewustzijn

Ray Cappo richtte half jaren tachtig samen met John Porcelly Youth Of Today op. Ze werden de vaandeldragers van de tweede golf straight edge-bands. Na een reis naar India richtten ze Shelter op, een zogenaamde Krishna-coreband. Tegenwoordig is Ray Cappo als yogaleraar en vegetariër veel bezig met Krishna-bewustzijn. Hij praat over yoga, doet de bewegingen en geeft workshops en lezingen.

Wat is voor jou de essentie van Krishna-bewustzijn en yoga?

Ray Cappo: “Begrijpen dat het bewustzijn iets is wat we hebben, zoals een arm of een been. Je bént dus geen bewustzijn, je hébt een bewustzijn. Dat is een groot verschil! Ik kan mijn bewustzijn analyseren, waardoor ik het kan veranderen. Alles wat we waarnemen, is relatief en verandert ook doorheen de geschiedenis of doorheen een mensenleven. I get spoiled in a certain way.“

“Het bewustzijn zorgt ervoor dat je iets als ‘goed’ of ‘slecht’ ervaart: als ik één hand in koud water steek en de andere in warm water en nadien beide handen in lauw water, dan zal de ene hand het ervaren als warm water en de andere als koud water. Wij zijn wezens die hun perceptie kunnen veranderen. Het is een spirituele oefening, maar ook een gewone oefening die je helpt in je dagelijkse leven.”

“Wij trainen onszelf om dingen te benoemen, die ons helpen om te evolueren als mensen. Je traint je bewustzijn om in alles het goede te zien, zelfs als iets vreselijk lijkt. Het is een gave om mentaal te groeien en die hebben wij als mensen. We trainen ook ons bewustzijn om te beseffen dat we ons in deze wereld eigelijk niets kunnen toeëigenen. Alles wat ik heb, wordt me na mijn dood afgenomen, behalve mijn bewustzijn en opgedane ervaringen.”

“‘Ik ben niet geboren om dingen te nemen, wel om dingen te geven’: dat is de instelling van een spirituele filosoof. En wanneer we het bewustzijn trainen om vooral te kijken naar wat we hebben, in plaats van wat we niet hebben, dan verdwijnen ook de dwang, de angst, de kwelling, … De mentaliteit van bezitten, kwelt mensen en de mentaliteit van loslaten, maakt gelukkig en vermijdt depressie. Yoga is dus het streven naar immaterieel geluk.”

Op het podium spreek je vaak over twee zaken: over een prikkel en een reactie. Kan je dat nog eens uitleggen?

“Tussen een prikkel en een reactie is er een mentale ruimte: er gebeurt iets met me en ik reageer daarop. Die ruimte creeërt onszelf, ons lot. Een idee in yoga is het bestaan van 7 shakra’s en energievelden die ons controleren. Als mensen hebben we de mogelijkheid om hogere keuzes te maken en niet om gewoon op onze instincten te reageren.”

“In yoga trainen we ons om die ruimte steeds te vergroter, een constante uitdaging. En zeker wanneer die prikkel erg intens is, bij een groot verlies bijvoorbeeld, is de vraag die je je moet stellen steeds: ‘Hoe reageer ik?’ Dat is de echte test. Het gaat dus om je reactie op iets. Je kan het dus ook hebben bij succes. Het is dus niet verlies of succes die een persoon neerhaalt. Neen, het is de reactie daarop!”

Kijk je na 25 jaar anders aan tegen sommige van je teksten?

“Ik kijk er niet anders tegenaan, maar zoveel jaren later verfijn ik wel de filosofie ervan. Vele teksten spreken me vandaag de dag nog steeds aan omdat ze heel veel wijsheden bevatten. Toen al was mijn passie het lezen van boeken vol wijsheden, zoals de bijbel, de koran, de suthra’s of de baghavad-gita. Mijn teksten kwamen dan ook vaak uit die boeken. Ik zocht er de gelijkennisen in in mijn zoektocht naar de waarheid, die ik nadien verwoordde in de nummers.”

“Je leest die boeken ook niet gewoon één keer, maar je grijpt er telkens naar terug. Vroeger werd ik enorm beïnvloed door bepaalde teksten, nu doorgrond ik ze als het ware. Positive Outlook gaat bijvoorbeeld over het trainen van je bewustzijn om gepast te reageren.”

Volg je tegenwoordig nog de hardcore-scene?

“Sinds ik een yogaleraar geworden ben, kom ik er eigenlijk nauwelijks meer mee in contact. Mij lijkt de boodschap nog steeds dezelfde als toen ik jong was. Je kan zeggen dat ik nog steeds straight edge ben, maar ik bevind me nu wel tussen mensen die dezelfde waarden delen, maar niets met de hardcore-scene te maken hebben. Het is dus vrij gelijkend, maar als iemand in de hardcore-scene niet akkoord ging met wat je zei, dan kreeg je wel eens een flesje tegen je hoofd. Dat zie ik in een yogales nog niet zo snel gebeuren!”

Twee jaar geleden deed je mee aan ‘Edge – Perspectives on Drugfree Culture’ een filmproject van twee Duitse studenten …

“… eigenlijk heb ikzelf het eindresultaat nooit gezien, maar onlangs werd ik er wel door iemand over aangesproken! Een hele rijke dame uit Beverly Hills … Dat doet er mij trouwens aan denken … (begint een heel verhaal te vertellen). Het doet er niet toe hoe rijk iemand is, iedereen heeft angsten. Daardoor doen mensen zich anders voor dan ze werkelijk zijn, ook ik uiteraard.”

“Ik probeer mezelf constant te trainen om achter een bepaalde persoon te kijken en iemand anders te vinden: een kwetsbaar en onzeker mens, net zoals iedereen. Onze filosofie is dat iedereen puur is, maar dat we allemaal in meerdere of mindere mate afweermechanismen ontwikkelen. Daar inzicht in krijgen, is mijn levensdoel … en nu zou ik graag nog wat yogabewegingen doen.”