In een editoriaal stelt Datanews.be dat de MIVB voor Google haar broek heeft afgedaan omdat ze samenwerkt met Google maps ipv zelf een applicatie te ontwikkelen. Het hele privacy, publiciteit en controle-argument wordt er weer bijgehaald op de meest traditionele manier. Zelfs het feit dat onze koning in het datacenter van Google in Mons geen toegang had tot de serverzaal wordt aangehaald als voorbeeld van hoe paranoïde de Google mensen wel zijn. (maar in feite hebben ze gelijk want de koning of wie dan ook zonder professionelen redenen om er te zijn mag toegang hebben tot een datacenter).

De MIVB zegt dat het ontwikkelen van applicaties niet haar opdracht is – en in het kader van de enorme besparingen die ze moet ondergaan heeft ze hier waarschijnlijk gekozen tot besparingen op ITvlak ipv op dienstverlening.

Het is alleen spijtig dat ze het argument nog niet zo ver doortrekt als in de VS, UK en een heel deel andere landen. Het is het argument dat het niet aan de overheid is om honderden websites en applicaties te maken maar de niet persoonlijke data zo beschikbaar te maken dat alle andere websites en applicaties ze zo eenvoudig mogelijk kunnen integreren in hun eigen websites en applicaties (mits garantie voor een paar basisregels). Het is het ‘Open Data’ principe. Als overheid stel je vb alle gegevens beschikbaar die je hebt op het vlak van openbare ordening in verschillende formaten die op de markt gebruikt worden voor verschillende online en mobiele applicaties en investeer je minder in het steeds opnieuw opzetten en onderhouden van websites die in feite een halfslachtige poging zijn om de ontwikkelingen in de private sector toch maar te kunnen bijhouden.

Het beste voorbeeld is en blijft tot nu toe http://data.gov

De overheid in de UK is sinds enkele jaren niet alleen bezig met het sluiten van honderden overheidswebsites die in feite afzonderlijk geen nut hebben of dubbelgebruik zijn en het investeren in databeschikbaarheid ipv van het ontwikkelen van applicaties die soms jaren nemen vooraleer ze de gegevens ter beschikking kunnen stellen en moeilijker te upgraden zijn zodat ze de technologische evolutie kunnen volgen.

Als overheid ben je theoretisch immers verplicht om je gegevens en informatie in alle mogelijke formaten ter beschikking te stellen want het recht op toegang tot informatie is een basisrecht van de burgers en bedrijven, onafhankelijk van de platformen en vormen die de overheid al dan niet heeft gekozen.

Het is een culturele revolutie. Laat duizenden bloemen groeien. Laat de data op alle mobiele platformen gaan. Laat de data in honderden websites terechtkomen. En via email. En via downloadbare bestanden. En op mappen en via online sendtofax of voicexml en RSS en XML enzovoort enzovoort….

Denk niet alleen ‘out of the box’. Gooi de box weg. Denk data. Denk gebruikers. Denk.