Wat me al geruime tijd opvalt is dat de mimiek van nieuwslezers, journalisten, dewelke niet meer overeenstemt met het nieuws dat ze brengen.

Martine Tanghe kon vroeger meesterlijk haar inleving of afkeuring tonen bij dramatisch nieuws, zeker als er beelden bij te zien waren, en dat was via een korte pauze en gepaste blik nadat ze het slechte nieuws had voorgelezen. Héél even, maar wel veelzeggend. Je kan dat als nieuwslezer ook op geen andere manier, gezien het journaal neutraal dient te blijven. Toch had ze daar een goede oplossing voor. Al een hele tijd is het me opgevallen dat ze dat niet meer doet. Ik geloof dat er een gewenning is opgetreden, want het is quasi niets anders meer dan slecht nieuws. Maar het is erger. Ik betrap haar er op dat ze nu wel vaker een mooie glimlach heeft terwijl ze bv. zegt dat er wéér 50 doden zijn gevallen bij een bomaanslag. Altijd toffe, symphatiek uitziende Wim De Vilder (naar mijn gevoel ook altijd een beetje “te” tof en “te” symphatiek) heeft hetzelfde probleem. En gisteren glunderende Annelies Beck terwijl ze zei hoeveel dode vluchtelingen er verleden jaar waren aangespoeld. Echt een stralende glimlach! En bij de gifdrinkende generaal in het zicht van de rechters op het Den Haag Tribunaal van hetzelfde laken een broek. Ik vind het zo misplaatst en blijkbaar zijn deze mensen er zich niet bewust van. Het is werkelijk van “ik zie er goed uit hé, vind je niet?” En “wat zijn wij toch een toffe, symphatieke ploeg op de VRT. Kijkcijfers, weet je wel. Ik hoop dat één van hen dit leest of via,via, dit te weten komt. Het zou passend zijn de mimiek subtiel wat aan te passen. Dat maakt je mijn inziens als nieuwslezer-brenger nog completer. En dan zal Annelies Beck, die net gelauwerd is omwille van haar kundigheid, nog beter uit de verf komen.