“dat was op het nippertje (=dat is maar net gelukt.)”
http://www.woorden.org/woord/nipper
———————————-
De meeste politici willen heel graag de EU in stand houden, om meerdere redenen. Ook de niet-extreem-rechtse partijen, die meestal indien niet altijd tegen het meer belasten van de rijken zijn.
Een (groter) land dat voor een exit kiest, kan een einde maken aan het project; de kandidaten zijn vooral Frankrijk en Italië in de nabije toekomst.
“Renzi’s referendum is daarvan een belangrijk voorbeeld, maar de financiële puinhoop in het gehele Western eveneens. Dezelfde mensen en instanties die Europa in de huidige dramatische situatie hebben gebracht zijn nu ook de mensen en instanties die Europa er weer bovenop moeten helpen.
Een voor Renzi negatieve uitslag van het referendum kan het begin zijn van het einde van de EU en de euro. Het past in ons beeld van een wereldwijde economische terugval en we zien niet zo hoe dat lot voorkómen kan worden, vooral omdat de mensen die de problemen moeten oplossen financiële belangen hebben in het handhaven van de crises.”
http://www.stopdebankiers.com/leidt-referendum-italie-tot-uiteenvallen-eu/
“Italië is de moeder van alle systeemcrisissen
George Friedman, de bekende geopolitieke specialist en – voorspeller, geeft in dit stuk zijn mening over de evolutie van de systeemcrisis waar de wereldeconomie mee kampt :
Italië is al minstens acht maanden in crisis, maar de massamedia hebben dit niet eerder dan in juli uitgebracht. Deze crisis heeft geen enkel verband met de Brexit, ook al beweert de Brexit-oppositie het tegenovergestelde. Zelfs al had Groot-Brittannië vóór gestemd, dan nog zou de Italiaanse crisis in omvang toegenomen zijn.
Het hoge aantal slechte leningen op de bankbalansen was al voor de Brexit een probleem. Alleen een spectaculaire verbetering van de economie zou het mogelijk maken om deze leningen af te lossen. En de Europese economie kan niet voldoende groeien om hierin behulpzaam te kunnen zijn.Italiaanse banken hebben op hun balans niet-performante kredieten die eigenlijk reeds moesten afgeschreven zijn. Maar liefst zeventien procent van alle leningen zullen niet terugbetaald worden. De te verwachten schade zal niet alleen in de laars worden gevoeld. Italiaanse leningen worden verpakt en herverkocht en Italiaanse banken schrijven in op leningen van andere Europese banken. Die instellingen hebben op hun beurt leningen aangegaan met Italiaans staatspapier als onderpand. Italië is de vierde economie van Europa en in tegenstelling met Griekenland kan men gerust stellen dat het ‘la mamma’ is van alle systemische bedreigingen.”
http://www.edelmetaal-info.nl/2016/09/28/italie-is-moeder-systeemcrisissen/
Volgens de studie heeft de economische crisis geleid tot meer armoede en ongelijkheid. De armoedegraad steeg in 2010 naar 14,4 procent, een stijging met een procentpunt. Tien procent van de rijkste Italianen waren in 2010 goed voor 45,9 procent van de nationale rijkdom. In 2008 was dat 44,3 procent. (belga/gb)
“De Italiaanse economie lijdt weliswaar sterk onder de muntunie, maar het land heeft – in tegenstelling tot bijvoorbeeld Spanje – de mogelijkheid om de eurozone op eigen kracht te verlaten. Een exit van Italië is daarom een serieuze politieke optie.
De Bank of America heeft onlangs voor verschillende landen in de eurozone berekend wat de voor- en nadelen van het terugkeren naar een eigen munt zijn. Uit dit onderzoek blijkt dat Italië het meest profiteert van zo’n terugkeer.
Italië: een financieel power house
Italië is een rijk land. De totale rijkdom bedraagt maar liefst 9.000 miljard euro en is per hoofd van de bevolking groter dan die van Duitsland. Bovendien bezit de centrale bank van Italië 2.450 ton goud – daarmee neemt het land wat zijn goudvoorraad betreft de derde plaats in op de wereldranglijst – direct ná de VS en Duitsland.”
http://www.economie-macht-maatschappij.com/italiaanse-economie.html
“Schakelen we nu even over naar Italië. Daar waar de banken piepen en kraken vanwege een stapel probleemleningen des doods van €360 miljard.”
http://daskapital.nl/2017/01/tussenstandje_italiaanse_puinb.html
“Een nederlaag voor Renzi zal door de financiële markten als een brevet van onvermogen worden opgevat, en de twijfel dat het land ooit iets van zijn enorme schuldenberg ( ruim € 2 biljoen, oftewel € 2000 miljard) kan aflossen, nog groter maken. Bovendien is de Italiaanse bankensector feitelijk failliet, omdat het voor bijna € 400 miljard slechte kredieten in de boeken heeft staan. De banken hebben op korte termijn enkele tientallen miljarden nodig om overeind te blijven.”
En zodra één grote Italiaanse bank omvalt, volgt er in heel Europa een kettingreactie. Buitenlandse, en met name Europese banken hebben namelijk voor € 550 miljard aan Italiaanse banken geleend. Vooral Franse ( € 250 miljard) en Duitse ( € 92,7 miljard) banken gaan dan het schip in. In tegenstelling tot eerder Griekenland, Portugal en Ierland is het Italiaanse bankensysteem te groot om door de ECB gered te kunnen worden.
Een Italiaanse uittreding uit de eurozone zal hoe dan ook de totale instorting van de muntunie betekenen, en een ongekende schokgolf veroorzaken die zijn weerga niet kent. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de Europese Unie deze grootste financiële crisis ooit kan overleven.”
Het acute probleem van Italië is die 360 à 400 miljard bad loans. Belemmert de groei, kan leiden tot failliete banken en een kettingreactie en dus het einde van de EU.
Als de rijkste 10 % elk jaar 40 miljard – ongeveer 1 % van hun collectieve vermogen; het rendement op kapitaal is doorheen de decennia 5 %, aldus Piketty – meer belastingen zouden betalen, kan er wel 400 miljard geleend en afbetaald worden tegen een matige interest op een jaar of 12. Neem ik aan.
Echter zie ik dit niet gebeuren. Zoals gewoonlijk: “ze” zouden wel eens kunnen verhuizen naar een buurland. Het zou helpen als de leiders van alle landen samen inzien dat men met vuur speelt als men dit niet tegelijk invoert in alle lidstaten. Zwitserland of andere belastingparadijzen, ook zij kunnen onder druk gezet worden om mee te werken. De opbrengst kan men voor zoveel gebruiken, ook of vooral schuldenvermindering en het deficit in de begroting plamuren.
Willen de (ook rechtse) Belgische politici die het risico op het einde van de EU niet willen lopen, nu opstaan?
Ik weet niet of hij gelijk heeft. Waarschijnlijk wel …
“Vermogensbelasting miljonairs in Nederland: 1,65%
Vermogensbelasting in Duitsland, Belgie, Denemarken, Finland, Ierland, Italie, Luxemburg, Spanje, Oostenrijk, Zweden en Zwitserland: 0,0%
Als ik miljonair was, en ik zou nog in Nederland wonen, dan wist ik het wel.
De overheid gaat er vanuit dat het onder aan de streep gelijk blijft qua inkomsten.
Maar als mensen (permanent) vertrekken, dan kost dat een hoop inkomsten qua vermogensbelasting én inkomstenbelasting.”
