Elke nacht op straat is een nacht te veel. De federale regering draagt hiervoor de volledige verantwoordelijkheid. Wij verwachten concrete en pragmatische maatregelen in overeenstemming met deze humanitaire crisis.
Vandaag, op de 35ste Werelddag van het Verzet tegen Armoede, bevinden talloze mensen die asiel willen/dienen aan te vragen zich opnieuw op de straat zonder een perspectief op een opvangplaats. Helaas zijn onze organisaties aan het eind van hun krachten en hun middelen. Wij kunnen niet meer ingrijpen om de tekortkomingen van het opvangnetwerk te compenseren door nieuwe opvangplaatsen aan te bieden.
Vanavond en in de komende avonden zullen tientallen kinderen zonder begeleiding van een volwassene en gezinnen de groep dak- en thuislozen vervoegen. Vanuit de federale regering worden geen onmiddellijke oplossingen naar voren geschoven.
De organisaties van de Humanitaire Hub, een dagcentrum dat open blijft tot 19u, treffen logistieke voorbereidingen om de kinderen, gezinnen en mannen die op straat belanden bij te staan met materiële hulp. Zoals elke avond, zullen we onze humanitaire rol vervullen en, als we geen onderdak kunnen bieden, deze mensen zoveel mogelijk begeleiden. Dit betekent het uitdelen van water, een maaltijd en dekens, met bijzondere aandacht voor de meest kwetsbaren. De nachten worden opmerkelijk kouder nu de winter nadert. Maar we kunnen de winter niet afwachten.
Er moeten nu beslissingen worden genomen door onze regering die, ongeacht haar politieke agenda, het recht en de internationale verdragen inzake de opvang van mensen die asiel willen/dienen aan te vragen moet eerbiedigen.
#GeenMensenOpStraat
Vorige week bereikte de opvangcrisis een nieuw dieptepunt: niet-begeleide minderjarige vreemdelingen en families met kinderen kregen geen opvangplaats. In een race tegen de klok, hebben verschillende middenveldorganisaties zich dag en nacht ingezet voor het zoeken naar verblijfsoplossingen en begeleiding (eten, medische ondersteuning, materiële hulp,…) voor deze mensen.
Het Burgerplatform voor steun aan mensen op de vlucht kon zo’n 30 minderjarigen tussen 15 en 17 jaar oud en 30 alleenstaande vrouwen een slaapplaats geven. Vluchtelingenwerk Vlaanderen en Samusocial vingen dan weer tientallen personen in familieverband op.
Door gebrek aan medische begeleiding vanuit de overheid, startte Artsen Zonder Grenzen een medische hulppost aan Pacheco. Hier doen ze onder meer de identificatie van medische kwetsbaarheden en verstrekken ze medische zorg.
