De Venezolaanse bevolking stond op 21 november voor de buitengewone taak om 3.082 kandidaten te verkiezen: 23 gouverneurs van de deelstaten, 253 federale congresleden, 335 burgemeesters (met voorkeurstemmen) en 2.471 gemeenteraadsleden (1.420 met lijststemmen, 982 met voorkeurstemmen en 69 gemeenteraadsleden voor inheemse vertegenwoordigingen).

De overgrote meerderheid van de meer dan 70.000 kandidaten voor deze zetels werd naar voren geschoven door rechtse partijen en organisaties. Officieel trokken 42,26 procent of 8.151.793 van de meer dan 21 miljoen stemgerechtigden naar de stembus.

Venezuela omvat 23 deelstaten, de hoofdstad en de federaal bestuurde eilanden. Map: Wilfredor/ CC BY-SA 3:0

De regerende Partido Socialista Unido Venezolano (PSUV) kaapte 20 van de 23 deelstaten weg, waaronder die van de hoofdstad Caracas  en verbeterde met dit resultaat haar overwinning van 2017, toen ze 19 gouverneurs en de hoofdstad van het land won.

Waarom nu deze stilte in onze mainstream media? Misschien omdat de uitslag afgetekend in het voordeel van de huidige regering opgetekend werd? Of omdat er eerlijkheidshalve haast niets op te merken viel over zuiverheid en transparantie van het kiessysteem?

De regering werd er wel van beticht overheidsgelden gebruikt te hebben voor propaganda voor de PSUV, de partij van de president, wat in zowat alle landen van Latijns-Amerika gebeurt, maar daarom nog geen verontschuldiging is in dit concrete geval. De Venezolaanse Communistische Partij diende bij de EU een rapport in waarin wordt gesteld dat haar politieke rechten geschonden werden.

Lage opkomst? Hoger dan in Frankrijk!

In Venezuela is stemmen niet verplicht omdat het als een recht en niet als een plicht wordt beschouwd.

• “Slechts” 41,8% van de kiezers heeft gestemd,” melde France 24 – 23/11/2021.
• “De opkomst was met 41,8% laag.” BBC Nieuws – 23/11/2021.
• “De verkiezingsdag werd gekenmerkt door een hoge mate van onthouding. Bijna 60% van de bevolking besloot niet te gaan stemmen bij een verkiezing waarbij geen alarmerende onregelmatigheden werden vastgesteld. Dit is de hoogste onthouding bij een verkiezing zonder dat er een oproep was om thuis te blijven, zoals bij vorige gelegenheden het geval was.” El País – 24/11/2021.

Anderzijds lazen we over hetzelfde onderwerp in Frankrijk dit: “De eerste ronde van de Franse regionale verkiezingen leverde een paar verrassingen op. Vooral de opkomst valt op. Die was gisteren historisch laag. Minder dan één op drie Fransen bracht zijn stem uit. Bij de vorige regioverkiezingen in 2015 was dat nog de één op twee.” (De Standaard 20/06/2021)

Géén boycot van de  oppositie

De vorige verkiezingen werden geboycot door de rechtse oppositiepartijen met een haast unaniem oproep om niet te gaan stemmen. De talrijke varianten onder de vlag ‘oppositie’ waren onderling hopeloos verdeeld en dikwijls totaal aan elkaar tegengesteld wat betreft politieke visie en opstelling, wat hun zwakte voor gevolg had.

Die interne strijd maakte dat veel van hen niet ingeschreven waren op de lijsten van het Nationaal Kiescentrum. De reactie van de oppositie en het daaropvolgend absenteïsme werd door de westerse tendentieus geïnterpreteerd als ‘fraude’ door de regering. Recent werden echter nog twee leden van de oppositie benoemd om mee vijf vrijgekomen zetels in het Nationaal Kiescentrum te bezetten, wat wijst op een duidelijke toenadering van de regering tot de politieke oppositie.

Buitenlandse waarnemers

Er waren 350 waarnemers aanwezig tijdens de verkiezingen van de EU, de VN, het Carter Center en belangrijke organisaties uit Latijns-Amerika. De Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) was niet uitgenodigd.

Deze organisatie heeft de laatste jaren veel krediet verloren onder het beleid van de Uruguayaanse secretaris-generaal Luis Almagro, gezien de precedenten van partijdigheid en inmenging in andere landen van het continent, waarbij hij duidelijk de belangen van de VS vooropstelde. Zo zat hij op een lijn met de VS tijdens de crisis in Bolivia, die leidde tot een staatsgreep.

Tijdens de eerste persconferentie na zijn ‘eedaflegging’ in 2019 klaagde Juan Guaidó de repressie van de vrije meningsuiting in Venezuela aan. Hij deed dat live op 17 Venezolaanse tv-zenders… (twitter)

Als men hier de eigen waarnemers van de Venezolaanse partijen en instellingen bij telt, komt het aantal waarnemers dat in het hele land werd ingezet op ongeveer 500.

De EU zond minstens 100 waarnemers, ongebruikelijk hoog voor een niet-presidentsverkiezing. Vóór de verkiezingen ontwikkelde de EU nog drie strategieën. Het begon eerst met de weigering om waarnemers te zenden en vervolgens werd een toestemming gegeven om toch maar een waarnemingsmissie te sturen.

Later begon een EU-delegatie een rondreis door Latijns-Amerika, waarbij Venezuela bij de gesprekken als agendapunt van de rondreis werd gezet. Dit gebeurde met de bedoeling de aandacht van de EU op de politieke situatie in Venezuela te vestigen. Maar het werd ook gedaan om de aandacht exclusief te focussen op die Europese waarnemersmissie terwijl er toch meer dan tien andere missies voor begeleiding en waarneming van de verkiezingen uit de hele wereld opdaagden.

De Portugese Isabel Santos, hoofd van de EU)delegatie verklaarde op een persconferentie: “Onze missie heeft kunnen vaststellen dat de rechterlijke macht niet onafhankelijk is, dat de rechtsstaat niet wordt geëerbiedigd en dat sommige wetten afbreuk doen aan de gelijke voorwaarden, het evenwicht en de transparantie van de verkiezingen.” Haar eindverslag zal eind januari of begin februari 2022 worden ingediend.

Een heel ander geluid

Uit het verslag dat Héctor Díaz Polanco, vertegenwoordiger van het internationaal Netwerk van Intellectuelen ter Verdediging van de Mensheid aan de media presenteerde kwam een heel ander geluid. Daarin benadrukt hij dat het percentage van deelname aan de verkiezingen (8.151.793 burgers, 41,8 procent van de opgeroepen bevolking) op internationaal niveau buitengewoon hoog is.

Hij zei dat de burgers met burgerzin, op vreedzame manier en in alle vrijheid hun stemrecht hebben uitgeoefend. Hij voegde eraan toe dat het gaat om een betrouwbaar kiesstelsel dat garant staat voor de beslissing van elke kiezer en voor de democratie. Hij verklaarde verder dat de stembureaus normaal waren ingericht en dat ‘het beginsel van één kiezer, één stem werd gewaarborgd’.

Dit netwerk van Latijns-Amerikaanse intellectuelen en kunstenaars werd in 2003 opgericht. Logo: redendefensadelahumanidad.wordpress.com

Eerder verklaarden Ricardo Patiño, voormalig minister van Defensie van Ecuador (2016–2017) en Juan Carlos Monedero, medeoprichter van de Spaanse politieke partij Podemos, tegenover de plaatselijke media dat de aanwezigheid van verkiezingswaarnemers van steeds ten minste drie politieke partijen in de bezochte stembureaus de verkiezingen transparantie verleende.

Volgens Gabriela Rivadeneira, voormalige voorzitster van het parlement van Ecuador van 2013 tot 2021, onderscheidden deze verkiezingen zich door hun rust en maakten zij ‘respect, democratie, legitimiteit en de macht van het volk om te stemmen en te kunnen kiezen mogelijk’.

Zij feliciteerde de politieke krachten die deelnamen aan de verkiezingen en die door hun deelname aspecten de afspraken concretiseerden die werden gemaakt tijdens de dialoog van de Venezolaanse regering met de oppositiepartijen in Mexico – die met bemiddeling van Noorwegen waren georganiseerd.

Volgens Orlando Espat van de Commissie Verkiezingen en Grenzen van he Centraal-Amerikaanse Belize waren de verkiezingen een les in burgerzin die de mensen het echte beeld van Venezuela toonden, in tegenstelling tot het narratief dat door de grote hegemonische media wordt verkocht.

Bronnen:

Venezuela. Elogian participación y transparencia de comicios que dieron triunfo al PSUV

Venezuela. Mega-elecciones: el chavismo gana indiscutiblemente

Venezuela. La Revolución Bolivariana triunfó pese a…

Venezuela. Rechazan hostilidad del Reino Unido sobre elecciones