Het is veel mensen ontgaan, het recente gedonder over woekerprijzen voor concerttickets. Niks nieuws, zo lijkt het wel. En toch is er iets belangrijks veranderd. De internetsites waar je dergelijke peperdure tickets kan kopen komen in handen zijn van de concertorganisatoren zelf. Wat doen ze? Houden ze bewust een lot tickets achter en verkopen ze die dan aan de meest biedende, met woekerwinsten? Netjes is dat niet. Concertgangers worden gepluimd. En dat terwijl dat wettelijk verboden is ons land. Hoe kan dat dan toch gebeuren? Het antwoord is simpel: omdat de doorverkoopsites zoals Seatwave hun zetel in Nederland hebben gevestigd. En daar mag het wel. Minister van Economie Kris Peeters heeft dus werk aan de winkel, hij mag een gelijke regelgeving in Europa gaan bepleiten.

In De Standaard werd mooie voorbeelden gegeven. De concerten van Muse in Paleis 12 (in maart) en van Adele in het Sportpaleis (in juni) waren in een oogwenk uitverkocht toen organisatoren Live Nation en Gracia Live de tickets beschikbaar maakten. Toch waren er op doorverkoopsite Seatwave nog 451 en 123 tickets beschikbaar, tegen prijzen die voor Muse varieerden van 89 tot 489 euro en van 279 tot 999 euro voor Adele. En dat terwijl de originele tickets maximaal 74 en 121 euro kostten. Vreemd…

De woordvoerder van Ticketmaster, dat de verkoop voor Muse organiseerde zei in de krant dat herverkoop en woekerprijzen van alle tijden zijn. Misschien wel, maar is het daarom toelaatbaar? Zouden (openbare) cultuurcentra dat ook mogen doen? Zouden we dat pikken als ze tickets verkopen voor succesvolle voorstellingen? En die bestaan heus wel, denk aan comedy, muziekoptredens enz.

Terug naar Seatwave, de woekerende doorverkoper. Die is nu in handen van Live Nation, organisator van o.a. Rock Werchter en vele concerten, én het moederbedrijf van Ticketmaster. Ik herinner me dat Live Nation, waar Herman Schueremans de Belgische baas van is, ooit zelf pleitbezorger was van het verbieden van doorverkoop. Van mening veranderd omwille van het grote geld? De woordvoerder van Ticketmaster zegt dat er ‘honderden’ bedrijven dergelijke herverkoop doen. Misschien wel, maar Seatwave is veruit de belangrijkste. Trouwens hoe komen ze aan de tickets die ze kunnen doorverkopen? Diezelfde woordvoerder, die doet alsof dat allemaal de normaalste zaak is van de wereld, stelt dat amper 5 procent van de tickets wordt doorverkocht. Wordt er gespeculeerd met het aantal aangeboden tickets? Ik vrees het.

En wat nog straffer is: mensen die zo’n woekerticket kopen, riskeren de toegang tot het concert ontzegd te worden. Dat staat zo op de website van Ticketmaster. Concertgangers met zo’n ticket dreigen twee keer het slachtoffer te worden: een peperdure prijs betalen en toch niet binnen mogen. Tomorrowland, geliefd en dus potentieel object van ticketdoorverkoop, blokkeert dergelijke tickets.

Een eenvoudig bezoek op seatwave.be, leert dat je een ticket voor Céline Dion in Antwerpen kan kopen, in juni, vanaf 169 euro tot 869 euro. En Mumford and Sons in Antwerpen in mei vanaf 69 euro tot 149 euro. En voor voetbalwedstrijden op het Europees kampioenschap vind je tickets van 390 euro tot 3390 euro voor de finale.

In welke wereld leven wij eigenlijk? Moet de overheid de mensen aanraden dit soort concerten te mijden? Ik ga niet.