Georges Leekens kreeg heel de sportpers over zich heen. Die pikte het niet dat hij de Rode Duivels verweesd achterliet om per direct aan de slag te gaan bij Club Brugge. Zwartblauw heeft ook een nieuwe sponsor: Belfius, de bank die sinds eind vorig jaar voor 100 procent in handen is van de belastingbetalers.

Een toevallige keuze, vertelde Leekens over zijn transfer zonder verpinken in Reyers Laat (15 mei), want ik heb veel te danken aan Club. En Club zelf? Een nare herinnering voor de vroegere bestuurders, niet voor huidig clubvoorzitter Bart Verhaeghe. Die heeft zorgen genoeg met zijn controversiële Uplace-project in Machelen. 

Ik vertaal uit Capitalisme triomphant et criminalisation van Claude Herme (L’Harmattan/Contradictions, 1998). “De arbeidsrechtbank veroordeelt Club Brugge voor het betalen van 9,7 miljoen Belgische frank (plus intresten) aan de Rijksdienst voor Sociale zekerheid. Voor het voetbalseizoen 1989-1990 had de NV Sofile, waarvan Georges Leekens afgevaardigde-bestuurder en voorzitter van de raad van bestuur was, een contract met de voetbalclub getekend om een coach ter beschikking te stellen (Leekens zelf). Er was voorzien dat de club geen sociale bijdragen zou moeten betalen. Maar de rechter oordeelde dat de trainer niet als zelfstandige maar als loontrekkende moest worden beschouwd.”

Het is tegen dit soort schimmige constructies dat Staatssecretaris voor de Fraudebestrijding John Crombez ten  strijde trekt. 
Er is wat loos met het voetbal. Zelfs de misdaad loert achter de hoek. De officiële Financial Action Task Force (FATF) publiceerde in 2009 een rapport over witwassen in de voetballerij. In zijn mei-nummer brengt het Nederlandse magazine Crimelink een heel dossier.

Maar het meest ben ik geschoffeerd door de lectuur van Vacature (12 mei). Enkele citaten uit het artikel over het salaris van voetbalgod Lionel Messi.

“De lonen in de voetbalwereld hebben een beetje te lijden onder de crisis”, zegt professor sporteconomie Stefan Kesenne aan de Universiteit Antwerpen. “Ze kreunen ook onder het dreigement van de Europese voetbalbond UEFA, die strenger wil optreden tegen de torenhoge schulden van de clubs, en de even torenhoge lonen van de spelers. De UEFA richt het vizier daarbij vooral op de Spaanse eersteklasseclubs.”

“Jarenlang kregen die clubs probleemloos leningen van de Spaanse banken. De schuldencrisis heeft die Spaanse banken in zware problemen gebracht, waardoor ze in maart van dit jaar een record aan kredieten moesten inslaan bij de Europese Centrale Bank (ECB) in Frankfurt. Stefan Kesenne: “Grofweg kun je stellen dat de Europese belastingbetalers nu de lonen van de spelers van Barcelona en Madrid helpen financieren.”

“Ook de Belgische clubs zitten in de schulden en komen elk jaar geld tekort; ook zij worden door de belastingbetaler van vers geld voorzien. Stefan Kesenne: “Dat gebeurt op een verdoken manier. Zo worden de bijdragen van voetbalspelers aan de sociale zekerheid berekend op het minimumloon, terwijl hun reële lonen tien keer hoger liggen. Ze genieten ook een uitzonderlijk gunstige pensioenregeling: een deel van hun loon stoppen ze in een pensioenfonds en aan het eind van hun carrière, op hun 35ste, mogen ze dat geld opstrijken aan een belastingdruk van 18 procent. Wij betalen allemaal 30 of 40 procent belastingen als we op ons 65ste met pensioen gaan.”

Welke politicus wil hier wat aan doen?