Het weer maakt rare sprongen. Was dit vroeger ook zo? Ik weet het niet, ik was er vroeger niet. Wat ons opvalt is dat we langere periodes, meerdere maanden, van hetzelfde krijgen en of dat vroeger ook zo was?

Maart was zomer. Maart was heerlijk. Maart maakte het leven van de boer aangenaam. Warm en zacht. Zo zacht dat het leek of het april of mei was. Er was al zoveel gras dat ik besloot om de koeien op de weide te zetten. De vorige vroegste keer was 2 april. Nu dus 28 maart. De stalperiode duurde daardoor maar 4 maanden. Dit was nooit korter.

Met april keerde het weer. Het regende haast onophoudelijk tot eind juli. En dat had zo zijn gevolgen. Op onze boerderij hebben we meerdere hectaren hoogstamfruit. De bloei van de kersen en de pruimen verregende vrijwel volledig. Bij de appelen en de peren was het niet veel beter. Er is bijgevolg een zeer kleine oogst. Dat net nu collega Ronald het fruit onder zijn hoede heeft genomen. Hij kan niet bepaald een blitsstart nemen.

Eind maart moest er nog een perceel zomergerst met erwten worden ingezaaid. Uiteindelijk gebeurde dat half mei. En daar hoort een verhaaltje bij: Half mei voorspelde men drie dagen mooi weer. Drie dagen om het werk van anderhalve maand bij te benen. Er werd dag en nacht gewerkt. Vlaanderen kent veel lintbebouwing. Een straat, een rij huizen en daarachter een veld. Mijn veld. Stel je eens voor dat je ‘s nachts aan ‘t zaaien bent. Je wilt dat de rijen een beetje aansluiten bij elkaar. de tractor is bijgevolg zwaar verlicht. Maar met die verlichting schijn je bij de mensen in hun slaapkamer. Vervelend. Bij het zaaien, telkens heen en weer het perceel was het dus ook telkens lichten uit, lichten aan… Ik hoop dat ik de mensen niet wakker heb gehouden. Er woont daar zelfs een Europarlementariër. Als straks de nieuwe Europese landbouwwetgeving niet deugt is dat misschien mijn schuld.

Het slechte weer hield aan. Koen, mijn andere compagnon, profiteerde van een dagje mooi weer om zijn aardappelen te planten. Gelukkig maar, er is daarna niet meer veel goeds gekomen. Een bioboer bestrijdt het onkruid vooral mechanisch. De wortels van het onkruid worden losgemaakt en als het droog genoeg is krijgt dat kruid niet meer de kans om terug aan te groeien. Nu dus wel.

Hoe lang duurt een gemiddelde inbraak? 5 minuten? Ik voelde mij regelmatig dief op mijn eigen veld, zo weinig tijd kregen we om ons werk te doen.

De Natlandhoeve is voor een groot stuk een grasbouwbedrijf en ook dat geeft zo zijn problemen in natte periodes. Als het nat is zeggen we dat een koe graast met 5 muilen. Op de plaats van iedere hoef is immers ook het gras weg. Plaatsen die te nat zijn om te ploegen zijn grasland. Sommige percelen waren zo nat dat ze niet gehooid konden worden. Het gras ging verloren. Andere percelen werden half juli gemaaid. Een maand te laat. De kwaliteit van het gras is dan al een heel stuk minder. De intensieve graslanden, voor een bioboer een mengsel van grassen en klavers, worden meerdere malen per jaar gemaaid. Het maaisel wordt half gedroogd en dan in silo of grote balen gestopt. Als boer moet je constant de weersvoorspellingen volgen. Geen weerbericht, geen weerman of – vrouw geen weersite of een boer kent ze. Heb ik geluk of heb ik ervaring? In ieder geval zijn alle maaibeurten geslaagd.

Juli is normaal de kersenmaand. Dit jaar is alles verregend. Als kersen te veel regen krijgen, barsten ze en worden ze rot. Dat was dit jaar het geval. Een ploegleider van een ander bedrijf vertelde mij dat zijn ploeg vorig jaar 5000kg kersen plukte. Dit jaar 250kg. De aardappelen van Koen kregen de alomgekende aardappelziekte,een schimmel die vooral houdt van nat… Het loof stierf vroeg af. De opbrengst zal minnetjes zijn. Ook de tarwe had te leiden van schimmels, waardoor de korrels opvallend klein bleven. En alsof dat nog allemaal niet genoeg was, de weinige appelen op de bomen werden getroffen door een onweersbui met hagel. De appels zijn stuk en hangen nu te rotten op de bomen.

Wat zou het geweest zijn als we geen gematigd klimaat hadden?

Jos