De media worden overspoeld met analyses van het gedrag van Geert Wilders in verband met zijn laatste Marokkanenuitspraken.
Allerwegen wordt vastgesteld dat hij weer een rode lijn heeft
overschreden en voor alle politici, inclusief de premier, is de
PVV-leider definitief te ver gegaan. Grote vraag is hoe om te gaan met
het politiek schijnbaar zo improductieve optreden van de politicus.
Immers, bij de gemeenteraadsverkiezingen heeft hij in beide gemeentes
waar hij meedeed verloren en daags na de gewraakte uitspraken verlieten maar liefst twee PVV-Kamerleden de fractie. Wilders
lijkt er echter niet warm of koud van te worden en in die houding ligt
ook het antwoord verscholen op de vraag naar het waarom van zijn bizarre
politieke gedrag.

Kruip in de huid van je tegenstander

Ik
heb altijd al het cliché betoogd dat het kennen van je tegenstander de
sleutel is hem met succes te bestrijden. Helaas hoor ik politici hoogst
zelden verwijzen naar de schrijfsels van Geert Wilders en zijn
partij-ideoloog Martin Bosma. Van de laatste verscheen in 2010 De
schijn-élite van de valsemunters en van de eerste verscheen vorig jaar
Marked for Death. Islam’s War Against the West and Me. Beide bevatten –
dus al sinds 2010 – de antwoorden op de hier gestelde vragen.

Beide
boekwerken laten zich karakteriseren als één kruistocht tegen alles wat
links is, wat Europa is en vooral wat islam is. Daarbij schuwen beide
heren de vergelijkingen met het nazisme niet. Keer op keer wordt er
gesteld dat het huidige links de erfgenaam is van de NSDAP van Adolf
Hitler, D66 van de NSB, dat de islam en het nazisme two of a kind zijn en dat de Europese eenwordingsgedachte een liefdesbaby was van de nazi’s: ‘Duitsland wint voor Europa op alle fronten’.

De PVV: het grote niets

Wat
in beide boeken echter ontbreekt is de presentatie van een politieke
visie hoe de eigen idealen te realiseren en de realiteit van de PVV als
politieke beweging bevestigt dat ook. De partij kent geen leden, geen
structuren, geen partijbureau, geen jeugdorganisatie, er is niets
behalve het leiderschap van Wilders die het ogenschijnlijk niets kan
schelen als scheuringen optreden en gemeenteraadsleden of Kamerleden
opstappen. De partij is vooral tegen en wie achter de coulissen kan
kijken stelt vast dat er niets is.

Politieke strategieën zijn zinloos

Het
heeft dan ook geen zin om allerlei strategieën voor te stellen hoe
politiek met de PVV om te gaan zoals Felix Rottenberg van de week deed
met zijn voorstel een cordon sanitaire te organiseren rond de PVV. Dat
cordon heeft de PVV zelf al intern georkestreerd: een cirkel om zich
heen met daarbinnen niets. Het voorstel van Ton Planken om toch vooral
een debat te voeren over de zaken die de partij aankaart, is goed
bedoeld maar improductief. De partij is totaal niet geïnteresseerd in
het debat.

De meest gesloten deur staat wijd open, zegt een Chinees gezegde. En die
openingen zien we in het geschreven werk van Wilders en Bosma. Zo
schrijft de laatste het volgende: ‘Macht hebben we niet, als kleine
partij. … Maar invloed is er des te meer’ en: ‘Ik zal nooit vergeten
hoe Geert zegt: ‘Dit is precies waarvoor we hier zitten. Al houden we
één zetel over, dit is nu eenmaal onze taak.’ En de titel van Wilders’
boek geeft ook schaamteloos weer dat het hier om een vernietigende
strijd gaat: een oorlog zelfs.

Een negatief doel

De
PVV heeft maar een doel: het verspreiden van het gif van de
vreemdelingenhaat, van de afkeer van alles wat links is en het
vernietigen van Europa. Ze beseft evenwel dat ze de moslims dan wel
Marokkanen nooit via politieke weg het land uit krijgt. Ze weet dat ze
Europa nooit langs democratische weg kan stoppen, laat staan
vernietigen. Ze is zich ervan bewust dat links, of het nu verliest of
niet in de verkiezingen, voorlopig niet weggevaagd wordt. En dus
doet de partij slechts een ding: te pas en te onpas, vooral dat
laatste, haar boodschap van haat en afkeer verspreiden.

Proberen dat in
te tomen middels een cordon sanitaire of debat of welk ander
democratisch middel dan ook heeft geen enkele zin. De partij opereert in
feite hors jeu. En is dat kwalijk? Ja, dat is het zeker. De
alles-of-niets-mentaliteit van Wilders en Bosma (‘al houden we maar één
zetel over’) is zeer schadelijk voor de sociale verhoudingen in dit
land. Neem verder ook in overweging dat de partij samenwerkt met andere
xenofobe Europese partijen als het Front National en het Vlaams Belang,
en dat zij meer dan innige contacten onderhoudt met oerconservatieve
Noord-Amerikaanse kringen als die rond Pamela Geller en Mark Steyn, en
dan zien we dat het net zich sluit.

Het zwarte gat van Harry Mulisch

Harry
Mulisch beschreef in zijn laatste roman Siegfried het fascisme en de
persoon Adolf Hitler als een menselijke zwart gat dat alles verslindt en
alles kapotmaakt. Wie achter de coulissen van de PVV kijkt, ziet ook
niets: alleen maar haat en afkeer. Daar helpt geen democratisch
moedertje lief aan, waarmee maar het dilemma wordt geschetst van de
vraag wat dan wel helpt.

Jan Jaap de Ruiter is arabist aan de Tilburg University.

Dit stuk verscheen eerder in de Volkskrant