Heel België haalt opgelucht adem nadat Abdeslem werd opgepakt. Nadat er eerder een lijst werd gevonden, met daarop een 1700-tal mogelijke IS-strijders, is dit een zoveelste stap voorwaarts in de bestrijding van wat niemand wil. Terrorisme.

Politici gaan zich nu op de borst willen slaan door de recuperatiemachine op volle toeren laten draaien. Maar laat ons daar maar ineens korte metten mee maken: “Het zijn de mensen die daar dagdagelijks aan hebben gewerkt, die we moeten danken.” Het aandeel van de politieker die zo nu en dan eens in één of andere centrale moet gaan zitten omdat hij dat vanuit zijn functie verplicht is, dat is verwaarloosbaar. Ook zonder hem had dit gebeurt. Punt.

Laten we daarom de focus niet verliezen en onze politiekers eraan herinneren dat ze op dit moment wel andere katten te geselen hebben.

Met de info over de 1700 en het arresteren van Abdeslam moet er asap gecommuniceerd worden over het niveau dat we gaan aanhouden qua terreurdreiging. Vragen als: “Kan het nu eindelijk terug naar nul, of gaan we de berg geld die dit ons al kostte blijven vergroten?”, verdienen een beslissing. En de burger verdient daarover een duidelijke communicatie.

Want maatregelen tegen terrorisme kosten ook geld. En we mogen niet vergeten dat we nog steeds met een federaal begrotingstekort zitten om u tegen te zeggen. Bovendien vernamen we vandaag dat ook Vlaanderen ettelijke honderden miljoenen euro’s in het rood staat.

Werk aan de winkel dus.

Begrijp me niet verkeerd, de afhandeling van het terreurdossier is belangrijk, net zoals de verderzetting ervan dat is. Maar het zou van een ongeziene schaamteloosheid getuigen als politieke spelers en partijen dit zouden aangrijpen om de belangrijkheid van de rest een rij naar achter te schuiven, via die recuperatie.

Want de realiteit is simpel. Als het Abdeslam verhaal weer is gaan liggen, dan zullen de mensen die eigenlijk de eer horen op te strijken en hoogstens een schouderklopje hebben gekregen, blijven verder werken aan het probleem, terwijl diezelfde politiekers weer overgaan tot de orde van hun dag.

En de vraag die wij ons vandaag moeten stellen is welke is dat?

Welnu die orde van de dag zou er moeten uitzien als die van gisteren, en enkele dagen geleden. Hoe gaan we ons begrotingstekort wegwerken? Welke maatregelen gaan er worden genomen en wie gaat er moeten opdraaien voor de kosten.