Verslag, Nieuws, Samenleving, België -

“Geen lessen getrokken uit onmenselijke verhaal Roemeense meisjes”

De drie Roemeense zusjes die in het voorjaar werden uitgewezen naar hun thuisland kwamen nooit bij hun moeder terecht. Na een verblijf in een instelling hebben ze nu een pleeggezin gevonden. De vzw Kinderen in nood die werd opgericht na de repatriëring werd woensdag ontvangen door minister van Justitie De Clerck, maar bleef op haar honger zitten. “Morgen kan het opnieuw gebeuren,” vrezen ze.

donderdag 25 augustus 2011 16:04
Spread the love

Woensdag werd de werkgroep Kinderen in nood ontvangen op het kabinet van minister van Justitie Stefaan De Clerck. Het initiatief tot deze vzw werd genomen na de repatriëring van de drie Roemeense zusjes. Die uitwijzing zorgde eerder dit jaar voor een golf van verontwaardiging.

Niet alleen werden de zeer jonge kinderen zonder begeleiding en pas na drie pogingen het land uitgezet – vliegertje op, vliegertje af – ze zijn ook slachtoffer van kindermisbruik en er waren geen afdoende garanties dat Roemenië de kinderen zou beschermen en de nodige zorgen zou verstrekken.

De nieuwe vzw probeert richtlijnen af te dwingen waarin duidelijke afspraken worden gemaakt met de betrokken ministeries over hoe ons land kinderen uitzet naar hun land van herkomst en een duidelijk wettelijk kader te eisen zodat zo’n onmenselijke repatriëring en schendingen van fundamentele kinderrechten nooit meer zouden gebeuren.

De Clerck besliste

Het gesprek met de minister bracht echter weinig hoop. De minister gaf gisteren wel toe dat hij het was die de uiteindelijke beslissing nam om de kinderen het land uit te zetten. De Clerck : “Ik werd pas zeer laat bij dit dossier betrokken toen door het parket-generaal van Gent de beslissing eigenlijk al genomen was om de kinderen te verwijderen. Ik had geen enkele reden om te twijfelen aan de goede bedoelingen van deze beslissing. De magistraat is een uitmuntend man, wij zijn ooit samen begonnen aan de balie van Kortrijk, ik ken hem dus goed, hij is een briljant magistraat, zo niet de beste van het land.”

Tijdens het bijna twee uur durende gesprek wijst de minister op de andere belangen die meespeelden in de zaak: op de zeer complexe materie, op afspraken met Den Haag, het belang van internationale adoptieverdragen en een goed contact met de Europese lidstaten.

“Na het Belgisch voorzitterschap en met een agenda om het rechtssysteem in de lidstaten op te waarderen kon het ook niet om deze kinderen hier te houden. We moeten streven naar een Europese aanpak in de strijd tegen de mensenhandel en dan is het nodig respect te betuigen voor die Europese landen. Ik kon dus niet anders doen tegenover Roemenië. Ook moet ik de lijn van het parket van Gent, de jeugdrechtbank en het Hof van Beroep in Gent volgen.”

Na al die maanden en eerdere plenaire vragen gaf de minister dus gisteren eindelijk toe wie groen licht gaf om de kinderen naar hun thuisland te laten vertrekken.

Het roept bij de betrokken partijen op zijn minst een paar vragen op. “De minister zegt nu duidelijk dat hij pas in de laatste fase en toen de beslissing al was genomen betrokken werd bij het dossier. Hij vroeg het dossier ook pas op na de media-aandacht toen duidelijk werd dat er een justitioneel luik aan het verhaal zat. Dat kan op zijn minst bizar worden genoemd en stelt ook vragen bij gelijkaardige situaties in de toekomst”, aldus Johan Van Hove, woordvoerder van de vzw Kinderen in nood.

Niet gehoord

Ook voor Willem Crombeen, één van de gastvaders die één jaar voor Christina, het oudste zusje, heeft gezorgd, is na het gesprek met de minister niet veel duidelijker geworden. “Ik ben maar een gewone mens en ken dus weinig van verdragen en wetgeving. Maar Christina stelde het hier goed. Ze ging hier met plezier naar school, sprak Nederlands en wou echt niet terug. Waarom werd zij niet gehoord? Nee, we hebben haar zelfs met drie pogingen en dat in het midden van een schooljaar zonder boe of bah op een vliegtuig gezet om vervolgens in Roemenië eerst in verschillende instellingen en nu in een pleeggezin terecht te komen. Dat doe je toch niet met kinderen?”, aldus Crombeen.

De minister antwoordde ontwijkend. Hij nam ook geen engagement, niettegenstaande eerdere verklaringen in de pers dat hij de toekomst van de meisjes persoonlijk zou opvolgen en hij bevestigde ook niet of het wetsvoorstel van zijn partijgenoot Nahima Lanjri om ook een voogd te voorzien voor niet-begeleide minderjarigen uit de EU, zal worden goedgekeurd.

De Clerck sust: “We moeten de zaak laten acclimatiseren en niet overhaast beslissingen nemen. Het is nu aan de Roemeese autoriteiten om hun job te doen. Maar wetten maken en overhaast beslissingen nemen mag ook niet leiden tot een toestand waar alle kinderen uit minder goed gestelde landen naar hier komen en hun rechten claimen.”

De vader werd veroordeeld voor kindermisbruik. Daardoor werd het parket ingeschakeld die een jeugdrechter vorderde voor de drie meisjes. Maar wat doen we wanneer er geen duidelijk justitioneel luik is en we bijvoorbeeld twee Sloveense jongens of Roemeense jongens van 12 jaar niet-begeleid aantreffen op ons grondgebied? Zij hebben geen recht op een voogd (in tegenstelling tot minderjarigen buiten de EU), er is dus niemand die hun belangen kan behartigen?

De Clerck: “Dat vind ik een hypothetische vraag. Plus dat hoort ook bij het luik vreemdelingenrecht. Ik wil mij daar dus niet over uitspreken.”

Vreemdelingenrecht is toch niet bevoegd om minderjarigen uit te zetten?

De Clerck: “Nogmaals, ik doe hierover geen uitspraken. Ik heb ondertussen wel rond de problematiek van niet-begeleide minderjarigen in Oostende (na berichtgeving daarover op dewereldmorgen.be, nvdr) samen gezeten met minister Vandeurzen. Daar bekijken we of we de meest kwetsbare en jonge kinderen kunnen plaatsen in de opvang van de Bijzondere Jeugdzorg (onder Vlaamse bevoegdheid, nvdr). En we hebben ook nieuws: we bekijken met het militaire hospitaal of zij niet de leeftijdsbepaling kunnen doen. Zij hebben de nodige apparatuur en zo weten we sneller of iemand minderjarig is of niet. Ook heb ik na jullie artikel over de kinderen die op straat leven in Oostende mijn dienst Voogdij geraadpleegd. Daar komen nu vier extra ambtenaren en we doen een oproep om voogd te worden.”

Met alle respect voor deze initiatieven, maar het dossier van de minderjarige meisjes roept nog  vragen op. Zo hebben we na drie commissies-Dutroux beslist om de Belgische rechtbanken bevoegd te maken om de strijd tegen kindermisbruik en dus pedofilie overal ter wereld in België te kunnen vervolgen. Waarom werd er dan geen rogatoire commissie gestuurd naar Roemenië? Er zaten genoeg bezwarende elementen in het dossier waaruit onder meer bleek dat de vader de kinderen probeerde te verkopen en dat hij in het bezit van kinderporno. Hij werd echter enkel tot twee jaar effectief veroordeeld voor het misbruik van zijn kinderen, de andere aanklachten werden buiten vervolging gesteld.

De Clerck : “Daar kan ik mij niet over uitspreken. Als minister kan ik niet naar een magistraat bellen om te vragen hoe dat komt. Uiteindelijk werd de vader nu wel in Roemenië voor dat luik in het dossier tot vijf jaar effectief veroordeeld.”

Geen duidelijke antwoorden

Johan Van Hove : “Wij zijn tevreden dat de minister tijd heeft willen maken en ons heeft willen ontvangen. Alleen kregen we geen duidelijke antwoorden op tal van vragen waar de gastgezinnen mee werden geconfronteerd. Zo heeft het parket de toestemming gegeven om de kinderen bij de ouders te laten zolang het onderzoek liep naar de vader. Zo was zeker het kleinste kind zwaar getraumatiseerd. Dat heeft ook Peter Adriaenssens kunnen vaststellen. Ook hij vond het in deze fase van noodzakelijke therapie niet kunnen om de kinderen het land uit te zetten. En toch heeft dat allemaal niet meegeteld. ‘De moeder heeft recht om haar kinderen te zien’, werd er geroepen. Maar de moeder wist zelfs niet dat de kinderen terug werden gestuurd.”

“Tot vandaag heeft ze maar een paar keer haar kinderen een bezoek gebracht. Wij zijn blij dat de kinderen nu eindelijk in een pleeggezin zitten. Ze stellen het er goed. De vader heeft jaren contactverbod gekregen. Ook dat is een opluchting, want wie het dossier kent weet wat voor afschuwelijke zaken hij heeft gedaan. Maar ik hou mijn hart vast voor de toekomst. We leren blijkbaar niet uit dit verhaal. Mijn vrees is dat we morgen weer krek hetzelfde doen met kinderen die onze hulp nochtans hard nodig hebben”, aldus nog Johan Van Hove.

take down
the paywall
steun ons nu!