Muyters maakt een ethische én economische keuze die een bedreiging vormt voor onze veiligheid. Het subsidiëren van militair onderzoek komt tegemoet aan de particuliere belangen van de wapenindustrie, als samenleving daarentegen gaan we er op achteruit. Deze richtlijn zal leiden tot een verschuiving van middelen ten nadele van civiel onderzoek.”
Vandaag geeft bevoegd minister Muyters uitleg aan het parlement. Vredesactie hoopt dat het Vlaams Parlement alsnog voorkomt dat Vlaanderen meestapt in een oorlogseconomie.
Enkele weken geleden besliste het Vlaams Parlement om eerst hoorzittingen te organiseren vooraleer Vlaanderen een dergelijke beleidswijziging zou doorvoeren. De regering en bevoegd minister Muyters gingen echter met de voeten vooruit en lieten het parlementaire debat links liggen. Het standpunt om geen Vlaams geld te geven aan een wapenindustrie is nochtans breed gedragen getuige de vele ngo’s waaronder alle Vlaamse vredesorganisaties, de vakbonden, het protest van de meer dan honderd onderzoekers aan Vlaamse universiteiten en de talrijke Vlaamse auteurs zoals Erik Vlaminck, Anne Provoost, Elvis Peeters, Charles Ducal of Marc De Bel die minister Muyters en minister-president Bourgeois hierover zelfs een persoonlijke brief stuurden.
Vlaamse subsidies voor tanks, militaire drones, gevechtsvliegtuigen en oorlogsschepen?
Minister Muyters stelt: “Wat we niet willen steunen, is alles wat offensief militair is. We gaan geen steun geven aan onderzoek naar raketten, bommen, vuurwapens, chemische of biologische wapens”. Helaas, hiermee doet de minister aan ethische window dressing. Het is onmogelijk om een onderscheid te maken tussen defensieve en offensieve wapens. Dat hangt immers af van het gebruik van die technologie, niet van de aard.
Bovendien blijft de invulling van offensieve wapens in de richtlijn Muyters beperkt tot het ding of onderdeel dat schiet of ontploft. Geen bommen of granaten dus, maar wel subsidies voor militaire drones, gevechtsvliegtuigen, oorlogsschepen en tanks.
Vlaams geld om de defensie-industrie rendabel te houden?
Minister Muyters stelt dat gezien de gewijzigde geopolitieke situatie en omdat Europa de wapenindustrie wil subsidiëren, Vlaanderen mee moet met z’n tijd. Dit is de kar voor het paard spannen. Vooraleer je een Europese defensie-industrie uitbouwt, heb je een eensgezind Europees buitenlands beleid nodig. Laat daar nu net het schoentje knellen. Een Europees buitenlands beleid is zo goed als onbestaande.
Bovendien is de doelstelling van het Europees Defensiefonds niet onze veiligheid verhogen, maar de Europese defensie-industrie rendabel houden. De wapens die het Europees Defensiefonds wil subsidiëren, staan wereldwijd ter discussie wegens de mogelijk negatieve gevolgen voor onze veiligheid.
Het gaat niet over waterreservoirs zoals minister Muyters ons zo graag uitlegt, maar over de ontwikkeling van gewapende drones en autonome wapens. Waar die wapens terecht zullen komen blijft een vraag. Want laten we niet vergeten, wapenbedrijven halen hun winst uit een verkoop wereldwijd, niet enkel uit de aankoop van landen uit de EU.
Economische miskleun
Waar gaat Vlaanderen het geld halen om militair onderzoek te financieren? Gaan we minder investeren in kankeronderzoek, in innovatieve projecten die milieuproblemen kunnen oplossen? Het subsidiëren van militair onderzoek zal leiden tot een verschuiving van middelen ten nadele van civiel onderzoek.
Uit een studie van het Vlaams Vredesinstituut blijkt dat het economisch gezien verstandiger is om innovatiesteun te verlenen aan civiel onderzoek want dat innovatiesteun aan militair onderzoek geen economisch voordeel brengt. De argumenten dat het dankzij de investeringen in militair onderzoek is dat we nu bijvoorbeeld een civiel GPS-systeem hebben, zijn totaal achterhaald. Vandaag blijkt het veel goedkoper en efficiënter om rechtstreeks een civiel systeem te ontwikkelen, zonder de omweg van het militair onderzoek.
