Bij de confiscatie van haar elektronische
materialen kreeg ze ook te horen dat ze sinds
2006 op de zogenaamde no-fly list van
de Amerikaanse veiligheidsdiensten staat,
en dat
ze
moest weggevoerd worden voor ondervraging. Poitras
wilde hiervan aantekeningen maken toen ze in 2006
in New
York aankwam.
Ze had toen de laatste hand gelegd aan de documentaire My
Country, My Country.
Voor die film sprak ze met Irakese critici over de Amerikaanse militaire invasie van
Irak in 2003.
Veiligheidsbeambten
van de luchthaven JFK zouden haar hebben gehandboeid, met
het argument dat ze haar pen mogelijk ook als wapen kan gebruiken.
Haar
laptop, camera, telefoon en werkmappen werden meegenomen, melde CommonDreams.com op dinsdag 14 juli. Ook in New York zou ze urenlang hebben vastgezeten. Dit gebeurde opnieuw
toen ze aan een film werkte over Julian Assange, de hoofdman van
WikiLeaks, schreef The
Guardian diezelfde dag.
Toen
journalist Glenn Greenwald in 2012 over de herhaaldelijke
aanhoudingen van zijn bevriende filmmaakster meerdere artikelen begon te
schrijven, hield alles ineens op. In
een democratische rechtsstaat zijn dergelijke situaties “niet
te tolereren”, zei Poitras op maandag 13 juli in een statement dat Greenwald op zijn nieuwswebsite The Intercept deels heeft overgenomen.
Volgens
advocaat David Sobel is Poitras in moeilijkheden gekomen
nadat ze haar “journalistieke activiteiten” wilde beoefenen.
Inlichtingendiensten proberen informatie hierover geheim te houden,
zegt Sobel.
Lee
Williams, een tweede advocaat, valt zijn collega bij:
in
de aanklacht eisen de advocaten
dat
de Amerikaanse autoriteiten al hun documentaties moeten vrijgeven
over de vluchten van Poitras. En ook over de momenten waarop ze met “kafkaëske” intimidatiepraktijken te maken kreeg en zonder
arrestatiebevel werd
vastgehouden voor ondervraging.
De filmmaakster wordt bijgestaan door advocaten van de Electronic Frontier
Foundation, een organisatie die zich inzet voor de bescherming van
digitale rechten van personen. Haar
reportages over Edward Snowden wonnen in 2014 een Pulitzer-prijs. De
documentaire Citzenfour won dit jaar een Oscar.
Met
de documentaire The
Oath
over Guantanamo Bay van 2010 vormen My
Country, My Country
en Citizenfour
een
serie waarin Poitras de Amerikaanse staat en samenleving na 9/11
verkent.
