“Sint-Barbara was een echte Limburgse feestdag die voor de mijnwerkers een van de belangrijkste dagen van het jaar was. Vroeger viel deze dag samen met Sinterklaas. Het was voor de mijnwerkers een vrije dag”, vertelt Diana Zangari, coördinator van AIF. Met de mijnsluitingen kwam daar definitief een einde aan. In 1969 werd de feestdag dan ook van de officiële kalender geschrapt.

Desondanks vond de federatie van verenigingen dat ze nog iets rond deze dag moest doen. Het mijnleven heeft altijd een grote impact gehad op het Genkse leven van vroeger en nu. Dit wilde ze duidelijk maken aan de mensen van Genk en omstreken door er een educatieve en culturele dag van te maken.

Putverhalen

De dag begon met een gezamenlijk ontbijt, gevolgd door een rondleiding in C-Mine in Winterslag of een bezoek aan Het Mijndepot in Waterschei. Met rond de middag een vijfgangenmenu met ‘putverhalen’ in AFI Winterslag.

Na elke gang werden er verhalen en anekdotes verteld door ex-mijnwerkers met als moderator Chris Nelis. Hiervoor schoof ook burgemeester van Genk, Wim Dries (CD&V), mee aan tafel.

Beangstigend

Albert Smets, Bartolomeo Di Liddo en Roger Saeys (beter bekend als Pipo) kwamen alle drie verhalen vertellen over hun ervaringen als mijnwerker. Bartolomeo Di Liddo vertelde over zijn eerste werkdag in de mijn van Winterslag. “De eerste keer afdalen met de lift was erg beangstigend en alles wat daar beneden gebeurde, overdonderde me”, aldus Di Liddo.

Een beeld van toen

In de zaal kon je de foto’s uit het boek van Chris Nelis ‘En toen was er niets meer’ uit 1989, bekijken.

“Alles is eigenlijk begonnen met de AFI (nvdr: ‘Associazione Famiglie Italiane’) die in 1955 opgericht werd voor de Italiaanse mijnwerkers”, vertelt Chris Nelis. ”Die hield zich bezig met de opvang en integratie van Italiaanse migranten.”

Tegenwoordig is AFI Winterslag aangesloten bij de Limburgse federatie AIF, samen met nog drieënvijftig andere verenigingen.

© 2010 – StampMedia – Maurizio Ciranni