Na 30 jaar offensieve realisaties (harmonisering barema’s, bijkomende tewerkstelling, regulariseering DAC, eindeloopbaanregeeling)  komt de Gezondheids- en Welzijnssectror in het defensief met de quasi volledige afbraak van de eindeloopbaanregeling: de 12 bijkomende verlofdagen vervallen voor de 45-49 jarigen, daarna is het enkel het zorgpersoneel dat de dagen behoudt. De arbeiders, bedienden, paramedici, kaders enz die sinds 2000 recht hebben op dezelfde bijkomende verlofdagen (12 dagen voor de 45-49 jarigen, 24 dagen tussen 50 en 54 jaar en 36 dagen voor +55 jarigen) zien deze dagen verdwijnen.

Verworven rechten blijven behouden maar wie volgend jaar 45 jaar wordt in de sector, ook als zorgpersoneel, krijgt niets. De 46 jarige, die al in het systeem stond, behoudt z’n 12 dagen. Wie arbeider, bediende of ander- niet verzorgend werk doet, zal, als hij nu geen 45 jaar is, nooit nog eindeloopbaandagen krijgen.

Het woord ‘rimpeldagen’ heeft niets van doen de eindeloopbaanregeling, die juist bestaat in een progressieve opbouw van bijkomende verlofdagen met het ouder worden. Rimpeldagen zijn een uitvinding van de werkgevers in het perspectief om deze regeling in te perken of af te schaffen. Zien wie zich aan de kant de regering en wie zich aan de kant van het personeel zet. En wie dat niet niet doet moet het evenzeer voelen als de regering.

Zien ook hoe de sector van Gezondheidszorg, met voorzienbare uitbreiding van de afbraak tot de welzijnssector, op deze provocatie zal reageren.

Het meest verschrikkelijke, onlogische en onbegrijpelijk is dat de eindeloopbaan,  juist door haar opbouw, de énige regeling is van werkbaar werk die werkt. In alle andere sectoren lekt de eindeloopbaan, behalve in de Non-Profit. In plaats van deze regeling uit te breiden tot andere sectoren wordt de kernsector nu in het hart aangepakt. Voor een analyse van de Non-profit waar 3x minder uitstroom is na 55jaar als de andere sectoren, zie http://www.npdata.be/BuG/273-Eindeloopbaan/

En dit op een moment dat de eisenbundel voor de nieuwe programmatie klaar is: Op 60 jaar 12 bijkomende verlofdagen. Daarmee is de toon en het actieperspectief gezet: behoud van de volledige regeling voor alle personeelsgroepen en uitbreiden ervan tot 48 dagen voor wie 60 jaar wordt. Het is nu ook aan de verpleegkundigen en verzorgenden om solidair te zijn met het gehele personeel die zich ook altijd gemobiliseerd hebben wanneer het om het belang van de verzorgenden ging.

De bejaardenhomes vallen nu onder de Vlaamse bevoegdheid waar wel de regeling nog intact is, behoudens als ze plooien voor het voorziene contact van de federale overheid met de deelstaten in deze. Wat Vlaamse bevoegdheid is moet ook onder Vlaamse CAO’s vallen.

En de Donderdag Date-dag zal speciaal door het Non-Profitpersoneel gevierd worden, nadat het langer werken, de afbouw van kredieturen en het flexibeler werk al grote happen genomen heeft in het werken voor happiness.