Iedereen heeft een account op Facebook. Van multinational, over NGO’s tot brave huismoeders en zatte nonkels.
Facebook kan niet meer weggedacht worden uit deze maatschappij. Het is een perfect resultaat van het kapitalistische paradigma.
De sociale netwerksite ontstond op een campus in de VS en had als doel de studenten met elkaar in contact te brengen. Hoe nobel dit ook kan klinken, reeds van in den beginne had deze netwerksite als doel marktwaarde toe te kennen aan diegenen die er lid van werden.
Hoe leuk het gluren bij de buren misschien mag zijn, alles op Facebook dient uiteindelijk slechts dat ene egoïstische doel: zichzelf in de kijker plaatsen.
Facebook veroorzaakt antisociale neigingen in tegenstelling tot wat de voorstanders hierover ook  mogen vertellen. De voorbeelden van diegenen die andere interessante mensen in het echte leven hebben leren kennen wegen niet op tegen de ontelbare nadelen.
We zijn mooier, liever, agressiever, slimmer en aantrekkelijker.
Ik vertel uiteraard niets nieuws.
Ik ben echter wel pessimistischer dan de meesten over de impact van het medium op de maatschappij.
Ik besef ten volle dat er geen weg terug is.
Facebook is een blijver.
Wat is het echte risico?
Facebook zal ervoor zorgen dat we onzorgvuldiger worden.
De snelheid van het medium dwingt tot overhaasting op alle gebied.
Taal, relaties, sociaal gedrag.
Het zal leiden tot meer oppervlakkigheid. Mensen die van alles een beetje weten maar van niets het fijne.
Ongenuanceerdheid.
FB stimuleert het gevoel van tekortkoming. Mensen voelen zich onvoldaan. Leggen de lat te hoog en zijn nooit meer tevreden.
Zoiets is natuurlijk de drijvende kracht achter het kapitalisme.
Desondanks ik ervan overtuigd ben dat Zuckerberg geen ideologische bedoelingen  had toen hij FB uitvond is zijn kind toch een waanzinnig belangrijk middel geworden tot in stand houding van de kapitalistische maatschappij. Alle Arabische lentes die hieruit zouden zijn ontsproten ten spijt. Dictaturen worden slechts vervangen door een andere dictatuur. De dictatuur van het ego. Ik wil geen enkele dictator verdedigen noch wens ik het leed van die mensen onder dergelijke regimes te minimaliseren maar ik betwijfel of op lange termijn de mensen gelukkiger zullen zijn met hun zogenoemde vrijheid waarbij ze ongetwijfeld ten prooi zullen vallen aan de hardheid en onverschilligheid van een kapitalistisch stelsel.
De vrijheid die men nastreefde zal illusoir blijven want wie in het kapitalisme meent vrij te zijn is pas volledig vergiftigd door haar boodschap.
FB roept eigenlijk maar één enkele zin:
KIJK NAAR MIJ!
Wie verdieping, nuance en nauwkeurigheid wil moet wegblijven van deze met nonsense gevulde virtualiteit waar plots iedereen een mening hoort te hebben en deze bovendien meent te moeten Diets maken aan de goegemeente ter grotere eer en glorie van zichzelf.