Geachte burgemeester Vanden Bussche van de gemeente Koksijde, geachte meneer Paelinck, korpschef van de politiezone westkust.
Ik ben kwaad. Razend zelfs. Een situatieschets:
U hebt een manifestatie, georganiseerd door Voorpost en militanten van Vlaams Belang met Filip Dewinter op kop, tegen de opvang van 400 vluchtelingen in de kazerne van de luchtmachtbasis goedgekeurd onder het motto van vrijheid van meningsuiting. Dat is uw goed recht.
Ik kreeg zaterdagavond een sms dat er echter ook een tegenbetoging zou plaatsvinden. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een duidelijke mening heb over de vluchtelingenproblematiek. Ik wilde dus mijn stem laten horen en mijn steun betuigen aan de azielzoekers. Ook dat is mijn goed recht.
Die middag liep ik dus samen met 4 vrienden in centrum koksijde rond, op zoek naar de plaats van verzamelen. We zaten rustig op een bankje te wachten, ik praatte wat met mijn ouders en jongere broertje die er ook waren.
Nog geen 2 minuten later worden mijn vrienden en ik benaderd door een aantal agenten. Of we even wilden meekomen. We volgden gedwee, in de overtuiging dat we gewoon zouden worden gefouilleerd. Veiligheidsmaatregelen, weet je wel.
Niet dus.
Neen, we werden ‘bestuurlijk aangehouden’ tot na de manifestatie ‘voor onze veiligheid en die van het (buiten proportie) aanwezige politiekorps’. Na een rondrit van 30 minuten arriveerden we in de kazerne van De Panne waar we allemaal ons paspoort moesten afgeven. 10 minuten later kwam er nog een combi aan met een aantal bekenden, waaronder ook een Veurns gemeenteraadslid en 2 jonge mensen die schoenen aan het kopen waren. Schoenen. Ja, u leest het goed: SCHOENEN! Ook zij wisten niet wat er gebeurde.
1 voor 1 werden we weggebracht om 2 uur lang in een gesloten politiecel door te brengen. Gelukkig zaten we samen, waarvoor ik de agent van dienst bedank. (Het volledige korps van De Panne eigenlijk. Zij deden enkel hun job en vonden het zelf ook één grote klucht. Dat zegt genoeg denk ik dan.)
Maar genoeg uitleg, op naar de kern van de zaak.
U laat een betoging (die trouwens erg agressief verliep, als ik de verwijten hoor die mijn moeder en broer naar het hoofd geslingerd kregen) toe van een extreem-rechtse, racistische en fascistische beweging, maar mensen die een andere mening aangedaan zijn worden zonder pardon en met veel machtsvertoon geëscorteerd naar een politiekantoor? U zei zelf dat u de manifestatie toeliet (zonder partij te kiezen) omwille van vrijheid van meningsuiting, maar wij zouden dit dan niet mogen doen? Hmm. Ik stel mij daar vragen bij.
Maar waar ik helemaal furieus van werd, en nu richt ik mij tot u meneer Paelinck, is het feit dat het opgepakte gemeenteraadslid en zijn zoon na een telefoontje met u onmiddelijk mocht beschikken, maar dat wij nog steeds aangehouden waren! Dit is klassenjustitie eerste klas, een ons-kent-onscultuur en vriendjespolitiek van de ergste soort. Iedereen gelijk voor de wet, toch? Of enkel als het u goed uitkomt? Apparently, there’s a law for the rich and powerfull and a law for people like me and my friends. En dat is triestig.
Met andere woorden, we leven dus meer en meer in een samenleving die gerund wordt door een politieke, wereldvreemde elite die moet rekenen op een uit de kluiten gewassen politiemacht om hun machtspositie veilig te kunnen stellen. Een trieste vaststelling, maar niks minder dan de waarheid.
Soit. Bedankt om de zondagmiddag van mijn vrienden en ik te vergallen. Bedankt voor het onderdrukken van onze rechten. Bedankt om mij nog gefrustreerder te maken. Maar ook bedankt om mij nog eens extra te motiveren om mijn mening te laten horen. Denk maar niet dat ik mij laat doen.
Maar laat ons positief eindigen: ik hou er een nieuw verhaal aan over om op café te vertellen. En ik heb eens een cel vanbinnen gezien. Dat was ook een nieuwe ervaring.
Groeten van een kwade, gefrustreerde burger.
Floris
(oorspronkelijk gepubliceerd op Facebook)
