Verslag, Nieuws, België, Lokaal, Antwerpen, Patrick Janssens -

Extra gesloten centra zullen problemen in de Seefhoek niet oplossen

Bouw aparte gesloten centra voor criminelen zonder papieren. Zo wil burgemeester Patrick Janssens de problemen in de Seefhoek aanpakken. Alleen zijn er een pak cijfers en feiten die aantonen dat dat niet zal helpen.

dinsdag 16 augustus 2011 18:58
Spread the love

Bouw nieuwe gesloten centra, speciaal voor de groep drugdealende illegalen zodat ze van daaruit kunnen uitgewezen worden. Met dat voorstel keerde de Antwerpse burgemeester Patrick Janssens terug uit zomervakantie. Het is een reactie op de spanningen tussen winkeliers en drugdealers in de Seefhoek.

Het voorstel geeft de indruk dat plaatsgebrek in de gesloten centra de grote boosdoener is. Er is inderdaad plaats tekort in de gesloten centra, maar er is meer.

Veel van de mensen die Patrick Janssens viseert, werden al verschillende keren opgesloten. Er zijn mensen zonder papieren die tot tien keer – u leest het goed: tien keer! – werden opgesloten in de centra van Luik, Brugge of Merksplas.

En tien maal werden ze na enkele weken weer op straat gezet omdat het consulaat van het land waaruit ze afkomstig zijn het vertikt om enige informatie te geven of omdat ze niet langer als onderdaan erkend worden – zoals dat gebeurt met Algerijnen – of omdat de luchtvaartmaatschappij – Air Algeria bijvoorbeeld – weigert om hen mee te nemen.

En dan belanden ze opnieuw op straat en hebben ze niets, geen papieren behalve dat papier waarop staat dat ze binnen 15 dagen het land moeten verlaten en kan alles van voor af aan beginnen. Dan kan de politie nog wat meer gefrustreerd geraken als ze nog maar eens dezelfde Algerijn arresteren die ze eerder al betrapt hebben op winkeldiefstal en zonder geldige verblijfsdocumenten.

In Oostende kan slechts slechts 6 procent van de mensen zonder verblijfspapieren worden uitgezet. Dat bleek uit een laatste schatting bij een overleg tussen het kabinet-Wathelet en de korpschef. In Antwerpen zal dat percentage wel hoger zijn door de aanwezigheid van vele Roma zonder papieren en mensen afkomstig uit de Balkanlanden. Maar ook dan is het maar de vraag of uitwijzen wel een duurzame oplossing biedt. De grenzen in Europa zijn open. Het zou niet de eerste familie zijn die werd uitgezet en kort daarna terugkeert naar België.

De gevangenissen dan maar?

Nieuwe gesloten centra lossen dat probleem niet op. Kunnen die drugsdealers – als ze tenminste veroordeeld worden – dan niet in een gevangenis worden opgesloten? Dat zou kunnen, maar ook hier moeten we enkele ontnuchterende cijfers bovenhalen.

DeWereldMorgen.be vroeg naar een stand van zaken bij Justitie. Op dag van vandaag zijn er 2299 strafonderbrekingen. Dat is een nieuw record. Dat wil zeggen dat mensen die effectieve celstraffen tot drie jaar hebben gekregen zich melden aan de gevangenis en te horen krijgen dat ze meteen terug naar huis mogen. Er is namelijk geen plaats.

En er zal met de beloofde nieuwe gevangenissen ook geen plaats bijkomen. Wanneer je de cijfers van de overbevolking – vandaag zitten er 10864 mensen achter slot en grendel – naast die van de voorziene extra capaciteit legt, zal er weer geen plaats zijn voor de straffen tot drie jaar.

Het zijn nochtans net deze straffen die gelden voor  straatdealers of winkelovervallers, de mensen dus die de straat onveilig maken in de buurten als de Seefhoek. Van deze 2299 strafonderbrekingen zijn er maar liefst 547 in de gevangenis van Antwerpen. (Ter info: in Brussel kregen 482 mensen te horen : ‘ga maar terug naar huis’. Dus ook daar zitten we met een groot probleem.)

Waarom niet investeren in Bijzondere Jeugdzorg?

In Antwerpen, de stad van Patrick Janssens, staan honderden kinderen op de wachtlijst van de Bijzondere Jeugdzorg. Dat betekent dat ondanks PV’s van verwaarlozing, slagen en verwondingen of een moeder die cocaïne snuift op de salontafel, de overheid de betrokken kinderen laat zitten “wegens plaatsgebrek en wegens een schrijnend tekort aan pleeggezinnen”.

Ik geef een concreet voorbeeld van één van de jongens die ik heb gevolgd. Hij is 13 jaar, de vader wordt gearresteerd. Moeder stort in elkaar, ze wist niets van zijn criminele praktijken. De jongen heeft het er moeilijk mee, hij was de oogappel. Hij spijbelt. Hij wordt voorgeleid bij de jeugdrechter.  In de beschikking staat duidelijk “dringend sociale ondersteuning nodig voor plotse breuk met vader. Doorverwijzing naar sociale dienst”. Wegens maandenlange wachtlijsten wordt hij 14 dagen in ‘observatie’ geplaatst in de gesloten gemeenschapsinstelling van Mol. Veertien dagen time out en dan stopt alle hulp.

Hij gaat terug naar huis. Leeft maanden en jaren meer alleen dan met zijn moeder. Die zit ambulant in de psychiatrie en ‘s avonds ligt ze uitgeteld op de zetel. Sociale dienst wordt opnieuw gecontacteerd, hij kan… 13 maanden later komen voor een gesprek. Hij krijgt geen enkele hulp en steun. Overal is het wachten en wachten. Ondertussen is hij 17 jaar, kent hij zowat het ganse milieu van de vader en… dealt hij. 

Dat soort getuigenissen konden we horen in de hoorzittingen in het Vlaams parlement over de Bijzondere Jeugdzorg. Waarom stonden er toen geen smeekbedes voor de uitbouw van extra opvang op de voorpagina’s van de kranten?

De bouw van nieuwe gesloten centra zal jaren aanslepen. Algerijnen en een pak andere nationaliteiten belanden vroeg of laat terug op straat (ook in de Seefhoek) omdat ze niet uitgewezen kunnen worden. Patrick Janssens zal dus de problemen in Antwerpen-Noord niet oplossen.

take down
the paywall
steun ons nu!