Manon en Hendrik trekken samen op de motor van Alaska na Patagonië. Van Alaska tot Patagonië rijden is niet vanzelfsprekend, er kan veel mislopen. Een dosis geluk heb je zeker nodig, je mag ervan uitgaan dat er geen autostrade tussen de twee uitersten ligt. Er moet een stukje boot worden genomen tussen Panama en Colombia. En als Patagonië bijna in zicht is breken er sociale protesten uit in de Andes. Het verhaal van Manon en Hendrik werd dit jaar uitgegeven bij uitgeverij Kleine Uil. Het is een verhaal over grensovergangen, kapotte voltmeters en de techniek om lang met de moto op stap te zijn. Op de achtergrond het Amerikaanse continent dat soms roet in het eten gooit, en soms juist voor ongekende en ongeëvenaarde ervaringen zorgt.
Hendrik Hoekstra (1983) werkt als regisseur in groter Groningen. Manon Jensma (1989) is docent Nederlands op een ROC. Ze zijn al meer dan veertien jaar bij elkaar en wonen samen in het Friese dorp Katlijk, inmiddels met hun zoontje Wesse, het mooiste souvenir van hun reis.
Uitgeverij Kleine Uil werd in 2000 opgericht om het tijdschrift Tzum te gaan uitgeven. Inmiddels begint zich een stevig fonds af te tekenen met poëzie, romans en boeken over kunst en cultuur en daarnaast een aantal prachtige streektaaluitgaven.
De filosofie van Hendrik en Manon is dat na elke inspanning ontspanning volgt, ze proberen het onaangename met het aangename te combineren. In Midden-Amerika loopt het mis met hun voltmeter (de meter die ziet hoe de elektrische apparatuur werkt) waardoor ze drie weken moeten wachten in Guatemala, en dientengevolge in één trek door Midden-Amerika rijden. Daarna genieten ze, na de boottocht, enkele dagen in Cartagena. Je leest het boek niet om een zicht te krijgen op Midden-Amerika dus, maar Zuid-Amerika en Noord-Amerika zijn goed uitgewerkt.
Er is een voortdurende wisselwerking tussen Manon en Hendrik, Manon spreekt een mondje Spaans en Hendrik houdt zich bezig met de moto. Samen zijn ze het perfecte team, ze zijn dan ook op elkaar aangewezen.
Wat wel blijkt: de Latijns-Amerikaanse cultuur is eigenlijk niet aan ze besteed. Er wordt weinig genoten van de manier van werken van de Latino. Dit leidt in het boek vaak tot onhebbelijkheden richting de mensen die hun diensten leveren. Bij het versturen van hun moto van Colombia naar Peru komen ze de motoren in Lima weer ophalen. Daar zien ze dat de douane alles controleert, maar niet meer in de juiste pakken steekt. Hierop schrijven Manon en Hendrik dat Latijns-Amerika een ongecontroleerde en chaotische douane heeft en dat de manier van overleggen lijkt of de beambten elkaar voortdurend in de haren vliegen.
Op de overgang van Guatemala worden de twee motorijders aan het lijntje gehouden. Ze moeten een bedrag betalen om door te mogen, alleen dat komt niet overeen met het bedrag dat ze hadden verwacht te betalen. Ze schreeuwen moord en brand: corruptie! Het gaat om een bedrag van een luttele 36 dollar, waar het volgens de twee 22 dollar had moeten zijn. Toch beginnen ze een principegevecht tegen de douanebeambten die hen van het kastje naar de muur sturen. Na enkele uren hebben ze dan toch hun doorgang, maar begrip voor de ambtenaren in deze landen, die vaak zwaar onderbetaald worden, is er niet.
Het is spijtig dat ze hun eigen, Europese standaarden zo op de reis plakken. Daarmee is het boek vooral een handleiding voor motards die reizen door Amerika. Er zitten veel tips & tricks in om zulke tochten tot een goed einde te brengen. Zoals wanneer je voltmeter niet werkt, je dan zonder licht moet rijden, of hoe de oversteek van Panama naar Cartagena werkt en hoe je je tegen beren kunt beschermen.
De twee schrijven in korte zinnen, dat maakt het boek toegankelijk en geeft het voortdurend een prettige spanning. Er wordt dan ook echt opgebouwd naar Patagonië, waar ze als afsluiting een adembenemende reis maken. Ook leuk gevonden is dat de ik-persoon telkens verandert van Manon naar Hendrik; ieder schrijft om en om een stukje.
Het verhaal blijft boeien, er is altijd iets interessant dat verteld wordt. Ook prijken verschillende mooie foto’s en kaarten van het continent in het boek. Aan het einde van elk hoofdstuk kun je een QR-code scannen die leidt naar foto’s en video’s. Extra interactief, maar misschien ook wat afleidend van het verhaal.
Voor de historiek of actualiteit van De America’s hoef je dit boek niet te lezen. Hier en daar volgt wel een opmerking in die richting, maar deze blijven vaak oppervlakkig. Voor de mensen die niet zo van motoren houden zijn er de toeristische trekpleisters die de twee omschrijven. Het doet zeker dromen…
Expeditie Twin Amerika, Manon Jensma en Hendrik Hoekstra, 2021. ISBN: 9789493170445, € 19,50
(herpublicatie consentido.nl)
