Etikettering: een lapje voor het bloeden
Opinie -

Etikettering: een lapje voor het bloeden

De regering wil de invoering van een label waardoor het voor Belgische consumenten duidelijk is welke producten uit de Israëlische kolonies in bezet Palestijns gebied komen. Voor de supermarkten en de distributieketens is het echter geen verplichting om dit label aan te brengen.

maandag 4 augustus 2014 16:18
Spread the love

Comeos, de Belgische federatie voor handel en diensten, liet reeds duidelijk verstaan geen voorstander te zijn van de etikettering omdat het praktisch niet uitvoerbaar zou zijn om de herkomst van de producten te weten te komen. Nochtans beschouwen heel wat Belgische supermarktketens de vermelding van afkomst als een troef. Bij Colruyt bijvoorbeeld maken ze zich sterk op elk moment te kunnen achterhalen op welk perceel een aardappel werd geteeld. Delhaize nam in 2009 een Code of Conduct aan waarin duidelijk vermeld staat dat kinderarbeid uit den boze is. In 2013 werd onder andere door de NGO Defence for Children International aangetoond dat 31 landbouwkolonies op de Westelijke Jordaanoever Palestijnse minderjarigen tewerkstellen als goedkope werkkrachten. Wanneer de Belgische supermarkten in andere gevallen ethiek hoog in het vaandel dragen, moeten ze dat ook doen wanneer het neerkomt op het respecteren van de mensenrechten van de Palestijnen.

De etikettering is volgens Palestina Solidariteit vzw geenszins voldoende, aangezien de producten uit de illegale Israëlische kolonies het Belgisch en EU-grondgebied per definitie niet zouden mogen binnenkomen. De organisaties van de Made in Illegality-campagne, die eerder dit jaar werd gelanceerd, eisen van België en de andere EU-lidstaten om onmiddellijk alle economische en commerciële banden met Israëlische nederzettingen op bezet Palestijns gebied door te knippen en de invoer van ‘nederzettingsproducten’ te verbieden.  

Door de invoer van ‘nederzettingsproducten’ wordt bijgedragen tot de economische welvaart van de kolonies en dus tot de instandhouding en uitbreiding van die illegale nederzettingen.

Deze eis verwoordt een verplichting onder internationaal recht. De EU en België mogen geen hulp verlenen aan de instandhouding van een illegale situatie. De Israëlische nederzettingen vormen een ernstige schending van Artikel 49 van de Vierde Conventie van Genève dat zegt dat het verboden is voor een bezettende macht om een deel van haar eigen burgers te verplaatsen naar het gebied dat ze bezet. Het kolonisatiebeleid van Israël ondermijnt daarnaast ook het zelfbeschikkingsrecht van het Palestijnse volk.    

Door de invoer van ‘nederzettingsproducten’ wordt bijgedragen tot de economische welvaart van de kolonies en dus tot de instandhouding en uitbreiding van die illegale nederzettingen. Zolang België hiermee doorgaat, is België medeplichtig aan een illegale situatie ten koste van de mensenrechten en welvaart van de Palestijnen.   

De producten waarover het vooral gaat, zijn dadels, groenten, verse kruiden en fruit. Ook Ahava, een bedrijf van schoonheidsproducten op basis van mineralen uit de Dode Zee bevindt zich op bezet Palestijns gebied. Een ander gekend bedrijf dat één van haar productie-eenheden op de Westelijke Jordaanoever heeft, is Sodastream. In het begin van 2014 ontstond er commotie over dit bedrijf toen actrice Scarlett Johansson ervoor koos om te stoppen als ambassadrice van Oxfam en ervoor te kiezen om het gezicht te worden van dit bedrijf. Ze staafde deze beslissing met het argument dat dit bedrijf werk biedt aan zowel Israëli’s als Palestijnen. Dat de Palestijnen noodgedwongen in een kolonie gaan werken, omdat hun eigen economie wordt gewurgd door deze kolonisten en er dus nergens anders meer werk voorhanden is, kwam niet bij haar op. Nog maar net werden er trouwens zestig Palestijnse werknemers onrechtmatig ontslagen door Sodastream.  

Het is geweten dat ook Belgische en Europese bedrijven actief zijn in de kolonies. Dexia NV, waarvan de Belgische staat de hoofdaandeelhouder is, is direct betrokken bij de financiering van de Israëlische kolonies via het Israëlische filiaal Dexia Israël. De Brits-Deense bewakingsmultinational G4S krijgt ook wereldwijde kritiek over zich, omdat dit bedrijf actief meewerkt aan het bezettingsregime van Israël. Niet alleen leveren ze bewakingsapparatuur aan de separatiemuur, de checkpoints en de gevangenissen, waarin Palestijnse politieke gevangenen, onder wie kinderen, worden vastgehouden en mishandeld. G4S levert ook apparatuur aan supermarkten, banken en industriële zones in de kolonies. Door aandeelhouder te zijn van deze bedrijven en hen contracten te geven, is de Belgische staat ook op deze manier medeplichtig aan de instandhouding van de illegale kolonies.

Omdat de kolonies een inherent onderdeel vormen van het expansiebeleid van Israël is het niet voldoende om enkel de kolonies te viseren. Israël moet aansprakelijk gesteld worden én gesanctioneerd worden door België en de andere EU-lidstaten.

De Israëlische kolonies opereren niet geïsoleerd van de Israëlische staat. Integendeel, de regering Netanyahu geeft aan de lopende band vergunningen om nieuwe nederzettingen te bouwen en biedt de Israëlische burgers die er gaan wonen verschillende fiscale voordelen. Omdat de kolonies een inherent onderdeel vormen van het expansiebeleid van Israël is het niet voldoende om enkel de kolonies te viseren. Israël moet aansprakelijk gesteld worden én gesanctioneerd worden door België en de andere EU-lidstaten. Ook moeten alle investeringen in bedrijven die actief meewerken aan de schending van het internationaal recht en de mensenrechten van de Palestijnen, stopgezet worden.  

Israël sanctioneren, investeringen in Israël stopzetten en het land boycotten is de BDS-oproep (BDS = Boycot, desinvestering en sancties) die reeds in 2005 werd gelanceerd door het Palestijns middenveld dat een vertegenwoordiging heeft bij de Palestijnse vluchtelingen, de Palestijnen die in Israël leven en de Palestijnen van de bezette gebieden. Palestina Solidariteit vzw steunt deze BDS-oproep en staat daar niet alleen in. In België en wereldwijd zijn er verschillende organisaties, onderwijsinstellingen, bedrijven, artiesten en politieke partijen die deze oproep actief uitdragen. Geïnspireerd door de boycotacties tegen Apartheid Zuid-Afrika kopen duizenden mensen geen producten meer waarvan de streepjescode met 927 begint of waarop Made in Israël staat, in de hoop hierdoor Israël ertoe te dwingen het internationaal recht te respecteren. Dat beleid werd in maart 2014 nog door de Special Rapporteur on Occupied Palestine, Richard Falk, bestempeld als één met de karaktertrekken van kolonialisme, apartheid en etnische zuivering.  

Onze politici dienen onmiddellijk een verdergaand antwoord te bieden, maar zolang zij zwijgen en zolang economische belangen boven menselijke waarden verheven worden, is het aan de burger om te reageren. De geveinsde machteloosheid van onze politici versterkt de vastberadenheid van ons, als burgers, om het juiste te doen voor de onderdrukten.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!