Eten en vakbondswerk liggen vrij dicht bij elkaar in China! De officiëlebanketten van 6 tot 8 gangen zijn zeer nuttig om relaties aan te knopen en mekaar te leren kennen.De laatste dagen heeft de ACV-CSC delegatie veel kunnen proeven van dit wondermiddel voor relaties…..

China!!!! Alles is groots,  alles heeft verschillende interpretaties (idem in de taal), alles kent meerdere facetten, iedereen heeft meerdere imago’s,de symboliek en“ying& yang”is alom aanwezig… Het is duidelijk dat China geen land is zoals een ander. Dit is door te trekken naar haar vakbond ACFTU. Dit is ook geen vakbond zoals een andere in het Zuiden en Noorden van onze planeet.

De samenwerking vraagt een aanpak met fluwelehandschoenen, diplomatie, tijd en geduld vooral geduld…. Het heeft het ACV jaren gekost om eindelijk op een niveau te komen waar evenwaardige uitwisseling mogelijk wordt en waar een tipje van de sluier van imago en diplomatie voor ons af en toe een beetje opgelicht wordt.

 Wat is het recept voor een het samenwerkingsgerecht met de vakbond in China? …. Tijd, geduld, respect en guanxi!

Tijd en geduld; eerst moest er vertrouwen opgebouwd worden tussen ACV en ACFTU. In China is het onmogelijk dat iemand gezichtsverlies kan leiden en om dit te voorkomen zorgen ze dat vooraleer men in een samenwerking stapt, men er zeker van is dat de 2 partners elkaar kunnen vertrouwen, dat geen van de twee proberen zal de andere te overheersen of te kleineren. Dit was ook het geval voor ons partnerschap, het heeft ons zeker een tiental jaren en meer gekost om dit vertrouwen op te bouwen. We hebben het sinds  2011, toen onderschreef ACFTU een samenwerkingsakkoord met ACV dat de samenwerking in een hogere versnelling dreef.

Het belangrijkste ingrediënt in een relatie in China is respect. Beide partners moeten nederigheid en respect aan elkaar tonen, de relatie moet in evenwicht zijn, niet te zuur, niet te zout, te zoet of te bitter zoals in de “Chinese cuisine”. Eer aan wie eer toe komt en dit vanuit een nederige, bewonderende houding. Het respect is ook gelinkt aan het alom aanwezige “win-win” principe. Er moet voor beide partijen een voordeel inzitten. In China is een overleg geen eenrichtingsgesprek met enkel bevraging van een van de partners tov de andere, nee het is een duidelijke uitwisseling van info en gedachten. In het vakbondswerk leidt dit ertoe dat er tijdens gesprekken altijd iets over beide partijen gezegd wordt, dat er altijd rond een bepaald thema gewerkt en uitgewisseld wordt. De baseline is dat we op een respectvolle manier van elkaar moeten leren.

De strategie om tot een degelijk netwerk te komen houdt een verder belangrijk ingrediënt in, namelijk “guanxi”. Zonder een degelijke “guanxi” geraak je nergens in China. Guanxi is een netwerk van connecties en relaties die je kunnen ondersteunen en helpen deuren te openen om aan je objectief te geraken. “Voor wat hoort wat” is een alom toegepast spreekwoord in China en niemand is huiverachtig om dit dan ook toe te passen. Het zou bijvoorbeeld nooit mogelijk geweest zijn om onze relatie op te bouwen indien het ACV geen degelijk netwerk met voorname personen binnen en buiten China zou hebben. Onze activiteiten en mandaten binnen de IAO en het Internationaal vakverbond (IVV), samen met de contacten die dit met zich meebrengt, is onze guanxi om tot de een degelijke samenwerking te komen. Maar ook binnen China was het noodzakelijk om een vrij groot aantal gekende personen in ons netwerk te halen, personen die erkende expertise op het vlak van arbeidszaken hebben, zoals professoren, vertegenwoordigers van internationale organisaties, de Belgische en andere diplomatie en Belgische Werkgevers.

Zoals smaak, kleur, geur, en presentatie een evenwicht moeten hebben in een chinees gerecht, zo moeten deze 4 elementen een harmonieuze verhouding kennen binnen een relatie. En zoals alle Chinese gerechten een lange nauwkeurige voorbereidings- en soms kooktijd kennen en verloopt het opbouwen van een lange tijdsrelatie tussen mensen en organisaties ook zeer traag.

De Chinese vakbond is niet geïnteresseerd in financiële ondersteuning, ze hebben immers meer middelen (financieel en menselijke) dan het ACV. Nee zoals alle goede chinezen is ACFTU geïnteresseerd in know-how, in expertise, in kennis en voorbeelden. Ze staan hongerig te wachten tot we onze ervaring serveren. Maar gelukkig niet om het blindelings zonder enige toegevoegde waarde te kopiëren, maar om het aan te passen en volledig te integreren in hun context.

De guanxi van ACFTU geeft op zijn beurt ook veel interessante contacten op voor het ACV, zo krijgen we toegang tot vakbonden binnen Belgische bedrijven in China of tot MNC met vestigingen in België en in China. Tevens laat de ervaring van een vakbond in dit Chinese groeiwonder toe de zaken op een andere manier te bekijken en geeft ons nieuwe idee voor ons verdere werk op het thuisfront.

Het bezoek en de opgedane ervaring leidt ons zeker weer naar een hoger niveau in onze samenwerking.

Een degelijke conclusie kunnen we zeker al trekken, zowel de Belgen als de Chinezen houden van eten en een maaltijd wordt enkel beter in een goed gezelschap en onder vrienden.

Stijn Sintubin