Er is een nieuw soort mens in aantocht in deze wereld: de gemixte mens, zowel cultureel als genetisch.
Ikzelf ben geadopteerd uit India. Het zoontje van mijn zus is een mulat. Hij is genetisch gemengd met donkerhuidige en blankhuidig DNA. Er zijn kinderen die afstammen van ouders van twee verschillende culturen. Kinderen die de cultuur van de vader en de cultuur van de moeder weten te appreciëren. Dit is een nieuwe soort mens die er zit aan te komen, waarover ik het hier wil hebben. De wereld vermengt zich meer en meer door de toenemende internationale ontmoetingen. Deze nieuwe mens, het product van deze vermenging, de planeetmens, bevolkt nu reeds onze landen. De Obama’s van deze wereld hebben een specifiek soort sociale omgeving nodig met een mentaliteit van diversiteitsdenken om psychologisch te kunnen overleven. Een wereldcultuur die openstaat voor het anderszijn van de andere. Waar men de andere respecteert om zijn of haar anderszijn en daar vrijelijk mee kan omgaan.
De multicultuur is echter zoals mulltinationalisme. Ieder blijft nog binnen de contouren van zijn eigen gemeenschap en zal bij uitzondering of omdat het moet contact nemen met ‘de andere’. ‘De andere’ die vaak als ‘zich niet correct gedragend’ wordt gepercipieerd binnen de eigen monocultuur.
De nieuwe mens, de intern gemengde mens, kan niet overleven in een mullticultuur waar men steeds als de ongewenste wordt benaderd in een bepaalde cultuur. Hij of zij is de planeetmens bij uitstek en kan slechts sociaal-psychologisch overleven in een omgeving die openstaat voor diversiteit.
Daarom moet de multicultuur evolueren naar een cultuur die mengrassen en gemixte mensen verwelkomt. Zij zijn de nieuwe mens die enkel zuurstof halen in een omgeving die diversiteit toelaat en deze nieuwe mensen zullen zelf, louter door hun aard, niet anders kunnen dan openstaan voor het anderszijn van de ander.
?
Verwelkom deze nieuwe divers geaarde mens.
Maarten Vergucht
Ik ben door mijn adoptie een donkerhuidige mens tussen de blanke mensen levend, Westers vanbinnen en donker uitziend van buiten. Daarom heb ik nood aan diversiteitsdenken binnen elke cultuur in plaats van aan multinationalisme of multicultuur met culturen naast elkaar.
In het volgend gedicht verwoord ik mijn perspectief op een zich in toenemende mate vermengende wereld:
Het wereldverkeer neemt toe
Het verstadsen van dorpen is ingezet
De wereld is volkskundig in verandering
Neofilie en xenofilie zijn termen
Waar we van moeten leren houden
Met z’n allen denationaliseren we en grenzen vervagen
Wij Afrikaniseren en de Afrikanen Europeaniseren
De uitheemsheid neemt overal toe op planeet Aarde
Verspreiding en vermenging
Iedereen wordt in deze nieuwe wereld als medelander gezien
Jullie allochtone of autochtone jongere is nu ook ons landskind. We maken contact op voet van gelijkwaardigheid
Elkaar groeten en teruggroeten
Iedereen wordt kosmopoliet, tegen heug en meug
De rasgemengde mens, zijn tijd is komt
De mengeling van blank, geel, witroos en zwart
De tijd van de planeetmens komt eraan
Mengrassen nemen toe en vermengen zich
Stambomen worden meerkleurig
Het woord ‘grensvolkeren’ verdwijnt
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan
We worden Aardling onder de Aardlingen
Maarten Vergucht
