David Stuckler en Sanjay Basu, onderzoekers respectievelijk aan Oxford en Stanford, verzamelden tien jaar lang informatie over de impact van economische crisissen op de gezondheid.
In Griekenland bijvoorbeeld vermenigvuldigde het aantal HIV-gevallen bij druggebruikers met 35 nadat het budget van de nationale organisatie die aids moet bestrijden halveerde. Griekenland maakte vorig jaar ook de eerste malaria-epidemie mee sinds decennia. Ook dat viel samen met besparingen in verdelgingsprogramma’s.
Sinds het begin van de recessie in 2008 verloren 5 miljoen Amerikanen de toegang tot de gezondheidszorg. In Groot-Brittannië kwamen er 10.000 dakloze gezinnen bij.
Twintig jaar geleden ‘verdwenen’ 10 miljoen Russische mannen uit de bevolkingsstatistieken na de ineenstorting van de Sovjet-Unie.
Enigszins verrassend stelden de onderzoekers vast dat de impact niet altijd negatief is. In Ijsland, Noorwegen en Japan zijn de mensen gezonder dan ooit. In Zweden daalde het aantal zelfmoorden tijdens de bankencrisis, terwijl dat in andere landen net stijgt.
“Wij tonen aan dat een slechtere gezondheid geen onvermijdelijk gevolg is van economische recessies. Het is een politieke keuze”, zegt Sanjay Basu.
De twee auteurs bewijzen dat aan de hand van de grote depressie van de jaren ’30 in de VS. Elke 100 euro extra voor sociale uitgaven deed de kindersterfte dalen met 20 per 1000 geboortes, zorgde voor 4 minder zelfmoorden per 100.000 Amerikanen en 18 minder dodelijke slachtoffers door longontsteking per 100.000 mensen.