En waarom zou Groen N-VA niet een koekje van eigen deeg mogen geven?

En waarom zou Groen N-VA niet een koekje van eigen deeg mogen geven?

maandag 17 september 2012 13:04
Spread the love

Zoals bekend heeft de N-VA van de gemeenteraadsverkiezingen min of meer een nationale campagne gemaakt, met een afgeslankte De Wever als prominent uithangbord. De verkiezingen vormen voor N-VA “een eerste mogelijkheid voor Vlamingen om hun afkeuring voor de regering Di Rupo 1 te laten blijken”. Daar is nogal wat kritiek op gekomen, zeker van partijen die in diverse gemeenten en steden al hun beleidsstrepen verdiend hebben.

Sommige andere partijen zouden echter ook een gelijkaardige strategie kunnen hanteren, nl. inzetten op de ‘unique selling proposition’ waar je een ijzersterke case (en/of boegbeeld) van hebt. Voor N-VA is dat overduidelijk Bart De Wever. Je hoeft echt geen Noël Slangen te zijn om in te zien dat de nationale (confederale) analyse diegene is waarmee N-VA een hoop stemmen kan binnenhalen, op alle beleidsniveaus. Voor de slechte verstaanders: dat is een vaststelling, niet iets wat ik toejuich. Zoals velen verwacht ik dan ook een electorale dijkbreuk op 14 oktober. Dit weekend bestond Siegfried Bracke het nog maar eens om in De Standaard – in een tweegesprek met Daniël Termont – erop te wijzen dat Vlaamse partijen zoals SP.A, Open VLD en CD&V niet meer dan hun verdiende electorale loon krijgen, omdat ze eigenlijk het beleid van de PS mee helpen uitvoeren en ‘ingaan tegen de grondstroom in Vlaanderen’. De Gentse N-VA is ver van de enige N-VA afdeling die het niet alleen over stedelijk beleid wil hebben, maar ook ongeschaamd Di Rupo I in het vizier neemt – al is het misschien wel de meest treiterige.

De PVDA is één van de weinige andere partijen die de N-VA strategie consequent toepassen. Naast een lokale agenda zullen ze in interviews (Peter Mertens bv.) niet nalaten om te wijzen op de groeiende asociale trend in Europa en de disproportionele invloed van de financiële industrie en corporate sector in de EU, omdat hun case daar nu eenmaal ijzersterk is. Laat ons hopen dat ze daar ook de vruchten zullen mogen van plukken in Antwerpen en elders.

Als een partij als Groen een gelijkaardige strategie zou hanteren, en van de gemeenteraadsverkiezingen dus een moment zou maken om haar analyse van de samenleving uit te bazuinen, ook al in functie van de parlementsverkiezingen in 2014, die zich aankondigen als de ‘moeder aller parlementsverkiezingen’, tja, dan lijkt het logisch dat Groen haar globale sociaal-ecologische analyse zowat van alle daken zou schreeuwen (bij gebrek aan een boegbeeld dat electoraal echt scoort). Daar heeft Groen immers een ijzersterk verhaal – het spat bij wijze van spreken elke dag van de krantenbladzijden, als je je tenminste niet laat afleiden door alle lichtere verhalen die de kranten doen verkopen.

Op dit ogenblik doet Groen dat bijna niet, allicht vanuit het politiek correcte standpunt “gemeenteraadsverkiezingen gaan over gemeenten en steden, niet over de planeet”. Maar communicatief en strategisch lijkt het me niet bijster slim om je meest wervende analyse achter de hand te houden, te meer omdat veel andere partijen in gemeenten ook al duurzaam proberen te zijn.

Terwijl alles tegenwoordig toch met alles is verbonden, lees er de rubriek in de Standaard maar op na over onze eetgewoonten, die niet alleen gezond maar nu best ook duurzaam zijn. Het is ver gekomen als journalisten of vertegenwoordigers van vegetarische organisaties de groene zaak moeten beginnen pleiten, eerder dan groene politieke boegbeelden. Ongetwijfeld doet Groen dat wel in de lokale verkiezingsfolders, lokale issues verbinden met globale problemen en groene oplossingen voor die problemen, maar waar blijft de campagne in de kranteninterviews met lokale groene politici, waarbij die stelselmatig een paar globale problemen zouden aankaarten, even treiterig als Siegfried Bracke als het moet, en waarom eens geen grote affiche (genre De Wever) met een duidelijke planetaire boodschap in het centrum van Antwerpen neerpoten, etc. ?

De analyse van Groen is grotendeels correct, het lijkt me dan ook aangewezen om bij elke verkiezing, ook de gemeentelijke, op dezelfde nagel te kloppen. Ons huidige economische model is duurzaam noch sociaal. De huidige Europese tempoversnelling lijkt er helaas vooral op gericht om het systeem zoals we dat kennen, terug aan de praat te krijgen, niet veel meer. Het biedt geen antwoord op het smelten van de Noordpool, de afname van biodiversiteit, de toenemende sociale kloof in de meeste landen, en dergelijke meer.

Sommige mensen zullen vinden dat je je dan verlaagt tot het niveau van de N-VA, maar mij lijkt het gewoon voor de hand te liggen, tenminste als je denkt dat elke minuut begint te tellen in de sociaal-ecologische strijd voor een planeet met een duurzame en sociaal rechtvaardige toekomst.
 

take down
the paywall
steun ons nu!