Sinds
wanneer is het een schande om de mensheid te wijzen op gevaarlijke
evoluties die wel erg sterk beginnen te lijken op één van de meest
inhumane periodes in onze geschiedenis? Sinds wanneer is zo’n
waarschuwing ongepast of ongewenst ? En het mag duidelijk zijn dat
het niet één beleidsvoorstel is dat de analyses in die richting
stuurt.

Het
is niet enkel het voorstel tot het ontnemen van de nationaliteit dat
noopt tot waarschuwing, zoals politicus Vervoort zo moedig deed. Het
is een hele reeks aan voorstellen, uitspraken, wetgevingen, acties,
voorvallen en evoluties die als je ze allemaal samen bekijkt en
analyseert wel heel erg in één en dezelfde richting wijzen. Een
richting die elke dag wat meer begint te lijken op het bovenvermelde
regime.
 

• De
  éénzijdige demonisering van één godsdienst en van bepaalde
  bevolkingsgroepen
• De
  toenemende razzia’s in bepaalde wijken met als enige doel
  deportatie van een bepaalde groep

• De
  toegenomen militarisering van politie en politietaken

• Het
  langzaamaan gaan denigreren en uithollen van universele mensenrechten
  (‘phony
  human rights concerns’)
• Het
  opdelen van de maatschappij in ‘nuttigen’ en ‘onnuttigen’, in
  zogezegd ‘actieven’ en ‘non-actieven’ waarbij sterk
  veroordelend wordt gesproken over één van de twee
• Ethnic
  profiling, ongepaste fouillering en identiteitscontrole enkel op basis
  van raciale kenmerken
• De sterke personencultus en de irrationele aanbidding van een persoon
• De
  objectieve wetenschap die steeds vaker wordt miskend in
  beleidsdomeinen waar reeds sterke wetenschappelijke consensus over
  bestaat
• Een
  drugsbeleid dat éénzijdig energie steekt in één groep en een
  andere groep volledig met rust laat, met maatschappelijke kenmerken
  als zogezegd argument
• De
  stelling dat armoede een verantwoordelijkheid is van het individu en
  niet van het systeem
• Een
  bevriende rechterlijke macht die vaker en vaker ideologische
  uitspraken in dezelfde richting doet
• De
  wens tot het inperken van democratische rechten zoals stakingen,
  demonstraties, participatie, actievoeren, klacht neerleggen …
• Het
  ontnemen van sociale protectiemechanismen die net door de hierboven genoemde strijd verworven zijn
• De
  obsessie en focus op het veiligheidsgevoel en het misbruik ervan
  (veiligheidsgevoel is iets compleet anders dan veiligheid, by the
  way)
• De
  internationale, militaire agressie voorrang geven op onze beroemde
  maar onderschatte en vaak meer effectieve diplomatie
• Het
  algemene belang van de hele maatschappij dat ondergeschikt gemaakt
  wordt aan een zogenaamd ‘nationaal belang’
• Kritiek
  van buiten uit die te vaak wordt afgedaan als “inmenging” of
  weggelachen met de stelling “men begrijpt onze situatie niet”
• ‘Andersdenkenden’ die sterk veroordeeld worden, alsook mensen die deze analyses
  neerschrijven of uitspreken

• en
  nog zo veel meer…

   

Het
is de plicht van ieder weldenkend mens om daarvoor te blijven
waarschuwen. Elke dag opnieuw. Het is ook geen kritiek op één
persoon, één partij of één regering. Het is een kritiek op een
maatschappelijke evolutie die veel breder is en een kritiek die
iedereen aanspreekt. Kritiek op een trend die bijna onwaarneembaar
binnensluipt in de dagdagelijkse samenleving. Daarom is het een plicht ervoor te waarschuwen.
 

Argumenten
van neoconservatieve filosofen zoals Leo Strauss die de term ‘reductio
ad Hitlerum’ uitgevonden hebben, worden te vaak misbruikt, telkens
als er kritiek komt. Het is strategisch slim om dit ongefundeerde
Latijn op voorhand reeds in te zetten om toekomstige critici de mond
te snoeren, zonder echt inhoudelijk en in de diepte te moeten
argumenteren. Strategisch slim, maar niet correct. Het is niet omdat
een analyse pijn doet, dat we ze niet moeten maken. Zelfkritiek is
het begin van de wijsheid.

Het opiniestuk van Marnix Beyen vind je hier.