De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Egyptenaren op Tahrir voor eenheid
Revolutie, Egypte, Caïro, Midan Tahrir -

Egyptenaren op Tahrir voor eenheid

vrijdag 11 maart 2011 20:16
Spread the love

Na de grote schoonmaak van de ‘Republiek Tahrir’ zoals het bezette plein weleens genoemd werd, stroomden de mensen op deze vrijdag weer met duizenden toe om de eenheid tussen Kopten en Moslims in de verf te zetten. Diverse politieke stromingen en democratische organisaties waren aanwezig en probeerden de gemoederen te beroeren met daverende speeches. De sprekers richtten zich vooral tegen het referendum van 19 maart dat de bevolking de gelegenheid biedt om zich uit te spreken over enkele cosmetische wijzigingen van de grondwet. Volgens een recente poll, uitgevoerd door de regering zelf, is een meerderheid van de Egyptenaren tégen de voorgestelde grondwetswijzigingen. Deze gaan immers niet ver genoeg en laten de autoritaire structuren van de bestaande constitutie – vooral de presidentiële macht – intact.

Opvallend is dat het huidige protest vooral gedragen wordt door de middenklasse en de jongeren en dat de arbeidersklasse en onderklasse bijna afwezig waren. Ondanks de oproepen tot volkseenheid over de religies en klassen heen, lijkt de revolutionaire beweging zich dan ook te diversifiëren. Naast een grote groep die de kat uit de boom kijkt en afwacht wat de volgende stappen van het militaire transitieregime zijn, zien we twee radicaliserende trends. De eerste situeert zich op het civiel-democratische front. Intellectuelen, politieke activisten, journalisten, advocaten, dokters, enzovoort, nemen het voortouw in de strijd om een democratische grondwet en rechtstaat en de ontmanteling van de staatsveiligheid. Voor hen is dit gevecht prioritair en zij vrezen dat de democratische revolutie op een sisser zal uitlopen. De tweede beweging is deze van de werkende klasse die het revolutionaire momentum aangrijpt om haar sociale en economische eisen te formuleren: een vrije vakbond, betere lonen en werkomstandigheden, soms zelfs zelfbeheer en nationalisatie van geprivatiseerde staatsbedrijven. De belangen van de democratische en sociale beweging lopen soms parallel, maar vaak botsen zij ook op elkaar. Verscheidene activisten van de democratische beweging bijvoorbeeld zien in de stakingen en sit-in van de arbeidersbeweging een gevaar voor de stabiliteit van het land en het democratiseringsproces, terwijl arbeiders geneigd zijn hun democratische eisen in de koelkast te stoppen wanneer ze met het regime over betere lonen en werkomstandigheden kunnen onderhandelen.

Het ravijn tussen deze twee krachten die de revolutie mogelijk gemaakt hebben, de democratische activisten en de arbeidersbeweging, is in de voorbije jaren slechts schuchter met enkele touwladders overbrugd. Zolang deze maatschappelijke stromingen niet stevig met elkaar verbonden worden op organisatorisch en programmatorisch vlak, kan het regime de ene groep tegenover de andere uitspelen, de beweging verdelen en verzwakken.

Ten slotte valt ook op hoe snel de revolutie vermarkt wordt. Stalletjes met faraonische beeldjes hebben plaatsgeruimd voor geïmproviseerde standjes met revolutionaire t-shirts, sjaals, koffiemokken en andere memorabilia. Alle verkopers beschikken over hetzelfde, professioneel geproduceerde materiaal. Welk groot bedrijf [de t-shirts vermelden het onbekende merk ‘Lea Gienat’] zou nu al de economische vruchten van deze volksrevolutie plukken?

take down
the paywall
steun ons nu!