De
rechtbank had de zaak van de 13-jarig Sohair al-Bata’a behandeld, die
in 2013 overleed na een ingreep om haar uitwendige geslachtsdelen te
verwijderen. Dokter Raslan
Fadl Halawa, die de ingreep uitvoerde, en Mohamed al-Bata’a, de vader
van het meisje, zijn op 20 november 2014 vrijgesproken van
vrijwillige doodslag.

Het
openbare ministerie heeft beroep aangetekend tegen de uitspraak, maar
de zaak benadrukt volgens Human Rights Watch (HRW) het belang van een
dringende en dwingende toepassing van het bestaande wettelijke verbod
op vrouwenbesnijdenissen.

Wettelijk verboden

Vrouwenbesnijdenis,
het gedeeltelijk of geheel verwijderen van de uitwendige
geslachtsdelen van een vrouw voor niet-medische redenen, is al lang
bij wet verboden in Egypte omdat de ingreep geen enkel geneeskundig
verantwoording heeft.

Bovendien
bemoeilijkt of verhindert deze ingreep de natuurlijke lichamelijke
functies. Zo hebben bijna alle besneden vrouwen voor de rest van hun
leven problemen met het urineren. Verder kan een vrouwenbesnijdenis
leiden tot chronische pijn, infectie, shock, gynaecologische
problemen en zware complicaties bij de geboorte van een kind.

Niettemin
blijft het fenomeen hardnekkig bestaan. “Dat komt omdat er een
gebrek is aan vervolging en veroordeling”, zegt
HRW-onderzoekster Rothna Begum. Sinds de wet op vrouwenbesnijdenis in
2008 door de Egyptische overheid werd aangepast, is het nog maar één
keer tot een rechtszaak gekomen.

Sommige
activisten meldden aan HRW dat het gebrek aan vervolgingen
veroorzaakt wordt door de houding van sommige plaatselijke
overheidsfunctionarissen. Zij beschouwen vrouwenbesnijdenis als een
familiale aangelegenheid en niet als een strafbaar feit.

Wijdverspreide
traditie

Uit
een overheidspeiling van 2008 blijkt dat vrouwenbesnijdenis nog
steeds een wijdverspreid fenomeen is in Egypte. Meer dan negen op
tien vrouwen tussen 15 en 49 jaar heeft een besnijdenis ondergaan. De
studie wijst er ook op dat zulke ingrepen steeds minder vaak
voorkomen bij meisjes die jonger zijn dan 25. Bij deze groep vrouwen
heeft 80 procent een besnijdenis ondergaan, terwijl dat bij oudere
vrouwen 94 tot 96 procent is.

Om
deze praktijk een halt toe te roepen heeft de Grootmoefti van Egypte,
een zeer invloedrijke geestelijke in de islamitische wereld, reeds in
2007 een religieus verbod uitgevaardigd voor vrouwenbesnijdenis.
Desondanks blijven plaatselijke religieuze leiders deze praktijken
openlijk aanmoedigen. Het is wellicht daarom dat bijna de helft van
alle Egyptische vrouwen volgens het onderzoek van 2008 nog steeds
geloven dat vrouwenbesnijdenis een religieuze verplichting is.

“Als
Egypte vrouwenbesnijdenis de wereld uit wil helpen, moet ze niet
alleen religieuze leiders, artsen, leraren en de samenleving
sensibiliseren maar ook steun bieden aan slachtoffers van
besnijdenissen”, meent onderzoekster Begum.

Het
uitroeien van vrouwenbesnijdenis is een belangrijk aspect van
verschillende VN-mensenrechtenverdragen. Zo hebben de VN-commissie
voor de Rechten van het Kind en de Commissie voor het elimineren van
discriminatie tegen vrouwen op 4 november 2014 nog een
gemeenschappelijke aanbevelingsbrief gestuurd naar alle landen om
vrouwenbesnijdenis definitief een halt toe te roepen.

Bron: Egypt
court deals blow to fight against genital mutilation