Het voorbije jaar hebben wij een zanger en een eerste minister verloren. Wij hebben ze allebei gekend, en gewaardeerd.

Luc De Vos was een dichter en de zanger van Gorki. Wij hebben hem veel te vroeg verloren. Wij hebben ooit meer dan een uur met hem mogen praten. Wij vonden elkaar. Hij een zelfverklaarde Gentenaar uit Wippelgem, de zanger van Gorki, een fijnbesnaard muzikant en literatuurder. Ikzelf een bewonderaar van J.S. Bach en Oostendenaar. Beiden kozen we voor de kleine man, voor sociale rechtvaardigheid en voor gerechtigheid. Ook hij bewonderde J.S. Bach en diepmenselijke waarden. Hij is veel te vroeg gestorven.

Met de eerste minister heb ik jarenlang contact gehad. Hij was een heel intelligente sociale nonconformist, een scout met een binding met de Chiro. Wij hebben als scout en als Chiro samengewerkt voor de Vlaamse Jeugdraad. Ook nog jaren later, met respect en gezamenlijke doelstellingen. Naarmate Jean-Luc Dehaene politiek prominenter werd, vervaagden de contacten. Maar hij is ook te vroeg gestorven. Maar hij blijft een belangrijk man.

S.L.