Dat wat anders is, is boeiend.

Nog een kleine jongen was ik toen ik doorkreeg dat vrouwen en mannen erg verschillen van elkaar (wat sommigen ook mogen beweren). Misschien is dat besef wel gekomen nadat we op terugweg waren van op kamp met de jeugdbeweging. Het was broeierig heet en we zaten in de bus. Enkele kinderen werden bevangen door de hitte en raakte onwel. Er heerste zelfs lichte paniek in de bus, er was gewoon te weinig lucht daarbinnen. In een poging ons te troosten en ons leed draaglijk te maken nam een begeleidster het woord, “Van zweten vermager je”,  riep ze ons toe. Eum, wat? Van toen af wist ik het, vrouwen en mannen verschillen erg van elkaar. Van zweten vermager je, zei ze, ik hapte naar lucht.

Met de jaren werd mijn interesse, ja zeg maar fascinatie, in het andere geslacht er niet minder op. Ik word meermaals daags verliefd, achtergelaten en genegeerd. Hartkloppingen en warmteopstoten zijn me niet vreemd. Op een dag heb ik moeten vaststellen, ik hou van ze allemaal. Neen, niet alleen om hun allesvernietigende schoonheid, ook om hun empathisch vermogen, hun zachte aanpak, hun leuke kleedjes, hun zorgzame hand, de manier waarop vriendinnen met elkaar omgaan en al hetgeen ik niet snap aan hen.

Zo geschiedde het, gefascineerd door vrouwen en geïnteresseerd in politiek en de maatschappij heb ik een mening gevormd omtrent feminisme en seksisme.

Feminisme

Awel neen, ik heb het niet voor het feminisme als ideologie op zichzelf. Feminisme binnen het anti-seksisme daar kan ik me wel volledig in vinden.

Dat verdient inderdaad een woordje uitleg.

De feministe roept schaad  en schande (en terecht) over de tijd toen de vrouw thuis bleef om voor de kinderen te zorgen en het eten klaar te maken. Maar ze vertelt er niet bij dat in diezelfde tijd de mannen pakweg 50uur per week* in de mijn, de fabriek of op het land de ziel uit hun lijf werkten.

De feministe klaagt niet over de legerdienst die enkel voor mannen was verplicht en zal zich niet reppen over het recht van de vader na een scheiding. In Gent voerden feministen actie tegen het feit dat er geen kinderopvang werd aangeboden tijdens Dag van het Socialisme. Alsof dat een probleem is dat enkel de vrouwen treft. Vaders worden al dan niet bewust vergeten en genegeerd. Dat duld ik niet. Het kind is geen eigendom van de vrouw. Ik mis soms een beetje empathie vanwege het feminisme in het mannelijke wezen.

Ik vind niet dat vrouwen een kansengroep of een minderheid zijn die als dusdanig moeten behandeld worden. Mannen verdienen evenveel aandacht. Zij zijn immers diegene die voor de meeste problemen in de maatschappij zorgen en zich misschien wel slechter in deze wereld voelen. We moeten immers vaststellen dat mannen drie keer zo vaak zelfdoding plegen. De man haalt het met grote voorsprong op de vrouw als het gaat om moorden, verkrachtingen, zichzelf of andere te pletter rijden, vechten, zich kapot drinken of sterven van eenzaamheid. Voor de vrouw wordt gezorgd en bekommert men zich, de man hoort sterk te zijn en zijn plan te trekken.

Ik ben een anti-seksist en vind dus bijvoorbeeld niet dat vrouwen en kinderen eerst van een zinkend schip mogen. Ik vind dat als we dan toch zo belachelijk gaan doen om dienstplicht in te voeren dat dit dan geldt voor de gehele bevolking. Maar het gaat verder dan dat. Waarom zijn er altijd aparte toiletten voor vrouwen en mannen? Ik vind dat nergens voor nodig. Is er iets om je voor te schamen misschien?

Dit zijn maar voorbeelden waarmee ik wil zeggen dat binnen beide seksen er slachtoffers kunnen zijn van iets waarvoor zij zelf niet hebben gekozen, hun geslacht. Daarom pleit ik voor vrouwen en mannen, zij aan zij, tegen seksisme.

Actueel seksisme

Mannen hebben een probleem, en daar zijn vrouwen het slachtoffer van.

hDat het probleem van de man, namelijk zijn drang naar een vrouwenlichaam, door Moeder Natuur is meegegeven behoeft geen twijfel. De seksualiteit van de man is wat ik noem één der fouten van De Natuur. Eigenlijk kunnen de mannen er zelf niet veel aan doen. De sukkelaars. Waar ze wel iets aan kunnen doen is de manier hoe ze met hun aangeboren verlangens omgaan. Hierbij moet ik vermelden dat ik persoonlijk op school nooit informatie heb gekregen i.v.m. omgaan met lustgevoelens. De seksuele opvoeding beperkte zich tot ‘voor je schaamhaar moet je u niet schamen en hoe breng je een plastiekje rond een stijve penis’. Spijtig. Neem gerust de jongens apart en vertel hen hoe de vrouw in elkaar zit op vlak van lust en het seksuele (en omgekeerd). Vertel hen dat wanneer je van een meisje houdt, je haar de tijd gunt. Ik denk dat vele (puber)jongens gewoon niet weten hoe verschillend de geslachten zijn op dat gebied.

Wanneer ik zaken zie, zoals goed weergegeven in ‘femme de la rue’, is het eerste wat in me opkomt schaamte. Ik schaam me als man zijnde zoals een Amerikaan zich misschien wel eens schaamt als Amerikaan zijnde. Ik roep alle mensen van redelijkheid op om zulke zaken niet te tolereren. Wanneer je zulke zaken ziet, laat blijken dat dit niet kan, laat merken dat de vrouwen er niet alleen voorstaan. Door te roepen, door de he(e)r(en) de tip te geven om zich thuis te gaan masturberen en zich dan weer op straat te begeven. Haal er andere mensen bij desnoods. Dit is geen taak voor de politie, dit is een taak voor elke burger van redelijkheid.

Zij die vrouwen lastig vallen houden niet van vrouwen. Van hun lichaam misschien wel ja, maar daar blijft het ook bij. Wie van vrouwen houdt, roept hen niet na, bepotelt hen niet, geeft geen seksistische opmerkingen, want daar hebben ze een hekel aan. En als je iemand graag hebt, wil je het beste voor hen.

Zoals ik al eerder aangaf begrijpen veel jongens de verschillen niet tussen de seksen en zien zij elk stukje bloot niet alleen als een wonder der natuur maar ook als een non-verbaal aanzoek tot seksueel contact. Wel jongens, dat is dus niet zo, een vrouw zit anders in elkaar. Maar hoe? De heilige geest mogen het weten. Ik zal ze nooit volledig snappen maar stel toch enkele zaken vast die haar dubbelzinnigheid tonen.

Uren gaan ze shoppen op zoek naar het mooiste kleedje met bijhorende schoenen, handtas en oorbellen. Elke avond staan ze voor de moeilijke keuze met welke kleren ze zich de volgende dag aan de buitenwereld gaan vertonen. Geen man die begrijpt hoe je u zo lang kunt opmaken vooraleer je een avondje uit gaat. Alles doet ze eraan om mooi te zijn, diëten, BBB, make-up. Kijken mag dus zou ik dan vermoeden, of niet? Haar aanspreken? Soms, dat hangt er vanaf. Van de manier waarop, van hoe ze zich voelt en vooral van wie je bent. Als Matthias Schoenaert of Gael Garcia Bernal zijnde zou ik me geen zorgen maken, vraag gerust haar telefoonnummer, ze zal ik de wolken zijn.

Dat is ook het dubbele van het verhaal, wanneer een jonge knappe gast haar begluurt zal ze zich misschien gevleid voelen, wanneer dat een oude vieze vent is zal ze zich misschien eerder ongemakkelijk voelen. Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ze er alles aan doet er goed uit te zien. Wel ga dan niet te snel janken als er naar je gekeken wordt door mannen die je als minder aantrekkelijk ervaart. ‘Bonjour madam’ is geen seksuele intimidatie, evenmin als ‘je ziet er goed uit’. Niet flauw doen hé.

Over seksuele intimidatie binnen een machtsrelatie wat onlangs in de media was ga ik kort zijn. Macht leidt in sommige gevallen tot misbruik; seksueel, financieel, emotioneel enz. Vreemd dat er zo weinig maatschappelijk debat heerst over hoe we het fenomeen macht kunnen verminderen in onze samenleving. De machtigen van de maatschappij gaan er alvast niet over beginnen. Maar dat is een andere discussie.

Brussel

Het valt op dat vooral enkele wijken van Brussel, waar veel migranten wonen, geviseerd worden als vrouwonvriendelijk. Dit heeft naar mijn mening meerdere oorzaken waarvan ik er enkele geef.

Ten eerste zijn de migranten nu eenmaal vaker mannen. Het is niet altijd makkelijk hier een partner te vinden voor hen en dus loert frustratie om de hoek.

Ten tweede is er de hoge werkloosheid in bepaalde delen van Brussel, ook hier speelt frustratie net als verveling een rol. De vrouw is dan blijkbaar een makkelijk slachtoffer.

Ten derde zijn het vaak grote groepjes jongens die rondhangen in die buurten. Grote groepjes, omdat de meeste huizen geen tuin noch veel ruimte hebben en dus is de straat opzoeken niet onlogisch. Dat die groepjes vaak uitsluitend uit jongens bestaan valt ook op. Dit speelt een rol want met meisjes erbij tonen de jongens zich meestal minder macho.

Ten vierde is er het preutse aspect door bijvoorbeeld religie en de mate van gewenning door tal van factoren. Daar ga ik iets uitgebreider op in.

De manier waarom in de meeste religies wordt omgegaan met het vrouw/man aspect is erg krampachtig tot ronduit zielig. Wanneer jongens het binnen hun eigen gemeenschap niet gewoon zijn iets of wat bloot te zien en daar op straat dan weer wel mee geconfronteerd worden reageren zij daar vaak erg puberaal op.

De preutsheid is niet alleen een gevolg van religie maar ook van hetgeen leeft op het moment. In de jaren ’70 kon je in Nederland in bepaalde parken naakt rondlopen. Vandaag zie je bij ons steeds minder zonnekloppers in monokini en onlangs deed een schepen uit Oostende het voorstel blote buiken op straat te verbieden. Komaan zeg.

Volgens een onderzoek blijkt dat bijvoorbeeld binnen Afrikaanse stammen waar het de gewoonte is dat de vrouwen deels naakt rondlopen, de mannen nog steeds opgewonden raken van de vrouwelijke rondingen. Wel, ik geloof daar niets van. Alle heren kunnen bevestigen dat de eerste maal zij hun lief naakt zien dit vele malen prikkelender is dan na een jarenlange relatie. Toen ik als puber de eerste maal met mijn handen bij een meisje op verkenning ging stond mijn toren van Pisa op ontploffen. Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit nog eens zulke mate van opwinding zal bereiken. Wat ik maar wil zeggen, er is zoiets als gewenning. Daarbij aansluitend speelt ook het wisselen der seizoenen mee. Was het toeval dat ik op de eerste warme lentedag ‘he vetzak’ moest roepen naar twee jongens die een meisje naar de borst grepen? Dat gebeurde in Gent trouwens. Wanneer je zoals in Cuba heel het jaar door schaars geklede mensen ziet rondlopen is dat minder opwindend dan na een lange winter, toch.

We moeten concluderen dat nudisme een perfecte leerschool is tegen seksisme en preutsheid.

Conclusie is dat mannen die vrouwen lastig vallen best wat medelijden verdienen. Oftewel zijn het pubers die met hun seksuele verlangens geen blijf weten, oftewel zijn ze om tal van mogelijke redenen gefrustreerd, oftewel zijn het macho’s die geen moer om de medemens geven.

Brrrrr macho’s, een plaag voor de mensheid.

*(38u/werkweek is in België pas op 1jan. 2003 ingevoerd)