The times, they are a changing (maandag 11 februari)
Come writers and critics
Who prophesize with your pen
And keep your eyes wide
The chance won’t come againBob Dylan
We beginnen eens een keer andersom. Het is inmiddels bijna middernacht. Op het internet ga ik naar Google en probeer een artikel te vinden via zoektermen zoals landbouw, subsidies, Europese subsidies,… Het enige recente subsidiebericht dat ik krijg is dat het Sfinxfestival opnieuw geen subsidies zal krijgen. De reden dat Sfinx geen subsidies krijgt is omdat men commercieel niet goed genoeg bezig is. Anders gezegd, er moet daar munt uit het festival worden geslagen om subsidies te krijgen. Subsidies om iets duurder te maken, het is weer eens wat anders. Oh ja, the voice van Vlaanderen, Engels-Vlaams op zijn best, verdient subsidies omwille van de diversiteit. Diversiteit en Sfinx? Juist ja.
Maar de zoektocht levert dus niets op. Niet één artikel over de Europese subsidies voor VOKA of UNIZO. Via twitter kwam er wel een reactie vanuit Voka West-Vlaanderen. De Europese subsidies kaderen in het Leader Westhoek-project en waren bestemd voor een project ‘Open Ondernemerschap’. Op de Twitter vraag wat ‘open Ondernemerschap’ te maken heeft met landbouw kwam evenwel geen reactie meer. Als journalist had ik er toch het fijne van willen weten. The chance won’t come again.
Er werd vandaag ook een nieuw wetsvoorstel ingediend en de manier waarop dat wordt aangeprezen in de media doet velen instemmend knikken. Een veroordeelde die zijn straf niet uitzit, wegens geen plek in de gevangenissen, moet een extra belasting betalen. Mooi zo, met die extra belasting gaan we dan extra cellen bouwen. Geen nieuwe gevangenissen maar extra cellen in de reeds te beperkte gevangenissen? We gaan misschien ook de bestaande omstandigheden verbeteren. Meer cellen in eenzelfde gebouw dat nu al overvol zit en toch de bestaande omstandigheden verbeteren. Het zal wel aan mij liggen maar zit daar geen enorme contradictie? Het had zomaar een vraag kunnen zijn, ergens.
Terloops wil ik even meegeven dat ik zelf niet geloof in extra cellen en/of gevangenissen. Het systeem faalt in mijn ogen en men slaagt er niet in, of misschien ontbreekt gewoonweg de politieke wil, om oplossingen te zoeken. Een gevangenis dient nog steeds om mensen terug voor te bereiden op hun re-integratie in de maatschappij, enkelingen buiten beschouwing gelaten. Als dat de inzet zou zijn en binnen onze maatschappij wordt gewerkt rond samenleven, dan zouden al die extra cellen niet nodig zijn. Men verwijst dikwijls naar Scandinavië voor van alles en nog wat, maar over hun rechtssysteem wil men hier niet nadenken blijkbaar. Nochtans doet het systeem daar wel wat het zou moeten doen. Bad example good, good example bad?!
Maar het wetsvoorstel dus. Alom aangeprezen in de media. Vijf sterren en moesten we kunnen, we gaven er zes. Niemand die het voorstel echter onder de loep neemt blijkbaar? Uit de tekst van het wetsvoorstel:
“Wie definitief veroordeeld wordt tot een effectieve gevangenisstraf die niet binnen het jaar gevolgd wordt door een effectieve uitvoering is een solidariteitsbijdrage verschuldigd voor de duur van zijn niet uitgevoerde straf…Indien de solidariteitsbijdrage niet wordt betaald, zal betrokkene in het daaropvolgend jaar opgeroepen worden om zijn/haar gevangenisstraf effectief uit te zitten.”
Samengevat als een stukje one-man show:
“Ga naar de gevangenis, u gaat niet langs start en ontvangt geen geld. Sorry makker, het zit hier vol, ga maar terug buiten en dat wij u het eerste jaar niet meer zien. Oh ja, nu moet u wel een solidariteitsbijdrage betalen meneer de veroordeelde. Alstublieft.”
Een jaar later.
“Hoezo, u heeft niet betaald? Ga naar de gevangenis, u gaat niet langs start en ontvangt geen geld. Sorry makker…”
Ik denk er over na om dat door te sturen richting Wim Helsen want ik zie het hem zo zeggen. Humor van de bovenste plank en ik ben er van overtuigd dat hij jaloers is omdat hij het niet zelf geschreven heeft!
De Europese toets vullen we enkel in als we er zelf baat bij hebben (dinsdag 12 februari)
Het is zover, 3 uur ‘s nachts en het eerste subsidie artikel verschijnt. UNIZO en VOKA worden genoemd maar blijven wel gespaard van verdere commentaar. Er is ook nog steeds geen antwoord van VOKA West-Vlaanderen over de link tussen de subsidie en landbouw. Jammer toch, echt benieuwd wat zou voor landbouwactiviteiten zij uitoefenen.
IKEA kreeg ook subsidies en legt het wel uit. Een Europees programma, met daarin de campagne ‘Schoolfruit’, wil schoolgaande jeugd meer groenten en fruit doen eten. Binnen de campagne kregen Vlaamse leerlingen een doosje fruit aangeboden met daarbij een petattenschiller. Die kwam van bij IKEA, et voila. Goed te weten dat landbouwsubsidies naar petattenschillers gaan,ik heb er ook ene liggen maar weet nog niet goed hoeveel ik ga aanrekenen.
De petatten staan ook bij het gerecht in de aanbieding blijkbaar. In de rechtbank van Dendermonde werden elf leden van de Field Liberation Movement bij verstek veroordeeld voor hun actie op een proefveld met genetisch gewijzigde aardappelen in Wetteren eind mei 2011. Twee beklaagden kregen acht maanden effectief en drie andere beklaagden kregen zes maanden effectief.
Recent veroordeelde de correctionele rechtbank van Brugge een jongeman tot tien maanden voorwaardelijk voor slagen en verwondingen. Hij sloeg een invalide vrouw en door zijn langdurige pestgedrag belandde de vrouw in een depressie.
Langdurig pestgedrag, depressie en slagen en verwondingen bij een invalide vrouw, 10 maandenvoorwaardelijk. Een paar petatten uittrekken en een omheining beschadigen, zes tot acht maanden effectief. En de media stelt zich daar geen vragen bij blijkbaar.
Een lichtpunt in de media vandaag is een artikel over de staatsveiligheid. Een serieus gestoffeerd artikel, met inhoudelijke schets over de staatsveiligheid alsook enkele vraagstellingen. Het is een serieuze epistel en niet elk artikel hoeft hetzelfde aantal karakters te hebben maar toch graag meer van dit. Dat ik over staatsveiligheid nog niets geschreven heb heeft zo zijn reden. Dat een partij die zelf al jaren pleitbezorger is voor meer repressie en controle nu zelf, al dan niet, in de gaten wordt gehouden is voor mij karma. Bekijkt u anders zelf eens volgende reportage: het Vlaams Belang.
Afsluitend begin ik mij toch wel serieuze vragen te stellen bij de competentie van sommige politici. De 250€ aan het vreemdelingenloket heeft een ganse hetze veroorzaakt en nu blijkt dat het voorstel de Europese toets waarschijnlijk niet zal doorstaan. Bekijken die mensen dat dan niet op voorhand? Of is het gewoon de media bespelen door een populistisch voorstel te brengen, wetende dat het Europees niet kan, om dan nadien te zeggen dat je wel wou maar niet mocht?
Wat het ook is, ik ga er nog steeds van uit dat wij politici betalen voor structurele, constructieve oplossingen te zoeken en beleid te voeren. Niet om halfslachtige ideeën te lanceren of PR-campagnes te voeren in de media.
Woorden worden al zolang misbruikt dat ze van alle inhoud beroofd zijn (woensdag 12 februari)
“Obama rijdt links“, is slechts één van de vele titels die we te lezen krijgen over de president zijn State of the Union. Hij gaat de Amerikaanse economie terug op de rails zetten door middel van overheidsinvesteringen. Dit is interessant, even wat geschiedenis meegeven.
Het is eigenlijk erg maar de meeste mensen die ik ken denken dat the good old US of A groot zijn geworden dankzij het kapitalisme en de vrije markt. Niets is minder waar. The good old US of A is groot geworden op protectionisme, overheidsinvesteringen en zelfs min of meer socialistische beleidsuitvoeringen.
Bij zijn inauguratie stond George Washington erop Amerikaanse kleding te dragen terwijl de Britse destijds kwalitatief veel beter. Abraham Lincoln wordt gezien als de meest protectionistische van al. Hij zorgde voor de hoogste invoer tarieven ooit zodat andere landen hun goederen en koopwaar maar matig kwijt konden in the good old US of A. Zowat iedereen kent de scene uit ‘Far and Away‘ waarbij Tom Cruise en Nicole Kidman het op een lopen zetten, tussen honderden anderen, op zoek naar een stukje gratis land. Wat bijna niemand weet is dat deze maatregel er indertijd voor zorgde dat de Amerikaanse industriëlen hoge lonen dienden te betalen om hun arbeiders te overtuigen niet voor het gratis stuk land te kiezen. De Amerikaanse lonen lagen toen vier keer zo hoog als de Britse! Een federale staatsbank, overheidsbedrijven, de infrastructuur stonden allemaal mee aan de grondlegging van the good old US of A.
En nu wil Obama de economie terug op de rails zetten met overheidsinvesteringen. Hij wees er ook op dat de bedrijfswinsten het voorbije decennium nooit geziene hoogtes bereikten, terwijl de lonen en inkomsten amper zijn veranderd. Er moeten volgens hem bovendien jobs gecreëerd worden omdat te veel mensen geen voltijds werk vinden. Het zijn zaken die liberaal Europa niet graag zal horen. Maar ook de liberale partijen bij ons, die pleiten naar minder vaste jobs en meer vrije markt, die constant overheidsinvesteringen aan het afbouwen zijn, zullen er het hunne van denken.
Tot wat het kapitalisme en de vrije markt in staat is werd vandaag bij ons nog maar eens duidelijk. Bij ING worden 1.000 jobs geschrapt. Zo schrijft men dat dan, geschrapt. In de laatste paragraaf lees ik volgende zin:
“ING zag de nettowinst vorig jaar met bijna een derde afnemen tot 3,9 miljard euro”
Het stoort mij mateloos dat de media dat op deze manier omschrijven. Vooral dan omdat er nog twee regels volgen die de lezer ervan moeten overtuigen dat 3.9 miljard euro eigenlijk verlies is en dus het jobverlies moet rechtvaardigen. De laatste zin leest:”De verzekeringstak boog een verlies van 325 miljoen euro in 2011 om in een winst van 311 miljoen euro.” Dat bedrag is dan natuurlijk peanuts tegenover het slechte resultaat van 3.9 miljard euro winst?!
En wat zouden we zijn zonder een clash der opinies. Etienne Vermeersch reageert op een opiniestuk van Fikry El Azzouzi. “Ik, conservatief? Wel, wel”, dat is de titel. Daarna volgt een ganse opsomming van voorbeelden waar Vermeersch tracht te bewijzen niet conservatief maar progressief te zijn. Ik geloof zelf niet echt in conservatieve, of progressieve, mensen. Ik denk dat die termen eerder thuishoren bij gedachten.
Vullen jullie maar zelf in wat voor jullie conservatief is en wat progressief.
Het liberalisme is een politiek-maatschappelijke stroming die ontstaan is in de Verlichting van de 18e eeuw. In België gaat het liberalisme terug naar het ontstaan van ons land, anno 1830. Katholieken en Liberalen werkten als grootste politieke bewegingen van die tijd samen om de onafhankelijkheid van België mogelijk te maken. Liberalisme noemt men een rechtse stroming.
Sinds einde jaren 1800 werd er strijd gevoerd rond het verbeteren van de onmenselijke arbeidsomstandigheden van arbeiders. Weg van het liberalisme, op zoek naar een meer linkse invulling. De kentering kwam er na de twee wereldoorlog. Zo vonden tussen 1944 en 1948 maar liefst acht nationale arbeidsconferenties plaats waarbij de welvaartsstaat werd uitgetekend. Dit resulteerde in 1948 tot de Wet op de organisatie van het bedrijfsleven, waarin de oprichting werd voorzien van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB, opgericht in 1948) en de Nationale Arbeidsraad (NAR, opgericht in 1952). Deze twee organen, waarin werkgevers en vakbonden samen zetelen, speelden een fundamentele rol in het sociaal overleg en resulteerden in een aantal uitgesproken verbeteringen aan de sociale zekerheid.
Wat is nu volgens u conservatief en wat is progressief? Verder werken aan iets dat nog geen zeventig jaar tijd heeft gekregen of terug grijpen naar recepten van enkele eeuwen geleden? Zet die gedachte dan eens af bij wat sommige mensen dagelijks vertellen en de media er steevast over schrijven, over conservatief en progressief. Voor mij is deze ‘taalstrijd’ slechts één van de vele voorbeelden:”Woorden worden al zolang misbruikt dat ze van alle inhoud beroofd zijn.”
“It’s a recession when your neighbor loses his job; it’s a depression when you lose your own.” (donderdag 14 februari)
De vreemdelingentaks werd al omgedoopt tot nieuwkomerstaks. De connotatie bij het eerste was waarschijnlijk tactisch slecht gekozen. Maar men maakt zich sterk dat het voorstel de Europese toets wel zal doorstaan en men gaat de nieuwkomerstaks reeds invoeren op 1 mei. Weten de socialisten ook weeral wat te doen die dag. Vraag mij trouwens af hoe ruim men wil gaan met het begrip ‘nieuwkomer’? Een geboorte, ik zeg zo maar wat, bijvoorbeeld is ook een nieuwkomer. Bovendien blijf ik erbij, wij gaan als burger meer moeten betalen. Bovendien hoop ik dat het voorstel echt de Europese toets zal doorstaan of we kunnen nog extra betalen voor een veroordeling ook.
Harry S. Truman sprak de gevleugelde woorden, die u hierboven leest als titel, toen hij de president was van de Verenigde staten (1945-1953). Sinds het ontstaan van de crisis gingen al 11.000 jobs verloren bij de banken in België. Dat is zowat één of vijf. Hebben wij daar al die miljarden voor betaald vraag ik mij af?
Wat ING en de 1.000 banen betreft lijkt enkel de vakbond verontwaardigd te zijn. “Het feit dat een bank zoveel winsten maakt en dan banen schrapt, is een brug te ver.”, zo reageert een vakbondsvrouw. Het blijft een teleurstellende vaststelling dat er nu nergens stukken te lezen zijn, opgebouwd zoals het stuk rond de staatsveiligheid. Wordt het immers geen tijd om te gaan nadenken over reguleringen bij bedrijven die winsten maken, geld ontvangen van de overheid en toch mensen ontslagen om de winsten te maximaliseren. Bestaat er niet zoiets als een maatschappelijke return voor de geleverde inspanningen?
De vraagstelling in de media ontbreekt. De verdediging vanuit het ING standpunt ontbreekt echter niet. “ING steunt de Belgische economie“, titelt een artikel. In de inleiding zeggen CEO Ralph Hamers en CFO Guy Beniada dat ING België in 2012 een groei van de winst optekende van 1.153 miljard euro wat meer dan tien procent is vergelijken met 2011. Maar ze hebben meer krediet verleend dan dat ze spaargeld hebben opgehaald, dus hebben ze de Belgische economie gesteund. Klopt wel natuurlijk. Maar is dat de centrale vraagstelling?
Wat voor mij ontbreekt, is de vraag tussen winst maken, meer winst zelfs dan het jaar ervoor, en toch mensen ontslaan. Niet om rendabel te blijven, enkel voor winstmaximalisatie. En voor dat doel moeten steevast banen sneuvelen, worden mensen ontslagen en groeit de werkloosheid.
Makkelijk mensen ontslaan in België blijkt nu ook een promocampagne te zijn. De Belgium Japan Association (BJA) leurt al een ganse tijd met een brochure om nieuwe investeerders aan te trekken. Troeven zijn personeel dat hoog opgeleid is, veel talen spreekt en België een land waar de fiscale druk goed meevalt door onder andere de notionele intrestaftrek. Meest in het oog springende promostukje, het opmerkelijkst, België is een land waar u al even gemakkelijk mensen kunt aanwerven als ontslaan!
Die Belgium Japan Association is een verzameling van Belgische toplui met vertegenwoordigers van Flanders Investment and Trade (FIT) en zijn Waalse en Brusselse tegenhangers in zijn directiecomité. Lees ik nu niet om de haverklap dat het ontslagrecht in België soepeler moet worden gemaakt, makkelijker? En is het deontolgisch niet onwaarschijnlijk dat je het ontslaan van mensen in het buitenland verkoopt als een voordeel om hier een bedrijf te starten?
De centrale vraagstelling zou je eigenlijk kunnen voeren rond één van de beslissingen die gisteren werd genomen door Obama, het verhogen van het minimumloon. Allerlei reacties volgen op die beslissing. Ik geef graag één van die reacties mee en vraag mij af :”Is dat dan zo erg?”
“Hogere minimumlonen zouden winsten zeker doen dalen”, zegt Howard Silverblatt van S&P Indices aan de Huffington Post. “Het betekent minder geld voor aandeelhouders.”
“To pay or not to pay, is that the question?” (vrijdag 15 februari)
In navolging van heel wat steden beslist ook Gent nu om het woord ‘allochtoon’ te schrappen. Kortrijk en Genk gingen hen reeds vooraf, om er maar twee te noemen. Gisterenavond was er een leuk debat over op Terzake. Twee gasten met een ‘nieuwkomers’-naam gaven hun mening. Beide in perfect Nederlands. Een van hen smeet er zelfs regelmatig een ‘snapteuh’ tussen. Leuk om zien.
En ook al verschilde beide meningen, het centrale pijnpunt is wel hetzelfde. Wij zijn er als maatschappij in geslaagd om een woord zodanig te verkrachten dat het steevast wordt geassocieerd met slecht zijn. Allochtoon klinkt voor mij beter dan vreemdeling. Kom je aan een loket en ben je geschokt door het regenboog T-shirt dat die persoon aan heeft, dan ben jij misschien wel de vreemdeling? Men interviewt ook iemand op straat. ‘Als ze tegen u zeggen Gentse Turk, dat is toch veel erger?’ Gentse openheid, het zal mij altijd blijven charmeren. Maar het zegt wel veel natuurlijk. Of het woord nu allochtoon of Turk is, het is de bijklank, de inhoud die wij er aan gegeven hebben dat compleet van de pot gerukt is. Het oneindig blijven opdelen en in hokjes plaatsen drijft ons steeds verder weg van een samenleving. Zo leerde ik gisteren nog een nieuwe term kennen: ‘dwaalouderen‘. Het is eens iets anders dan ‘hangjongeren’. Nochtans hebben allochtonen, dwaalouderen en hangjongeren allemaal één ding gemeen, het zijn allemaal mensen. Als we ze nu eens gewoon allemaal zo zouden noemen?
Gisteren stond er opnieuw een onderbouwd artikel in de media, een opiniestuk zelfs! Gestoffeerd met tabellen legt de auteur gans het ACW verhaal van de dag bloot. Een mens zou nog gaan denken dat hij zijn mosterd van iemand kreeg. Maar kom, we geven hem het voordeel van de twijfel. De grootste liberale partij van België schuwt de zware uitspraken niet. Diefstal, fraude en manifeste belangenvermenging bekken goed en verkopen als zoete broodjes.
Dreigen met gerechtelijke stappen lijkt een zoveelste strategische zet te zijn. Als je zeker bent van je zaak dan span je het proces aan. Nu wil die partij er echter nog wat electorale munt uitslaan door aan anderen te vragen om mee te doen. Die anderen weigeren terecht omdat men eerst een onderzoek alle kansen wil geven. Dat komt electoraal mooi uit. Benieuwd wanneer ze nog eens zullen zeggen:’Het is precies wij tegen de anderen.’ Maar kom, laat ons ook hen het voordeel van de twijfel geven. Andere partijen geven dat alvast ook aan het ACW en vragen zich af waarom Vlaanderens grootste partij niet meteen zelf naar de rechtbank stapt.
De opinieschrijver kreeg gisterenavond ook een stukje van de zendtijd in Terzake. De zware woorden uitgesproken door de grootste liberale partij werden ontkracht. ACW heeft dingen gedaan die in de grijze zone zitten, iets wat anderen ook doen.
En dat verwijt men het ACW. Dat ze fervent tegenstander zijn van die fiscale constructies bij multinationals en ze er nu op eenzelfde manier gebruik van maken. Foei toch, zelfs iets doen waar je van roept dat je er tegen bent! Er is dus gisteren een ganse dag over gegaan, het woord deontologisch werd nog nooit zoveel gebruikt en wat deed de media? Ze hielpen graag mee met het uitvergroten van dat deontologische probleem maar nergens is er iemand gaan vragen:”U hebt misschien niets verkeerd gedaan maar u hebt wel minder belastingen betaald, en hanteerde dezelfde fiscale spitstechnologie als multinationals. Betekent dit dan dat jullie standpunt hier omtrent is veranderd?” Dat had deontologisch gezien de juiste mediavraag geweest van al diegene die commentaar hadden.
Het is ook gangbaar dat een proces tegenwoordig al op voorhand wordt gemaakt. Net daarom ben ik verheugd vandaag reeds te lezen dat de bijzonder belastinginspectie alles zal onderzoeken. Want het ACW werd om de drie jaar gecontroleerd door de fiscus, zonder problemen. Als men nu toch fraude zou vaststellen dan is de fiscus daar onrechtstreeks toch mee voor verantwoordelijk? Als echter blijkt dat men enkel in de grijze zone constructies heeft opgezet, zonder iets onwettelijks te doen dan zijn de uitspraken van Vlaanderens grootste liberale partij deontologisch pervers te noemen en verwacht ik een boemerangeffect.
“Vegen voor de eigen deur?”(zaterdag 16 februari)
Volgende week donderdag is het zover, dan komen de vakbonden een eerste keer op straat. Traditiegetrouw voert men dan in de media een jongere op van het Vlaams liberaal verbond en als het even kan nog liefst gelieerd aan de denktank liberales. Ook deze keer was het niet anders. ‘Vakbonden zullen moderniseren of sterven’, staat te lezen in het jonkie zijn opiniestuk.
Ook bij De Tijd doen ze hun duit in het zakje. De titel van een artikel zegt alles:’Waarom ze in Zweden nooit staken.’ Zonder het artikel te lezen even googlen om te controleren. Bovenaan de zoeklijst prijkt het artikel:’200 vliegtuigen geannuleerd door staking Zweedse piloten.’ ‘Staking verpleegkundigen uitgebreid‘ komt als tweede uit de lijst. Blijkbaar wordt er dus wel gestaakt in Zweden.
De kop van het artikel klopt dus niet met de realiteit. In het artikel staat te lezen dat de Zweden al jaren niet meer collectief hebben gestaakt. Dat is dus wat anders. Het waarom wordt ook snel duidelijk. In Zweden is de individualisering ver doorgedrongen. Het verschil met het Belgisch overlegmodel is dat men daar nog steeds collectief afspraken tracht te maken zodat de onderkant van de maatschappij mee aan boord blijft en niet verzuipt. Voor mij is dat ook de kerntaak van eenvakbond, eerder dan te pleiten voor doorgedreven individualisering.
De inhoud van het artikel in De tijd leunt nauw aan bij wat het liberale jonkie uit zijn pen laat vloeien. Vakbonden moeten mee in het bestuur zitten, niet langer vasthouden aan verworven rechten en de vrije markt ondergaan.
Zo lezen we in De Tijd dat Zweedse werknemers geen collectieve loonsverhoging meer kennen. Individuele verloning is daar de troef. Betekent dit dan dat iemand die gestaakt heeft op het einde van het jaar minder loonsverhoging zal krijgen dan iemand die dit wel heeft gedaan? Vakbonden hebben daar ook twee afgevaardigden zitten in de raad van bestuur. Twee op negen, zonder vetorecht. Dus als die andere zeven voor iets stemmen en de twee vakbondsmensen stemmen tegen dan hebben zij hun werk goed gedaan? Of begrijp ik dat nu verkeerd?! Ik schreef het al eerder. Ook hier in België denken vakbonden dagelijks na over het bedrijf en de toekomst er van. Alleen probeert men hier nog wel steeds collectief te zorgen voor de zwakkeren in de samenleving.
Maar wat mij vooral opvalt, is dat de ondernemers in Zweden hetzelfde taalgebruik hanteren als het liberale jonkie. Vakbonden zijn verkeerd, zij moeten veranderen want zij verstaan er niets meer van. Dan stel ik mij de vraag of niet net daar een stuk van het probleem ligt. Als dat één van onze toekomstige ondernemers gaat worden, die nu al niets begrijpt of wil begrijpen van vakbonden, hoe kan je dan verwachten dat toekomstig sociaal overleg nog successen boekt? Dat vergt immers begrip van elkaar en de wil om een akkoord te maken. Aan tafel komen met het idee:”Wat wij zeggen is juist, wij zij zeggen verkeerd.”, dat is smeken om mislukking.
“Driving in circles”(zondag 17 februari)
Op de zevende dag bleek nog maar eens dat het water tussen de sociale partners veel te diep is. Een voorstel van één partij stuit direct op een njet van de andere. Die andere partij wil wel praten maar dan eerder over inleveren op al de rest. Index hervormen en loopbanen, allemaal uit naam van de concurrentiekracht. op deze manier zal het niet bij één betoging blijven denk ik.
En ook het ACW blijft beroeren. Mij lijkt het een beetje gratuit om een forum te krijgen op de nationale televisie, daarvan gebruik te maken door allerlei veronderstellingen te uiten zonder evenwel de informatie te delen die je veronderstellingen kracht moeten bijzetten. De respons om transparant te zijn in de communicatie en alle bewijsmateriaal als dusdanig ook op tafel te leggen lijkt mij alvast correct. En als blijkt dat er echt werd gesjoemeld dan moet er ook actie worden ondernomen. Echter, dan moet men de lijn wel doortrekken naar alle andere mensen en organisaties die zich daar schuldig aan maken. Want laat ons eerlijk zijn, fiscale en sociale fraude kost ons als burger nog steeds serieus wat centen op jaarbasis. Nu gingen de klokken luiden bij een ACW-dossier. Benieuwd of die klokken ook zullen luiden als morgen zou blijken dat een werkgevers gerelateerde organisatie hetzelfde zou doen, of een kapitaalkrachtig iemand?
Tijdens de zevende dag regende het ook weer boutades over besparingen. Er is geen geld, die retoriek. Maar om de politie te leren autorijden kan er nog wel een burgerzakcentje af blijkbaar. Dat is dus echt te belachelijk voor woorden. Zit dat niet in de opleiding, leren wij niet allemaal met de wagen rijden? Waarom moet de burger betalen voor extra rijlessen?!
Al een geluk dat agenten altijd met twee in de wagen zitten of men zou misschien beginnen nadenken over het Ierse Kerry voorstel van twee weken geleden. Dronken rondrijden om depressie te voorkomen. Het zal in elk geval de Egyptische revue niet passeren. Daar wil men nu voorstellen om alchohol aan banden te leggen.
De week zit er op wat mij betreft. Eentje opentrekken is wat mij rest. Schol en tot volgende week!
