Maandag ochtend nog naar Brussel gereden met de Wesp maar ze wijselijk laten staan in de warmte van de stalling op kantoor.
De koude, daar kan ik mee leven, maar sneeuw en ijs… zo gek ben ik dan weer niet.
Tot mijn grote verbazing zag ik meerder motoren maar vooral 50cc scooters zichzelf wel een baan ploegen door de sneeuw. De meesten niet sneller dan 15km /uur en met twee voeten schuivend door de sneeuw en het ijs. Bij elke bocht stoppen om heel voorzichtig te draaien. Eentje zag ik zelfs van haar scooter stappen om het ding vast te pakken en schuivend te draaien in de sneeuw. Het ontgaat me eigenlijk waarom mensen hun leven wagen om toch maar niet te moeten stappen of de bus te nemen. Met motor rijden is zo al relatief gevaarlijk, op een glad wegdek is het gewoon zelfmoord als je het mij vraagt. Niet allen omdat je zelf gemakkelijk tegen de grond gaat, maar vooral omdat de mensen in koekendozen op vier wielen nooit tijdig kunnen stoppen als je tegen de grond gaat.
Dat er nu heel wat koekendoosrijders winterbanden hebben laten plaatsen maakt de zaak allen nog gevaarlijker. Die winterbanden maken dat die wagens beter aan het asfalt kleven bij koud weer (zomerbanden hebben veel minder grip vanaf 8 °c, en ze voeren ook het regenwater beter af). Maar winterbanden zijn geen sneeuwbanden, en dat blijken de meeste koekendoosrijders niet te beseffen.
“Ik heb net winterbanden geplaatst, dus ik kan zoals anders door de sneeuw en het ijs” met de nodige schuivers tot gevolg.
Natuurlijk dat het kriebelt, en nog meer omdat ik precies deze week een aantal mooie ritjes had kunnen maken om op lezingen en andere afspraken te geraken. Met de trein is dat echt geen pretje. De fans van de trein beweren dat ze op dagelijks rit de tijd hebben om hun krant te lezen of op hun laptop al wat te werken. Ik zou niet weten hoe ze dat doen, want elke trein die ik deze week nam zat overvol en je zat en stond er in als een sardientje in een blik.
Het lijkt trouwens steeds erger te worden met die treinen. Uren heb ik staan wachten in de kou op treinen met vertraging en sommigen werden ook gewoon afgelast. Ik overdrijf niet, de afgelopen twee dagen heb ik in totaal heb ik drie uur staan wachten. Ik ben 2u30 onderweg geweest van Lokeren naar Denderleeuw, dat is amper 30 kilometer.
We zijn 2010, niemand (op enkel gekken na) die nog ontkent dat er een probleem is met CO2 uitstoot en dus het overtollige gebruik van de auto. Maar het belangrijkste alternatief voor die wagen (de trein) is gewoon een volledige ramp, en het wordt steeds erger.
