In de CIVA Stichting in Elsene loopt deze zomer de tentoonstelling SAVE/CHANGE THE CITY.

Wie alles wil behouden, behoeft geen Koninklijke Commissie. Je zet gewoon alles onder een stolp om het stof weg te houden.
Wie geen respect opbrengt voor het erfgoed opteert soms ongewild voor pastiches in plaats van vernieuwende architectuur. Zo denken de EU en de Vlaamse Gemeenschap er ernstig over na om hun recente nieuwbouw in onze stad na 20 jaar dienst te slopen. Dat zegt genoeg over gemiste kansen.

De tentoonstelling in CIVA toont de moed van Alfons Hoppenbrouwers en Jos Vandenbreede om met het St-Lukasarchief indertijd een ‘Urgentie-inventaris van het bouwkundig erfgoed in Brussel’ samen te stellen. Gepubliceerd in 1979 en vandaag nog altijd een referentiewerk.
Goed ook dat dit St-Lukasarchief vandaag een onderkomen heeft gevonden binnen de CIVA Stichting en binnen onafzienbare tijd mee zal verhuizen naar de nieuwe cultuurpool in de Citroëngarage.
Eerder dan macht, moet een Koninklijke Commissie over de academische vrijheid beschikken om deskundige adviezen uit te brengen. Dit veronderstelt een wetenschappelijke beschrijving van het goed en duiding bij de relatieve waarde van het erfgoed. In de voornoemde Urgentie-inventaris werd daartoe een puntensysteem ontwikkeld waarbinnen het uitzonderlijke of unieke karakter wordt ingeschaald.
Wat me vandaag belangrijkst lijkt, is dat de Brusselse Regering in haar beslissing het advies van de Koninklijke Commissie opneemt en bij afwijkende beslissingen verplicht wordt te motiveren waar en waarom men dit advies naast zich neerlegt.
Niemand mag vandaag ontsnappen aan democratische controle of aan administratieve beroepsprocedures.