Er blijkt geen ontsnappen meer aan de trieste gebeurtenissen die zich dagelijks afspelen in Oekraïne. Huilende kinderen, meedogenloze bombardementen en voedseltekorten zijn er een trieste realiteit aan het worden die niemand onverschillig laat. Een soeverein land binnenvallen is hoe men het ook tracht te zien een schending van het internationaal recht. Het is dus lovenswaardig dat onze politici zonder aarzelen de invasie met klem hebben veroordeeld. Helaas blijft er ondanks de goede bedoelingen een bittere nasmaak.
Cherry picking
Ik zie Israël nog vrolijk meezingen in het Eurovisiesongfestival, deelnemen aan kwalificatiewedstrijden en daarbovenop wordt Israël beschermd door het Amerikaanse vetorecht in de VN-Veiligheidsraad.
Wat houdt namelijk onze politici en verantwoordelijken tegen om de lijn consequent door te trekken? Zulke wilskracht en eendracht had ik liever gezien bij andere schendingen van het internationaal recht. Dat de Palestijnen het slachtoffer zijn van het westerse ‘cherrypickingsyndroom’ is andermaal duidelijk. Huisuitzettingen worden goedgepraat, grond wordt nog steeds illegaal bezet en toegekend aan Israëlische kolonisten. Basisvoorzieningen als water en elektriciteit worden de Palestijnen ontzegd en desondanks zie ik Israël vrolijk meezingen in het Eurovisiesongfestival, deelnemen aan kwalificatiewedstrijden en daarbovenop wordt Israël beschermd door het Amerikaanse vetorecht in de VN-Veiligheidsraad.
Dat uitgerekend de VS Rusland op de korrel neemt voor het gebruiken van zijn vetorecht tijdens de VN-Veiligheidsraad om aan de opgelegde sancties te ontsnappen is op zich al hypocriet.
Iedereen mag tegenwoordig weigeren om tegen Rusland te spelen en er wordt zelfs gevraagd om Rusland uit internationale sportevenementen te weren. Geen Paralympics, geen Wereldbeker en geen Champions League finale in Sint-Petersburg. Er wordt gezegd dat Rusland moet boeten voor zijn wandaden en dat een politiek signaal daarom broodnodig is.
Robert Lewandowski, de Poolse ster van Bayeren München, betuigde openlijk zijn steun aan Oekraïne en weigert bijgevolg met zijn nationale ploeg tegen Rusland te spelen. Er volgden lof en steunbetuigingen en Lewandowski is sindsdien de grote voetbalheld. Helaas worden politieke signalen van de sportwereld niet altijd op dezelfde wijze opgepikt.
Fethi Nourine, de Algerijnse judoka, zou het kunnen beamen. Door tijdens de Olympische Spelen in Tokyo een duel met een Israëlische judoka te weigeren, kreeg hij namelijk een schorsing van tien jaar …
‘Democratie’: twee maten en twee gewichten
Dinsdagavond sprak Biden zijn State of the Union uit, waarin hij enkele minuten aan het conflict in Oekraïne wijdde. Net als zijn Europese ambtgenoten kon hij het niet laten om het binaire wereldbeeld extra in de verf te zetten. Poetin maakt volgens hem deel uit van de as van het kwaad en hij zal gestopt worden door democratie en rechtvaardigheid.
Ook Bidens zogenaamde ‘Summit for Democratie’ is lachwekkend als er naar de uitgenodigde landen wordt gekeken.
Zoals reeds vermeld is die rechtvaardigheid ook bij ons heel ver zoek. Dat de helft van de Afghaanse miljarden bevroren fondsen door Biden in beslag worden genomen om de slachtoffers van 9/11 te vergoeden, lijkt me niet meteen rechtvaardig …
Dat landen als Irak en Afghanistan naar het stenen tijdperk werden gebombardeerd is evenmin een toonbeeld van rechtvaardigheid en respect voor het internationaal recht. Ook Bidens zogenaamde ‘Summit for Democratie’ is lachwekkend als er naar de uitgenodigde landen wordt gekeken. India, dat onder Narendra Modi steeds meer fascistoïde trekken begint te vertonen tegenover minderheden en Israël dat zijn nederzettingenpolitiek onder Naftali Bennett rustig blijft voorzetten ondanks de veroordeling van de Verenigde Naties, zijn er een trieste illustratie van.
Volgens Ursula Von der Leyen moeten we komaf maken met de Russische propaganda in Europa. Daarom werd er besloten om zenders als Sputnik en Russia Today (RT) in Europa te verbieden. Het is enorm betreurenswaardig om te zien hoe er andermaal met twee maten en twee gewichten wordt gemeten. Elke tv-zender heeft zijn eigen agenda en legt meer de klemtoon op bepaalde zaken dan andere media.
De intelligentie van de Europese burger wordt hier andermaal enorm onderschat.
De intelligentie van de Europese burger wordt hier andermaal enorm onderschat. Het lijkt alsof men ons incapabel acht om verschillende media te benaderen en vervolgens een kritische analyse te vormen. Op Euronews, de propagandamachine van de Europese Unie, zal ik helaas niet te horen kunnen krijgen hoe het neonazistische Azovbataljon gesteund werd door de NAVO of hoe onze Europese leiders er geen graten in zagen om in 2014 allianties te smeden met de neonazi’s van Svoboda en Pravyi sektor.
Waar zou ik dan over Centuria kunnen lezen, de extreemrechtse militairen die door het Canadese leger sinds 2015 worden opgeleid? Vrijheidsstrijders zou men zeggen … Niet lovenswaardig me dunkt…
We kunnen de lijn nog blijven doortrekken. Waarom dus niet het Israëlische propagandakanaal I24News verbieden aangezien het ook meermaals de waarheid trachtte te verbloemen en de Israëlische nederzettingenpolitiek maar blijft goedpraten? Wat met het Franse BFMtv, ook wel Marcon-tv genoemd, dat zich meermaals heeft bezondigd aan desinformatie en fake news ?
RT France was in mijn ogen een zender die uitblonk in het Franse medialandschap. Verschillende uiteenlopende meningen werden er vertegenwoordigd en veel onderwerpen werden er genuanceerder besproken dan door andere Franse zenders. Zou het niet interessanter zijn om rekening te houden met de verschillende invalshoeken en een sterk verhaal te brengen indien er sprake zou zijn van fake news?
Wat met de grote spelers als Google, Twitter en Facebook? Het bannen van nieuws vanuit Rusland is makkelijk en wordt meermaals voorgesteld als een heldendaad. Dat er aan propaganda en desinformatie wordt gedaan zal ik zeker niet ontkennen. Alleen hoop ik hier andermaal dat de lijn consequent wordt doorgetrokken. Dat de Palestijnse activisten Muhammed en Muna El Kurd en andere sympathisanten hun content meermaals verwijderd zagen worden deed toen geen wenkbrauwen fronsen.
Het is het bedroevend om te zien hoe zo arbitrair met ‘rechten en waarden’ worden omgegaan.
Wat zouden de Rohinghya denken van het open Facebook dat zich niet om hun lot bekommerde en fake news zijn gang liet gaan? Ook voor Jack Dorsey, oud-ceo en medeoprichter van Twitter, was de waarheid achterhalen nooit een prioriteit. Volgens hem volstond het om in Myanmar een verjaardag (2018) te vieren met een Vipassanaretraite … Het was inderdaad makkelijker voor Dorsey en Twitter om tweets van Trump en Palestijnse sympathisanten (Mariam Barghouti) te verwijderen dan de Rohinghya te hulp te schieten.
Dat onlangs zeven journalisten van het Duitse DW de laan werden uitgestuurd wegens beschuldigingen van ‘antisemitische of anti-Israëlische uitlatingen’ kreeg ook niet de nodige aandacht in ons vrije continent. Dat antisemitisme en antizionisme gelijk worden gesteld is intellectueel oneerlijk en onrechtvaardig …
Dat er sancties worden opgelegd aan landen die het niet nauw nemen met het internationaal recht is niet meer dan logisch. Alleen is het bedroevend om te zien hoe er arbitrair met ‘rechten en waarden’ worden omgegaan. Zou het niet beter zijn dat onze landen hun geloofwaardigheid trachten te handhaven door ervoor te zorgen dat het internationaal recht OVERAL wordt nageleefd zonder voor verschillende lobby’s en belanggroepen te zwichten? Woorden als ‘rechten’, ‘democratie’ en ‘waarden’ wegen het zwaarst van zodra ze een waardige invulling krijgen.
